Alemlere Rahmet By: rabia Date: 25 Mart 2010, 15:02:23
Alemlere Rahmet
Hadîs kitaplarý sizin, elinize uzanan bir çocuk elini reddetmeyip istediði kadar onu gezdirdiðinizi anlatýr. Þemail–i þerife kitaplarý sizin hep mütebessim olduðunuzu anlatýyorlar.
Tebessüm, sevgi dolu bir yürek demektir. Ýnsanlarý seven bir yürek, tebessümü sadaka olarak gören bir anlayýþ...
Ýnsanlarýn dünya ve ahiret mutluluklarýyla o derece ilgiliydiniz ki, yüceler yücesi Yaratýcý’ya iman etmeyenlerden dolayý; “Neredeyse kendine kýyacaksýn” âyeti inmiþti hakkýnýzda. Ve yine insanlarýn Hakk’a inanmalarý ve sonsuz âlemdeki durumlarý için; zahirde ve batýnda çok gayretliydiniz, bunu Yüce Beyan söylüyor bize. Simanýz, þairin ifadesiyle;
“O yüz ki her hattý tevhit kaleminden bir satýr
O yüz ki göz deðince Allah ‘cc’ý hatýrlatýr.”
gerçeðinin en güzel tecellisi olduðundan ve rahmetle mütebessim oluþundan olsa gerek, size sorular sorup, heva ve hevesinden konuþmayan zatýnýzý imtihan etmek isteyen Yahudi alimi, Abdullah Ýbn–i Selâm, merhamet ve doðruluðun en güzel aynasý simanýzý görünce; “Bu simaya sahip olan insan yalan söylemez” deyip iman etmiþti; Kýdem ve Beka Sahibine, Tek olana, Fert olana.
Yüce Allah, O misli olmayan kerim, zatýnýzý (sas) “Biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik” ifadesiyle anlatýyor yüce beyanýnda. Siz de, “müjdeleyin korkutmayýn” buyuruyorsunuz. “Siz yerdekilere merhamet edin ki, göktekiler de size merhamet etsin” sözleri dökülüyor dilinizden.
Ömrü günahlarla hemhal bir kadýn, bir kuyuda mahsur kalmýþ bir köpeðe su vermek için kuyuya indi ve ona su verdi. Rahman (cc) da onu cennetliklerden kýldý. Bunlar sizin çizdiðiniz ya da size çizdirilen rahmet tablolarý. “Birbirinizi sevmedikçe gerçek imana ermiþ olamazsýnýz” diyorsunuz. Sevgisiz yürek cehennem, sevgisiz hayat zindan oluyor niçin?
Ýçimizdeki bu sevginin bir yönüyle bu sýnýrsýz muhabbetin kaynaðý nedir?
Her þeyi iþiten, gören ve her þeyi bilen yaratýcý, En’am suresi 12. âyetinde kendisini anlatýrken Zatý (cc) hakkýnda; “O rahmet etmeyi kendisine yazdý (farz kýldý)” diyor. Bu âyet bizleri rahmetin kaynaðýna da ulaþtýrýyor. Sizin açtýðýnýz yolun yýldýzlarýndan Beyazid–i Bestami’ye isnat edilen bir söz var. O diyor ki “Ahir ömrümde þu hakikatleri idrak ettim: Zannediyordum ki ben Allah’a yakýným, anladým ki Allah (cc) bize yakýnmýþ. Yine zannediyordum ki ben Allah (cc)’ý çok seviyorum; anladým ki Allah bizi seviyormuþ.”
Sizi seven bir gönül, “Âlemde insan olmazsa âlem neye yarardý” diyordu bir yazýsýnda. Kendisinde âlemler saklý insanda sevgi olmasaydý?
“Þu âlem dedikleri el ayakla baþ deðil
Âdem mânâya derler suret ile kaþ deðil.”
diyenin manadan en büyük kastý sevgi dolu bir yürekti herhalde.
Ey Âlemlere Rahmet! Yýllar var ki sana ait hakikatleri idrakten mahrumuz. Gerçek sevgiden bînasibiz. Senin kutlular kervanýnýn Mevlanalarý gibi herkese gönlü açýk, “Aç açabildiðin kadar herkese sineni” diyen, Allah sevgisiyle yanan, “Yaratandan dolayý yaratýlaný seven gönülleri” hakikatiyle anlamaktan uzaðýz. Çünkü:
“Yaðmur, gülþenimize sensiz, baldýran düþtü
Düþmanlýk içimizde; dostluklar yabana düþtü.”
Seni ve getirdiðin rahmeti hakkýyla anlamayan bizler, anlattýðýn günahkâr kadýný, “Evet baðiyenin ýstýraptan çatlayan sinesi ile Allah’ýn rahmeti, bir vahidin iki yüzünden ibarettir” cümleleriyle bir merhamet senfonisi olarak sunan gülen çehreleri anlamaktan uzak düþtük. Evvel ve Ahir olan, “Rahmetim gazabýmý geçti.” derken, bizler âdetâ rahmetin önünde kara perdeler olduk; insaný ve eþyayý hakkýyla sevemediðimizden sevenlere de acabalarla kem bakýþlarla baktýk:
“Kardeþler arasýna heyhat, su–i zan düþtü
Zedelendi saðduyu; körleþen izan düþtü
Þarkýsýyla yaþadýk yýllar yýlý baharýn
Ýnsanlýk bahçemize sensizlik hazan düþtü.”
Ey Âlemlere Rahmet! Sensiz mahzun ve mükedderiz. Periþan halimiz, haylidir sevdiklerimizden mütebessim çehrelerden de ayrý düþünce, hiçbir þeyin tadý tuzu kalmadý.
Þairin dediði gibi:
“Yýllar var ki ya Muhammed aylar bize hep muharrem oldu...”
Seni vesile ettiðimiz ve senden medet umduðumuz dualarýmýzda milletimizin ve insanlýðýn saadeti için yalvarýyoruz. Sonsuz rahmetin ve Rahmeti Sonsuzun Rahmeti’nin idraki için yalvarýyoruz:
“Yaðmur, seninle biter susuzluðu evrenin
Sana mü’mindir sema; sana muhtaçtýr zemin.”
Tahir TANER
radyobeyan