Gecenin Bereketi By: rabia Date: 25 Mart 2010, 12:35:03
Gecenin Bereketi
"Bu sükûn ölmek için mi sessizce?
Ne güzel bu yaðýþ göklerden gece,
Rabbim, ne güzel gecelerin!"
Gece, gizemdir bende, örtüye bürünmüþ bir güzel. Sýrlarla dolu. Kat kat perdeler, daðlar, vadiler, esrar ardýna gizlenmiþ bir hakikat deryasýnýn önüne çekilmiþ bir sütre imajý uyandýrýr. Yýldýzlar ve ay bu esrara insaný ulaþtýrma yolunda önemli alâmetler gibiymiþ hissi verir. Geceleyin dünyanýn insana daha çekici gelmesinin ardýnda bir hikmet olmalý. Ayný mekâna bu cazibeyi yükleyen dünya ile insan ruhu arasýna bir çekicilik ekleyen gece, yürüdükçe açýlan bir yol olur. Ýnsan farkýna varýrsa, gecenin esrarý içindeki bu yürüyüþ aslýnda insanýn içine, ruhuna doðru bir yürüyüþtür. Ýnsan da en fazlasýyla gece kadar esrarlý ve meçhul bir yaratýktýr. Bu benzerliði insana, özellikle de ruhunun farkýna varabilmiþ insana, geceyi çekici kýlmaktadýr. Gece olunca insan, ruhu ile arasýndaki dünyevî engellerden mümkün olduðu kadar sýyrýlmakta ve yüreðinin sesini dinleyebilmektedir. Gece ki, her yönüyle insandaki duyarlýlýðýn arttýðý bir zamandýr. Gece, bir konser yazda aðustos böceðinden. Gece, çobanlarýn uyanýk olduðu zamanlarda yüreðini kavalýnda dile getirerek müziðin ince ve derin ezgisi gecenin sessizliðinde tabiata þerha þerha yayýlýrken, uyanýk olursanýz tabiatýn içindeki bu eþsiz konseri dinlemenin bir bahtiyarlýk olduðunu müþahede edeceksiniz. Bir defa böyle bir konsere, geceye; koyunlarýn çan sesiyle beraber yayýlan bir yaz gecesinde çobanýn kavalýndan daðýlan müziðe kaptýrdým kendimi. Hâlâ bu konser canlanýr durur hafýzamda. Mekânýn otantikliði ve gecenin içinde hiçbir sesin kaybolmamasýydý elbette beni bu kadar etkileyen. Çobana oldukça uzaktým. Gündüz olsaydý zaten o ses bana kadar ulaþmazdý.
Gecenin bereketini en çok da kýþ aylarýnda görüyorum. Kýþýn uzun uzun geceleri her þeyi yapmaya imkân veriyor. Erkenden akþam olmasý ve sýcacýk evinizde sobanýn baþýnda; bir taraftan kestanelerin patlamasýný duyarken, diðer taraftan camlarda hissedilen yaðmur ve yaz günlerinin gecelerinin aceleciliðine inat aðýr aðýr ilerleyen zamanla ve kendinizle baþbaþa kalmaya bolca vakit. Kýþýn bitiþi bende hüzne yaklaþmadýr. Kýþýn o uzun zaman dilimlerinde ne yapabildimse, ne okuyabildimse, ne kadar hayal kurabildimse odur. Yaz gelir, bir telâþ, bir telâþ, akþam ve ardýndan hemen gece yarýsý. Bir de insaný bezdiren sýcaklar eklenince, güzün ardýndan gelecek kýþ günlerini özler dururum. Mevsimlerin içinde belki umumî kanaatle en sevimsizi kýþtýr, ama ben nedense kýþý ve sonbaharý severim. Solgun rengi olan bir parkta düþen her yaprakla hüzünlenmek ve ardýndan dallarý bembeyaz yerlere uzanan aðaçlar arasýnda tabiatýn sessizliðini dinlemek. Dünyanýn þarkýsýdýr aslýnda o demlerde dinlenen. Kýþýn tabiatý dinleriz, gecede kendimizi. Uzun uzun hayaller kurarýz. Tabiat þartlarý yaþama alanýmýzý daralttýkça hayal ufkumuz geniþler. Dýþta daralmaya inat, içte geliþme...
Gece, yürüdüðümüz anda adýmlarýmýzýn en küçük sesini dahi duyabilme imkânýný hazýrlar bize. Gecenin bir bereketi olsa gerektir, gecenin sayýsýz bereketlerinden birisi olarak. Uyanýk gönüllerin yakalayabildiði bir bereket.
Gece, bizi esrarengiz bir sevgili olarak kendisine çaðýrýr.
Gece, semadaki renk cümbüþüyle insana Yaratýcý'sýný hatýrlatýr.
Gece, rahatlýðýn güzelleþmesi ve aydýnlýklarýn hazýrlayýcýsý.
Gece, rahmet meleklerinin yeryüzüne inme vakti. Uyanýk gönüllerin Rabbine yakarýþý.
Gece, ölüm.
Gece, kararmýþ ruhlara kasvet, aydýnlýk ruhlara gönüller arasýnda açýlan kapý.
Gece, bereket.
Gece, okumasýný bilene uzun bir þiirdir ki, nice þiirler ilham etmiþtir þairlere. Gecenin en güzel yaný sabahýn rahmeti...
Þu lâciverde gömülü huzur,
Bir siyah salkýmýn içindeki nur,
Bu karanlýklar, billûr billûr,
Rabbim, ne güzel gecelerin!"
Mustafa Oðuz
radyobeyan