Refes ve cidal By: armi Date: 16 Mart 2010, 15:22:25
REFES VE CÝDÂL
Refes; cinsel iliþki, çirkin ve fahiþ söz veya kadýnlarýn yanýnda cinsel iliþkiden söz edilmesi anlamlarýný kapsar. Cidâl ise, "müfâale" vezninde bir mastar olup; mücadele ve münakaþa etmek, cedelleþmek anlamýna gelir.
Hac veya umre sýrasýnda ihramh kimseye yasaklanan fiillerden üç tanesi bir âyette zikredilmiþtir. Bunlar "refes", "cidâl" ve "füsûk"tur. Füsûk; günahlar, ma´siyetler, isyanlar demektir. Zina, isyan ve çirkin sözler baþka zamanlarda da yasaktýr. Fakat ihramlý iken bunlarýn haramlýðý daha þiddetlidir. Çünkü hacla ilgili olarak bu yasaklama aþaðýdaki âyette özel olarak vurgulanmýþtýr:
"Hac aylarý bilinen aylardýr. Ýþte kim bu aylarda hac yapmak üzere ihrama girerse, artýk hac sýrasýnda kadýna yaklaþmak veya ona kötü söz söylemek, günah iþlemek ve kavga etmek yoktur. Siz ne hayýr yaparsanýz, Allah onu bilir" (el-Bakara, 2/197).
Hz. Peygamber þöyle buyurmuþtur: "Kim hac yapar, hac sýrasýnda cinsel temastan kaçýnýr ve günah iþlemezse, annesinden doðduðu gündeki gibi günahlarýndan kurtulur" (Buhârî, Hac, 4, Muhsar, 9,10; Müslim, Hac, 438; Nesaî, Hac, 4; Ýbn Mâce, Menâsik, 3).
Ýhramlý kimse Arafat´ta vakfeden önce cinsel temasta bulunsa, haccý fasit olur; gelecek yýl kaza etmesi gerekir. Ayrýca bir ceza kurbaný kesmesi gerekir. Cinsel temasa yol açabilecek, öpme, þehvetle dokunma gibi fiiller de, boþalma olsun veya olmasýn kurban cezasýný gerektirir (bk. el-Kâsânî, Bedâyiu´s-Sanâyi´, II, 183-206, 216-219; Ýbnül-Hümâm, Fethul-Kadîr, II, 255; eþ-Þîrazî, el-Mühezzeb, I, 204-212; Ýbn Kudame, el-Muðnî, III, 295-344; eþ-Þevkânî, Neylü´l, Evtâr, V, 8, 9; ez-Zühaylî, el-FýkhuI Ýslâmî ve Edilletuh, Dimaþk 1405/1985, III, 230 vd.; Hamdi Döndüren, Delilleriyle Ýslam Ýlmihali, Ýstanbul 1992, s. 594 vd.).
radyobeyan