Livata By: armi Date: 01 Mart 2010, 17:39:26
LÝVÂTA
Erkek erkeðe cinsel iliþkide bulunma.
Ýslâm dininde zina, fahiþelik gibi bir hayasýzlýk örneðini teþkil eden livâta da, kesinlikle yasaklanmýþtýr. Livâtaya, oðlancýlýk veya homoseksüellik de denir. Livâta, insan þahsiyetine ve haysiyetine hiç bir þekilde yaraþmayan ahlâkî suçlardan biridir.
Hz. Lût (a.s), sapýklýðýn, ahlâksýzlýðýn, edepsizliðin en adîsi olan livâtanýn yaygýn olduðu Sedum halkýna peygamber olarak gönderilmiþtir. Sedum halký, daha önceki milletlerde görülmeyen bu ahlâksýzlýk suçunda çok ileri gitmiþti. Ýffet, namus ve hayânýn unutulduðu bu toplumda Lût (a.s) gibiler, onlarýn bu tür ahlâksýzlýklarýna engel olmak istemiþler, ancak susturulmuþ ve etkisiz hale getirilmiþlerdi.
Sedum halkýnýn ahlâksýzlýk ve edepsizliðini ifade eden ayette þöyle buyurulur: "Lut´u da hatýrla. Hani o, kavmine þöyle demiþti: Âlemlerde hiç kimsenin sizden önce yapmadýðý bir hayasýzlýðý mý yapýyorsunuz?" (el-Ankebût, 29/28). Ancak diðer ayetlerde, bunlarýn yaptýðý kötülüklerin cezasýz kalmadýðý vurgulanarak, gökten gelen acý bir azab ile yerle bir edildikleri belirtilmiþtir.
Livâtanýn veya baþka bir deyiþle homoseksüelliðin Ýslâm hukukundaki cezasý, bazý fakihlere göre zina cezasýdýr. Öte yandan, hakimin, bu kötü durumdan insanlarý alýkoymak için toplumun yararýna göre ceza verebileceði görüþünü savunanlarýn yanýnda, livâta iþini yapan ve yapýlanýn öldürülmesi gerektiði görüþünde olan Ýslâm fýkýhçýlarý da vardýr.
Mefâil HIZLI
LÝVÂÜ´L-HAMD
Hamd sancaðý; kýyamet günü insanlarýn altýnda toplanacaklarý sancak; Hz. Peygamber´in sancaðý. Kýyamet günü övgü ve þeref Hz.
Peygamber´e ait olacaðý için, onun ümmetini toplayacaðý sancaðýn ismi "Hamd sancaðý" diye isimlendirilmiþtir.
"Gecenin bir kýsmýnda da sana mahsus olmak üzere, onunla (Kur´an) gece namazý kýl. Umulur ki Rabbin seni bir Makam-ý Mahmud´a gönderir" (el-Ýsrâ, 17/79). Bu ayeti kerimede geçen makam-ý mahmud, ahiret günü Hz. Peygamber´e verilecek þefaat makamý olarak tefsir edilmiþtir. Nitekim bir hadisi þerifte Hz. Peygamber makam-ý mahmudun ne olduðunu soran sahâbiye "o þefaattir" diye cevap vermiþtir (Ahmed b. Hanbel, II, 444). Bu açýdan deðerlendirildiðinde hamd sancaðýnýn, þefaatla alâkasý ortaya çýkmaktadýr. Ebû Saîd el-Hudrî (r.a), Hz. Peygamber (s.a.s)´in þöyle buyurduðunu rivayet etmiþtir: "Öðünmek için söylemiyorum, ben Âdemoðullarýnýn efendisiyim! Kýyamet gününde ilk diriltilecek benim. Öðünmek için söylemiyorum; ilk þefaat isteyen ve þefaati ilk kabul edilenim. Öðünmek için söylemiyorum; kýyamet gününde hamd sancaðý benim elimde olacaktýr" (Tirmizî, Menâkýb, I; Ýbn Mâce, Zühd, 37; Dârimî, Mukaddime, 8; Ahmed b. Hanbel, I, 281, 295, III, 14, 4).
Hamd sancaðý Hz. Peygamber´e ait olan hususi özelliklerdendir. Bir rivayete göre diðer peygamberlerde bulunmayan, yalnýzca Hz. Peygamber´e ait olan bu sancak altýnda Âdem (a.s)´den kýyamete kadar bütün müminler toplanacaklardýr (Mübarekfürî, Tuhfetü´l-Ahvezî, Beyrut t.y, IV, 130).
radyobeyan