Seferin Sebepleri By: sumeyye Date: 23 Þubat 2010, 17:33:30
Seferin Sebepleri
Peygamberimiz Aleyhisselamýn Gâbe yaylýmýnda yayýlmakta bulunan yirmi devesini Uyeyne b. Hýsn el-Fezârî, Gatafan ve Fezârelerden 40 atlý salarak baskýn yaptýrýp sürdürmüþ, Ebu Zerri´l-Gýfârî´nin oðlunu da þehit ettirmiþti.[356]
Diðer rivayete göre; baskýncýlarý yollayan, Rebia b. Bedr´in kýzý ve Malik b. Huzeyfe b. Bedr´in karýsý Ümmü Kýrfe idi.
Ümmü Kýrîe, kendi kabilesinden 40 kiþiyi "Medine´ye giriniz!" diyerek Peygamberimiz Aleyhisselamýn üzerine salmýþtý.[357]
Bu Ümmü Kýrîe; oðullarýndan ve oðullarýnýn oðullarýndan 30 atlý hazýrlayýp, onlara:
"Medine´ye gidiniz, Muhammedi öldürünüz!" demiþti.
Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Ey Allah´ým! Oðullarýný ona kaybettir!" diyerek onun aleyhinde dua etmiþti.[358]
Ümmü Kýrîe on oðlan doðurmuþ, onlarýn hepsi de lider olmuþlardý.[359]
Ümmü Kýrîe´nin kavmi arasýnda þerefli bir mevkii vardý. Kavminin kraliçesi idi.[360]
Araplar arasýnda, dillere destandý. Araplar, "Ümmü Kýrfe´den daha emniyette olaný, daha þereflisi yok!" derlerdi.
Ümmü Kýrîe´nin evinde 50 kiþinin kýlýcý asýlý dururdu ki; hepsi de Ümmü Kýrîe´nin mahremi, ev halký idiler.[361]
Zeyd b. Harise ve arkadaþlarý Þam´a ticaret mallarýyla giderlerken, Vâdi´l-kurâ yakýnlarýnda Fezârelerden bir cemaat tarafýndan kýlýçtan geçirilmiþler ve ticaret mallarý da yaðmalanmýþtý.
Zeyd b. Harise þehitler arasýnda bir müddet baygýn kaldýktan sonra kalkýp Medine´ye gelmiþ,[362] Benî Fezârelerle çarpýþmadý kça yýkaným amaya,[363] baþýna yað ve koku sürünmem eye and içmiþ, ken disini Benî Fezâreler üzerine göndermesini Peygamberimiz Aleyhisselamdan dilemiþti.[364]
Zeyd b. Hârise´nin yaralarý iyileþince, Peygamberimiz Aleyhisselam, onu askerî bir birlikle Benî Fezârelere gönderdi.[365]
Gönderilen birlik, büyükçe bir süvari birliði idi.[366]
Peygamberimiz Aleyhisselam, gönderirken, onlara:
"Gündüzleri gizleniniz, geceleri gidiniz!" buyurdu.[367]
Kýlavuz, Zeyd b. Harise ve arkadaþlarýnýn önüne düþüp Benî Fezârelere doðru yollandý.
Bedir oðullarý ise, kendilerine bir gözcü tayin etmiþlerdi.
Her gün, sabaha çýktýklarý zaman, gözcü kendilerine ait bir daðýn tepesine çýkýp, yoldan kendilerine doðru gelenlere bakar, gelenleri bir günlük uzaklýktan haber verir ve:
"Rahatça uyuyunuz! Bu gecenizde size gelebilecek bir tehlike, bir zarar yok!" derdi.
Zeyd b. Harise ve arkadaþlarý bir gece kadar gittikten sonra, kýlavuz yanýldý, baþka bir yola saptý. Akþama kadar, o yanlýþ yola devam ettiler. Yanýldýkianm aniadýiar.[368]
Benî Fezâreler, Ýslâm mücahidlerinin geldiklerini haber aldýlar.[369]
Zeyd b. Harise ve arkadaþlarý, Benî Fezâreleri geceleyin gafil iken basmayý bekleyerek sabahladýlar.
Sabaha çýktýklarý zaman, Benî Fezâreleri yurtlarýndan daðýlýp gitmiþ buldular. O sýrada, Benî Fezârelerden, daðýlmamýþ küçük bir topluluða rastladýlar ve onlarý kuþattýlar.
Zeyd b. Harise tekbir getirdi, arkadaþlarý da tekbir getirdiler.[370] Þiddetle çarpýþtýlar.
Benî Fezâreler bozguna uðradýlar.[371]
Zeyd b. Harise, Benî Fezâreleri araþtýrmak için ileri gitmekten, arkadaþlarýný men etti.
Benî Fezârelerin belli baþlý adamlarýndan Abdullah b. Mes´ade ile Kays b. Numan b. Mes´ade öldürüldü.[372]
Öldürülenlerin Mes´ade b. Hakeme´nin iki oðlu Numan´la Ubeydullah olduðu da rivayet edilir.[373]
Seleme b. Ekvâ da, Benî Fezârelerden birinin ardýna düþüp onu öldürdükten sonra, araþtýrmaya devam ederek, Ümmü Kýrfe Fâtýma binti Rebia´nýn kýzý Cariye binti Malik b. Huzeyfe b. Bedr´i, Fezâre oðullarýnýn çadýrlarýndan birisinde yakaladý.[374]
Seleme b. Ekvâ, içlerinde kadýn ve çocuklarýn da bulunduðu bir topluluðun daða doðru seðirttikleri ni görüp, ok atarak onlarla daðýn arasýný kesti. Kendilerinin daða kaçmalarýný engelledi.[375]
Mücahidlerden Kays b. Muhassir de, Ümmü Kýrîe´nin ardýna düþüp, onu yakaladý.[376]
Ümmü Kýrîe, çok yaþlý, koca bir karý idi.[377]
Peygamberimiz Aleyhisselama sövüp saymaya baþlayýnca,[378] Zeyd b. Harise onu öldürmesini Kays b. Muhassir´e emretti.[379] Kays b. Muhassir de onu öldürdü.[380]
Benî Fezârelerin ele geçirilebilen mallarý iðtinam edildi.[381]
Zeyd b. Harise, Ümmü Kýrîe´nin zýrh gömleðini Peygamberimiz Aleyhisselama gönderdi.[382] Seleme b. Ekvâ, Malik b. Huzeyfe b. Bedr´in kýzý Cariye´yi esir edip Medine´ye getirmiþti.
Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Ey Seleme! Demek sen bir kadýn esir aldýn?" buyurdu ve bunu birkaç kere tekrarlayýnca, Seleme onu Peygamberimiz Aleyhisselamýn istediðini sanarak, Peygamberimiz Aleyhisselama baðýþladý.
Peygamberimiz Aleyhisselam da, onu, alýr almaz, Hazn b. Ebi Vehb´e baðýþladý ki;[383] H azn, Ebu Seleme´nin dayýsý idi.[384]
[356] Ýbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 80, Buhârî, Sahîh, c. 4, s. 27, Belâzurî, Ensâb.c. 1, s. 348, Ýbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 188,189, Ýbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 87, Kastalânf, Mevâhibü´l-ledünniye, c. 1, s. 1 55.
[357] Yâkubî, Târih, c. 2, s. 71.
[358] Ebu Nuaym, c. 2, s. 534, 535, Suyûtî, c. 2, s. 69.
[359] BelâiurT, E nsâbu´l-eþrâf, c. 1, s. 378.
[360] Kastalânf, c. 1, s. 158, Diyarbekrî, c. 2, s. 1 3.
[361] Ýbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 110, Diyarbekrî, Târîhu´l-hamîs, c. 2, s. 13.
[362] Vâkýdî, Megâzî, c. 2, s. 564, Ýbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 90.
[363] Ýbn Ýshak, Ýbn Hiþam, Sîre, c. 4, s. 265 Yâkubî, Târîh, c. 2, s. 71, Taberî, Târîh, c. 3, s. 84.
[364] Yâkubî, Târîh, c. 2, s. 71.
[365] Ýbn Ýshak, Ýbn Hiþam, Sîre, c. 4, s. 265, Vâkýdî, Megâzî, c. 2, s. 564, Ýbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 90.
[366] Yâkubî, Târih, c. 2, s. 71.
[367] Vâkýdî, Megâzî, c. 2, s. 564, Ýbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 90.
[368] Vâkýdî, Megâzî, c. 2, s. 564.
[369] Ýbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 90.
[370] Vâkýdî, Megâzî, c. 2, s. 564, 565.
[371] Yâkubî, c. 2, s. 71.
[372] Vâkýdî, Megâzî, c. 2, s. 565.
[373] Ýbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 90, 91.
[374] Vâkýdî, Megâzî, c. 2, s. 565.
[375] Taberî, Târîh, c. 3, s. 84.
[376] Ýbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 90, Kastalânf, Mevâhibü´l-ledünniye, c. 1, s. 158.
[377] Ýbn Ýshak, Ýbn Hiþam, Sîre, c. 4, s. 265, Vâkýdî, Megâzî, c. 2, s. 565, Ýbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 90 Kastalânf, Mevâhibü´l-ledünniye, c. 1 , s. 158.
[378] Ýbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 110.
[379] Ýbn Ýshak, Ýbn Hiþam, Sîre, c. 4, s. 265, Taberî, Târih, c.3,s. 84.
[380] Vâkýdî, Megâzî, c. 2, s. 565, Ýbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 90.
[381] Vâkýdî, Megâzî, c. 2, s. 565.
[382] Ebu Nuaym, Delâilü´n-nübüvve, c. 2, s. 535.
[383] Vâkýdî, Megâzî, c. 2, s. 565, Halebî, Ýnsânu´l-uyûn, c. 3, s. 1 81.
[384] Taberî, Târîh, c. 3, s. 84.
M. Asým Köksal, Ýslam Tarihi, Köksal Yayýncýlýk: 5/224-227.