Ýslam Kavramlarý A-L
Pages: 1
Ebu leheb By: armi Date: 11 Þubat 2010, 17:34:17
EBÛ LEHEB

(?/2 - ?/624)



Hz. Peygamber´in amcasý, ayný zamanda onun en þiddetli düþmaný.

Kureyþ eþrafýndan ve Peygamber efendimizin amcasý olan Ebû Leheb´in asýl adý, Abdüluzzâ b. Abdulmuttalib b. Hâþim´dir. Onun için "Alev babasý" (yani cehennemlik) manasýna gelen Ebû Leheb lâkabý müslümanlar tarafýndan kullanýldýðý gibi Kur´an´da da geçmektedir.

Kendisi, Hz. Peygamber´e ve güçsüz müslümanlara eziyetler eder, karýsý Ümmü Cemil binti Harb da Rasûlullah´ýn geçeceði yollara dikenler atardý. Peygamber efendimiz, "Önce en yakýn akrabaný uyar!" (eþ-Þuarâ´, 26/214) veya "Emrolunduðunu açýk açýk anlat!" (el-Hicr, 15/94) âyeti nâzil olunca Safâ tepesine çýkarak Mekkelileri uyarmýþtý. Bu sýrada Ebû Leheb yerden bir çakýl alarak Hz. Peygamber´e fýrlatmýþ ve, "Kahrolasýca (tebben lek)! Bizi bunun için mi topladýn?!" demiþti. Bunun üzerine þu âyetleri ihtivâ eden Tebbet Sûresi nâzil oldu: "Ebû Leheb´in elleri kurusun, kendisi de kahrolsun! Malý ve kazandýðý kendisine fayda vermedi. Yakýnda kendisi alevli ateþe atýlacak. Karýsý da boynunda hurma lifinden bükülmüþ bir ip olduðu halde odun taþýyacaktýr." (Tebbet, 111/ 1 vd.)

Þurasý dikkat çekicidir ki Mekke müþrikleri arasýnda Kur´an-ý Kerim´de ismi açýkça zikredilerek lânetlenilen tek kiþi, Ebû Leheb´tir ve Hz. Peygamber´in öz amcasý olmasý ona hiçbir fayda saðlamamýþtýr.

Daha sonraki dönemlerde de hep Ýslâm´a karþý müþriklerin yanýnda, hattâ baþýnda yeralan Ebû Leheb, bazý rivâyetlere göre hasta olduðu için, bazý rivâyetlere göre ise kýzkardeþi Âtike´nin gördüðü kötü bir rüya sebebiyle Bedir harbine bizzat iþtirak etmemiþ, ancak yerine ücretini vererek bir asker göndermiþtir. Bedir hezimeti kendisine haber verildiði zaman son derece üzülmüþ, yedi gün gibi çok kýsa bir süre sonra da Mekke´de ölmüþtür. Ölümünde oðullarý dahi cesedini kaldýrmaya yanaþamamýþlar, kokuþuncaya kadar ortada kaldýktan sonra merasim yapmadan alelacele gömmüþlerdir.

Ebû Leheb, son derece zengin, iri cüsseli, kýrmýzý yüzlü, çabuk hiddetlenen birisi idi.


radyobeyan