Meal-i Celili (1) By: SonDamLa Date: 21 Aralýk 2009, 20:44:04
Meal-i Celili
Ey müslümanlar, Allah´tan nasýl korkmak lâzýmsa öylece korkunuz.
Ne irfandýr veren ahlâka yükselik ne vicdandýr;
Fazîlet hissi insanlarda Allah korkusundandýr.
Yüreklerden çekilmiþ farz edilsin havfi Yezdân´ýn...
Ne irfânýn kalýr te´sîri kat´iyyen, ne vicdânýn.
Hayat artýk behîmîdir... Hayýr ondan da alçaktýr;
Ya hayvan baðlýdýr fýtratla, insan hürr-i mutlaktýr.
Behâim çýkmaz amma hilkatin sâbit hudûdundan,
Beþer hâlâ habersiz böyle bir kaydýn vücûdundan!
Meðer kalbinde Mevlâ´dan tehâþî hissi yer tutsun...
O yer tutmazsa hiç ma´nâsý yoktur kayd-ý nâmûsun.
Hem efrâdýn, hem akvâmýn bu histir, varsa, vicdâný;
Onun ta´tîli: Ýnsâniyyetin tevkî-i hüsrâný!
Budur hilkatte cârî en büyük kanûnu Hallâk´ýn:
O yüzden baþlar izmihlâli milletlerde ahlâkýn.
Fakat, ahlâkýn izmihlâli en müdhiþ bir izmihlâl;
Ne millet kurtulur, zîrâ, ne milliyyet, ne istiklâl.
Oyuncak sanmayýn!Ahlâk-i millî, rûh-i millîdir;
Onun iflâsý en korkunç ölümdür.Mevt-i küllîdir.
Olur cem´iyyet artýk çâresiz pâmâl-i istîlâ;
Meðer kaldýrmýþ olsun, rûh-î sânî indirip, Mevlâ.
Evet bir ba´sü ba´de´l-mevte imkân vardýr elbette...
Bunun te´mîni, lâkin, bir yýðýn edvâra vâbeste!
O cem´iyyet ki vicdânýnda hâkim havf ý Yezdan´dýr;
Bütün dünyâya sâhiptir, bütün akvâma sultandýr.
Fakat, efrâdý Allah korkusundan bî-haber millet,
Çeker, milletlerin menfuru, kýbtîler kadar zillet;
Meâlî meyli hiç kalmaz, þehâmet büsbütün kalkar;
Ne hâkimlik tanýr artýk ne mahkûm olmadan korkar.
Þeref hýrsýyle istihkar-ý mevt etmiþken ecdâdý,
Býrakmaz öyle bir pâkîze neslin þimdi ahfâdý,
Hayât uðrunda istihfâfa þâyan görmedik hüsran!
Gebersin tekmeler altýnda râzý... Çýkmasýn, tek can!
Yürekler en mülevves, en sefil âmâl için çarpar;
Sinirler en muhâl endîþeden titrer durur par par!
Olur cem´iyyet efrâdýnca þahsî menfa´at "ma´bûd!"
Sorarsan kimse bilmez var mý "hak" nâmýnda bir mevcûd.
O, doymak bilmeyen ma´bûda kurbandýr hayâ hissi,
Hamiyyet, âdemiyyet hissi, ulvî hislerin hepsi!
Bu hissizlikle cem´iyyet yaþar derlerse pek yanlýþ.
Bir ümmet göster, ölmüþ ma´neviyyâtýyle, sað kalmýþ?
Davranýn, zîrâ gülünç olduk bütün bir âleme.
Bekleþirken gökte yüz binlerce ervâh, intikam;
Yerde kalmýþ, na´þa benzer kavm için durmak haram!
Kahraman ecdâdýnýzdan sizde bir kan yok mudur?
Yoksa: Ýstikbâlinizden korkulur, pek korkulur!
MEAL-Ý CELÝLÝ
Kimin bu dünyada gözü kapalý ise âhirette de kapalý, hattâ oradaki þaþkýnlýðý daha ziyâde.
Nihâyet neyse idrâk ettiðin þey ömr-i fânîden;
Onun bir aynýdýr mutlak nasîbin ömr-i sânîden.
Hatâdýr âhiretten beklemek dünyâda her hayn:
Öbür dünya bu dünyâdan deðil, hem hiç deðil, ayrý.
Sen ey sersem ki "üç günlük hayâtýn hükmü yok" der de,
Sanýrsýn umduðun âmâdedir ferdâ yý mahþerde;
Ne ekmiþtin ki mahsûl istiyorsun bir de ferdâdan?
Senin meþru´ olan hakkýn: Bugün hüsran, yarýn hüsran!
Eðer maksûdu ancak âhiret olsaydý Yezdân´ýn;
Ne hikmet vardý ibdâýnda hiç yoktan bu dünyânýn?
"Ezel"den ayrýlan rûhun niþîmen-gâh-ý bâkîsi:
"Ebed"ken, yolda eþbâhýn niçin olsun mülâkîsî?
"Elest"in arkasýndan gelmesin Cennet, Cehennem de,
Neden ervâha tekrar imtihân olsun bu âlemde?
Demek: Dünyâ deðil pek öyle istihfâfa þâyeste;
Demek: Bir feyz-i bâkî var, bu fânî ömre vâbeste!
Diyorlar: "Kâinâtýn aslý yoktur, çünkü fânîdir. "
Evet, fânîdir amma, bir nazardan câvidânîdir.
Süreksizmiþ hayat... Olsun! Müebbed zevki, hüsrâný;
Onun bir sermediyyettir bu haysiyyetle her âný.
"Cihânýn aslý yoktur, çünkü fânîdir" diyen sersem,
Ne der "Öyleyse hilkat pek abes birþey çýkar" dersem?
Nedir dünyâya gelmekten garaz, gitmek midir ancak?
Velev bir anlamak hýrsýyle olsun yok mu uðraþmak?
Ganîmettir hayâtýn, iðtinâm et, durma erkenden,
Yarýn milyonla feryâd olmasýn enfâs-ý ma´dûden!
Bu âlem imtihan meydânýdýr ervâh için mâdâm,
Demek: Ýnsan deðilsin eylemezsen durmayýp ikdâm.
Neden geçsin sefâletlerle, haybetlerle, ezmânýn?
Neden azmin süreksiz, yok mudurAllâh´a îmânýn?
Çalýþ, dünyâda insân ol, elindeyken henüz dünya;
Öbür dünyâda insanlýk deðilmiþ yaðma, gördün ya!
Dilinden âhiret hiç düþmüyor ey müslüman, lâkin,
Onun hakkýnda âtýl bir heves mahsûlü idrâkin!
Bu mecnûnâne vehminden þifâyâb olmadan, þâyed
Gidersen böyle sýfru´l-yed, kalýrsýn sonra sýfný´l-yed!
Hayâlât arkasýndan koþtuðun yetmez mi hey þaþkýn?
Senin hâlâ hakîkatten nedir iðmâz için hakkýn?
Bu âlem þöyle bir rü?yâ imiþ, yâhud muvakkatmiþ...
Evet ukbâda anlarsýn ne müdhiþ bir hakîkatmiþ!
MEÂL-Ý CELÝLÝ
Müslümanlýk huyun güzelliðinden ibârettir.
Biz ki yarmýþtýk þu´ûnun en büyük ummânýný;
Çiðnemiþtik yükselen emvâc-i bî pâyânýný;
Biz ki edvârýn, kurunun, hâdisâtýn raðmýna,
Hâkim olmuþtuk bütün bir âlemin eyyâmýna;
Þimdi tek bir dalganýn pâmâl-i izmihlâliyiz!
Þimdi sâhillerde mahkûmiyyetin timsâliyiz!
Böyle bir sadmeyle alt üst olsun en müdhiþ gemi...
Dehþetin te´sîri hâlâ sarsýyor endîþemi!
Öyle salgýndýr felâket, öyle ânîdir ölüm:
Hem görür göz, hem aceb rü´ya mýdýr, der, gördüðüm?
Nerde rü´yâ! Gördüðün aynýyle vâki´dir senin.
Gayr-i vâki´ noktalar: Ancak o mühlik sadmenin,
Bir dýþardan, bir kazâ, bir nâgehânî olmasý.
Bir de - en yanlýþ kanâ´at - âsümânî olmasý;
Dâhilîdir sadme... Hâriçten deðil... Aslâ deðil!
Sonra, olmaz ez-kazâ dünyâda birþey, böyle bil!
Nâgehânî lâfzýnýn ma´nâsý yoktur, herzedir.
En beyinsizler bu istikbâli zîrâ kestirir.
Gökten inmez bir de hiçbir þey... Bütün yerden taþar;
Kendi ahlâkýyle bir millet ölür, yâhud yaþar.
Çiðnenirsek biz bugün, çiðnenmek istihkakýmýz:
Çünkü izzet nerde, bir bak nerdedir ahlâkýmýz.
Müslümanlýk pâk sîretten ibâretken, yazýk!
Öyle saplandýk ki levsiyyâta: Hâlâ çýkmadýk!
Zulme tapmak adli tepmek hakka hiç aldýrmamak;
Kendi âsûdeyse, dünyâ yansa, baþ kaldýrmamak;
Ahdi nakzetmek yalan sözden tehâþî etmemek;
Kuvvetin meddâhý olmak aczi hiç söyletmemek;
Mübtezel birçok merâsim: Ýnhinâlar, yatmalar,
Þaklabanlýklar, riyâlar, muttasýl aldatmalar;
Fýrka, milliyyet, lisan nâmýyla dâim aynlýk;
En samîmî kimseler beyninde en ciddî açýk;
Enseden arslan kesilmek cebheden yaltak kedi...
Müslümanlýk bizden evvel böyle zillet görmedi!
Hâlimiz bir inhilâl etmiþ vücûdun hâlidir
Rûh-i izmihlâlimiz ahlâkýn izmihlâlidir.
Sâde bir sözdür fakat hikmetlerin en mücmeli:
Bir halâs imkâný var: Ahlâkýmýz yükselmeli
Yoksa pek korkunç olur katmerleþip hüsrânýmýz...
Çünkü hem dünyâ gider, hem din, eðer yapmazsanýz.
MEAL-Ý CELÝLÝ
O mü´minlere ind´allah ecr-i azîm var ki: Birtakým
kimseler kendilerine "Düþmanlarýnýz sizin için kuvvetlerini
topladýlar; onlardan korkmalýsýnýz" dedikleri zaman, bu
haber îmanlarýný artýrýr da: "Allah´ýn nusreti bize kâfýdir o
ne güzel muhâfýzdýr!" derler.
Þehâmet dîni, gayret dîni ancak Müslümanlýk´týr;
Hakîki Müslümanlýk en büyük bir kahramanlýktýr.
Cebânet, meskenet, dünyâda, sýðmaz rûh-i Ýslâm´a...
Kitâbullâh´ý iþhâd eyledim - gördün ya - da´vâma.
Görürsün, hissedersin varsa vicdânýnla îmânýn:
Ne müdhiþ bir hamâset çarpýyor göðsünde Kur´ân´ýn!
O vicdan nerdedir, lâkin? O îman kimde var? Heyhât!
Ne olmuþ, ben de bilmem, pek karanlýk þimdi hissiyyât!
O îmandan velev pek az nasîb olsaydý millette,
Þu üç yüz elli milyon halký görmezdin bu zillette!
O îman ittihâd isterdi bizden, vahdet isterdi...
Nasýl "bünyân-ý mersûs" olmamýz lâzýmsa gösterdi.
Peki! Bizler ne yaptýk? Kol kol olduk târumâr olduk...
Nihâyet bir denî sadmeyle düþtük, hâk-sâr olduk!
O îman kuvvet ihzârýyle emretmiþti... Lâkin, biz
" Tevekkelnâ" deyip yattýk da kaldýk böyle en âciz!
O îman, farz-ý kat´îdir diyor tahsîli irfânýn...
Ne câhil kavmiyiz biz müslümanlar, þimdi, dünyânýn!
O îman hüsn-i hulkun en büyük hâmîsi olmuþken...
Nemiz vardýr fezâilden, nemiz eksik rezâilden?
Demek: Ýslâm´ýn ancak nâmý kalmýþ müslümanlarda;
Bu yüzdenmiþ, demek hüsrân-ý millî son zamanlarda.
Eðer çiðnenmemek isterseler seylâb-ý eyyâma;
Rücû´ etsinler artýk müslümanlar Sadr-ý Ýslâm´a.
O devrin yâd-ý nûrânûru bî pâyan þehâmettir;
Mefâhir onlann târîhidir ümmet o ümmettir.
Ki bir yandan celâdetler saçýp dünyâyý titretmiþ;
Öbür yandan da insanlýk nedir dünyâya öðretmiþ.
Deðilmiþ böyle mahkûmiyyetin timsâl-i pâmâli!
Þevâhikten tenezzül eylemezmiþ arþ-ý iclâli.
" Tevekkül" vasfý ancak onlann hakkýnda ma´nîdâr:
Ki etmiþþ hepsi dünyâlar kadar âlâmý istihkâr.
Çekinmezmiþ þedâid yaðsa, aslâ, iktihâmýndan;
Zeminlerden ölüm fýþkýrsa dönmezmiþ merâmýndan.
"Hakîkî Müslümanlýk en büyük bir kahramanlýktýr"
Demiþtim... Ýþte da´vâm onlann hakkýnda sâdýktýr.
radyobeyan