Taif Gazvesi By: sumeyye Date: 20 Aralýk 2009, 16:42:27
Taif Gazvesi
Peygamber (s.a.v) efendimiz bozguna uðrayan Hevazinlileri takibe baþladý. Onlar nereye gittilerse O da gitti. Evtas´a var dýklarýnda peygamber efendimiz yine onlarý takibe devam edi yordu. Sonra Hevazinliler Evtas´a girip kalelere sýðýndýlar. Ar-dýsýra Taife gidip kalelere sýðýndýlar. Orasý müstahkem kalele ri bulunan bir belde idi. Taifliler de güçlü kuvvetli iyi ok atan kimseler idiler. Peygamber efendimiz onlarý takibe devam etti. Geliþini haber aldýklarýnda kalelerine girip saðlam tedbirler al dýlar. Bir yýl yetecek kadar azýklarým da kaleye aldýlar. Kuþat manýn uzun sürmesi halinde müslümanlara karþý mukavemet edip dayanacaklardý. Bu durumda Muhammed ile arkadaþlarý zorlanacak ama kendileri kalelerinde rahatlýk içinde bekleyecek, kendileri ok atacak ama isabet almayacaklardý. Öldürecek ler ama ölmeyeceklerdi.!
Peygamber (s.a.v.) efendimiz kalelerine yöneldiði zaman Selman´ý Farisi mancýnýk yapmasý için peygamber efendimize öneride bulundu. Yapýlacak olan mancýnýkla kalelerine taþ atý lacak, temelleri sarsýlacak ve müstahkem kaleleri direncini yi-tireceki. Peygamber (s.a.v.) efendimiz tanklarý andýran tah tadan silahlar yaptý. Bu silahlarla kalelerine hücum etti. Müs lümanlarý kalelerinin Önünde gören Taifliler peygamber efendi mizin ordusu üzerine çekirge bulutlarým andýrýrcasýna ok yað dýrmaya baþladýlar. Rivayete göre 12 ya da daha fazla müslü-man atýlan oklardan isabet alarak þehit düþtü. Bunun üzerine peygamber efendimiz oklarýn atýþ alanýnýn dýþýna kadar gerile di. Ama o kale içindeki Taiflilerin ne halde olduklarýný öðren mek istiyordu.
Peygamber efendimizin çaðýrýcýsý Taiflilere hitaben þöyle seslendi: "Taifli kölelerden herhangi biri kaleden çýkýp Ýslam ordusuna katýlýrsa hürriyetine kavuþacaktýr!"
Bu çaðrý üzerine bir kaç köle kaleden dýþarý çýkýp þeriat hükmü ile hürriyetlerine kavuþtular. Ayrýca alicenap ve hür bir insan olan Muhammed ( s.a.v.)in çaðrýsý da bunu kendilerine saðlamýþtý. Peygamber efendimiz onlarýn durumlarýný araþtýrdý. Kendilerine bir yýl kadar yetecek erzaklarýný kaleye aldýklarýný öðrendi. Bunun üzerine onlarý kendi iradeleri ile kaleden çýka racak bir yöntemi uyguladý. Taifteki hurmalýklarýnýn ve üzüm baðlarýnýn kesilmesini sahabilere emretti. Hurma aðaçlarýnýn ve servetlerinin zayi olmakta olduklarýný gördüler: "Hurmalýk larýmýz ve üzüm baðlarýmýz kesilirse bize ne olur?" dediler. Sa-kif oðullarýnýn çaðýrýcýsý îslam ordusuna hitaben þöyle seslendi: "Mallarý fesada vermeyin. Bu mallar hem bizim, hem de sizin dir."
Bu çaðrý, onlarýn kalplerini titreþtirip ürküttü, azimlerini zayýflattý, özellikle köleleri onlarý terk etmeye baþladýlar. Onla rý terkedip, Ýslam ordusuna katýlan ve hürriyetine kavuþan kö lelerini peygamber efendimiz müslümanlarýn yanlarýna gönde riyor ve müslümanlar da onlarýn azýklarýný temin ediyorlardý. Böylece özgürlüklerinin tadýný çýkarýyorlardý. Paniðe düþtükleri halde Taifliler direnmeðe devam ediyorlardý. Müslümanlar da kalelerine hücumlarýný kesintisiz sürdürüyorlardý. Öyle ki Taif-liler demir parçalarýný ýsýtarak müslümanlann tahtadan yapýl ma mancýnýklarýnýn üzerine atýyorlar, böylece yakmak istiyor lardý. Ýçindeki mücahitleri dýþarýya çýkmaya zorluyorlardý.
Taiflilerle Kureyþliler arasýnda akrabalýk ve hýsýmlýk baðla rý vardý. Bu sebeble Kureyþlilerden bazýlarý Sakiflilere (Taiflile-re) giderek bu direniþi uzatmamalarýný tavsiye ettiler. Çünkü sonuç lehlerine olmayacaktý. Aksine takva sahibi müminler iyi sonuca ve zafere kavuþacaklardý. Ebu Süfyan bin Harb ile Mu-gire bin Þube: "Sakýfliler! Bize eman verirseniz sizinle konuþa caðýz" diye seslendiler. Kendilerine eman verilince, Kureyþliler den ve Beni Kinane´den olan kadýnlarý, Taiften çýkýp kendileri nin yanýna gelmeye davet ettiler. Bu kadýnlarýn, savaþ sonu cunda -týpký Hevazinde olduðu gibi- Müslümanlarýn eline esir düþmelerinden korkuyorlardý. Kadýnlar, Taiften dýþarý çýkmaya yanaþmadýlar. Onlardan biri, Ebu Süfyan´m kýzý Amine idi. Ebu Süfyan ile Mugire´nin önerileri kabul edilmeyince Esved bin Mes´ud þöyle dedi: "Ey Ebu Süfyan ve Ey Mugire! Size bundan daha hayýrlý yolu göstereyim mi? Esved bin Mes´ud, Esved oðullarýna ait mülklerden ne kadar güçlükle geçim sað landýðýný biliyorsunuzdur. Eðer Muhammed bu hurmalýklarý ve üzüm aðaçlarýný keserse, buralar bir daha mamur olmaz ve bir daha þenlenmez. Gidin onunla konuþun. Ya bu mülkleri kendine alý koysun, ya da býrakýversin. Allah rýzasý için akra balýk hatýrýna bu mallara iliþmesin. Çünkü onunla bizler ara sýnda herkesçe bilinen bir akrabalýk vardýr."
Sakifliler kendilerinden þiddeti uzaklaþtýrmayýp, barýþý ga rantiye almadýkça yumuþayacaða benzemiyorlardý. Muhasara nýn - her ne kadar yanlarýnda zahireleri vardýysa da- kendileri ni zor duruma sokmak üzere olduðunu görmüþlerdi. Bu, her ne þekilde olursa olsun bir nevi hapisti. Ayrýca Peygamber efendi mizin ordusu onlarýn mallarýný hurmalýk ve üzüm baðlarýný ele geçirmiþti. Karþý koyamýyacaklarý debbabelerle kaleleri sarsýl maktaydý. Peygamber efendimize akrabalýk ve hýsýmlýk baðlarý ný hatýrlatarak seslendiler. Peygamber efendimiz ise, bu türden yapýlacak olan çaðrýlara kulaðýný týkayacak biri deðildi. O, Ce-nab-ý Allah´ýn akrabalýk baðlarýný gözetmekle emrettiði bir kimseydi.
Ýslamiyet Mekke-i Mükerreme ve çevresinde yayýldýktan sonra Taife girmek üzereydi. Taifte bulunan Sakif oðullarýnýn bir kýsmý Ýslama girmiþlerdi. Çoðunluðu da Ýslama girmeye meyletmiþlerdi. Muhammed (s.a.v.) insanlarý hidayete ileten, hakka ve dosdoðru yola davet eden bir kimseydi. Sakifliler gibi kaba ve haþin kimselere yumuþak davranmak, onlarýn kalpleri nin Ýslama yönelmesine yol açabilirdi. Ama onlara karþý misli ile mukabele edip sert davranmak, kalplerini köreltip, yürekle rini katýlaþtýrýr ve inatlarýný da arttýrýrdý. Ýþte bu sebeble Pey gamber efendimiz, kendisine akrabalýk baðlarýný hatýrlatarak seslenen çaðýrýcýya kulak verdi. O, gittiði her yere düzen ve sükûneti götürmek istiyordu. Zaten iki aydan fazla bir zamandan beridir ki Medine-i münevvereden uzak kalmýþtý. Taif muhasa rasý Þevval ayýnda baþlamýþtý. Muhasara sürmüþ, Zilkade ayý na girilmiþti. Zilkade ayý ise haram aylardan biri idi. Peygam ber efendimiz haram aylarda baþkalarýna saldýracak bir insan deðildi. Bilindiði gibi Zilkade, Zilhicce, Muharrem ve Recep ay larý haram aylardýr. Peygamber efendimiz Taiflilere hücum et mek durumundaydý. Ama o, haram aylarda düþmana saldýr mak gibi ilahi emre muhalefet edemezdi. Ýþte bu sebebledir ki Taifi onyedi gece süreyle -baþka bir rivayete göre yirmi gece sü reyle- muhasara altýnda tuttaktan sonra Medine-i Münevvere-ye dönmek için hazýrlýk yapmaða baþladý.
Ynt: Taif Gazvesi By: ceren Date: 29 Aralýk 2020, 02:15:25
Esselamu aleyküm.raabim razý olsun bizlere sunulan bilgilerden kardeþim...
Ynt: Taif Gazvesi By: Sevgi. Date: 30 Aralýk 2020, 08:11:04
Aleyküm Selâm. Bilgiler için Allah sizlerden razý olsun kardeþim. Rabb'im ilmimizi artýrsýn inþaAllah
Ynt: Taif Gazvesi By: Bilal2009 Date: 30 Aralýk 2020, 19:12:08
Ve aleykümüsselam Rabbim paylaþým için razý olsun