Hudeybiye Gazvesi By: sumeyye Date: 19 Aralýk 2009, 16:07:22
Hudeybiye Gazvesi
Bütün rivayetlerin ittifakýna göre Hicretin altýncý senesinin Zilkade ayýnda (Bu ay hac aylarýndandýr) Resulullah (sav), be raberindeki 700 kadar sahabiyle hac yolculuðuna çýktý. Ancak Cabir bin Abdulah´ýn rivayetine göre beraberinde 1400 kadar sahabi varmýþ ki bu, akla daha yatkýndýr. Peygamber efendimi zin ordusu, Kureyþlileri ürkütmüþtü. Binden az sayýdaki asker-lerse düþmaný ürkütemezler. Buhari ve diðerleri, Peygamber efendimizle beraber bulunan sahabilerin 1400 kiþi olduðunu söylemiþlerdir. 700 kiþi olduklarýný söyleyen, Ýbn Ýshak´týr.
Peygamber efendimiz, savaþ niyetiyle deðil de, insanlarý bir araya getiren hac ibadetini eda maksadýyla yola çýktý. Usfan mevkiine varýr varmaz Biþr bin Süfyan el-Kabi ile karþýlaþtý. Öyle görülüyor ki Kureyþliler, Resulullah´ýn geleceðini önceden haber aldýklarý için tedbirli ve savaþa hazýrlýklý idiler.
Biþr bin Süfyan dedi ki: "Ya Resulullah! Kureyþliler senin geliþinden haberdar olmuþlardýr. Sütlerinden faydalanacaklarý saðmal ve yavrulu develerini, döllerini döþlerini yanlarýna al mýþ, seni Mescid-i Haram´a girmekten men etmek için kaplan postu giyerek Zi-Tuua denen yere varýp konaklamýþlar, seni Mekke´ye sokmayacaklarýna yemin edip Allah´a söz vermiþler dir. Halid bin Velid kumandasý altýndaki süvarilerini Küra-ý Nemin denen yere kadar sevketmiþlerdir."
Kendisiyle savaþmakta olsalar da onlara merhamet eden ve müslüman olmalarýný temenni eden Resulullah (sav) milleti olan Kureyþliler için üzülerek þöyle dedi:
"Eyvah! Yazýk oldu Kureyþlilere. Zaten savaþ, onlarý yeyip tüketmiþtir. Ne olurdu, kendileri benimle öteki Araplar arasýn dan çekilseydi de beni onlarla baþbaþa býraksaydýlar. Onlar be ni yenecek olurlarsa, zaten kendilerinin de amacý bu olduðuna göre, amaçlarýna ulaþmýþ olurlardý. Eðer Allah beni onlara ga lip kýlacak olursa ve kendileri de isterlerse, topluca Ýslamiyet´e girerlerdi. Eðer böyle yapmazlarsa, savaþacaklar demektir.
Bunlar, kendilerini güçlü mü sanýyorlar? Vallahi Allah´ýn beni yaymak üzere göndermiþ olduðu bu dini üstün kýlýncaya ve ba þým gövdemden ayrýlýncaya kadar onlarla çarpýþmaktan geri durmayacaðýmý´
Bundan sonra Resulullah (sav) onlarýn savaþçýlarýyla karþý laþmak istemedi ki kýlýç, fikrin önüne geçmesin. Hac ibadetini eda etmek istiyordu. Mekkelileri zorlamadan kendi serbest ira deleriyle karar vermelerini saðlamak istiyordu. Çünkü uzlaþ mak, iradenin serbest býrakýlmasýyla mümkün olur. Savaþ ise nefret doðurur. Kýlýçla zorlamak nefsi alevlendirir ve yaralar. Oysa Peygamber efendimiz kimsenimgönlünü yaralamak iste miyordu. Bilakis kalplerdeki öfke hastalýðýn tedavi ederek gö nülleri þifaya kavuþturmak istiyordu. Müslümanlarý baþka bir yoldan götürerek Kureyþ süvarileriyle karþýlaþmak istemedi. Müslümanlarýn yürümesiyle yerden toz bulutlarý yükselmeye baþladý. Küra-ý neminde bulunan Halid bin Velid kumanda sýndaki Kureyþ süvarileri, korkup Mekke´ye geri döndüler. Pey gamber efendimiz de ordusunu Seniyyet´ül Murar denen yerde durdurdu. Devesi oraya çöktü. Mola vermeleri için sanki Ce-nab-ý Allah orasýný seçmiþti. Devenin çöktüðünü görenler, "Ar týk yerinden kalkamazl" dediler. Peygamber efendimiz de bu yurdu ki: "Hayýr, öyle deðil... Onu, (Ebrehe´nin) filini Mekke´ye býrakmayýp durduran (Allah) durdurmuþtur. Kureyþliler bu gün beni öyle bir noktaya getirdiler ki, akrabalýk hakkýna uy mamý isterlerse, bu isteklerini yerine getiririm"
Evet... Resulullah (sav) böyle demiþti. Çünkü o, giriþtikleri savaþtan sonra insanlarýn gönüllerini birbirine yaklaþtýrmak istemiþti. O, doðru yola ileten ve hakka davet eden bir kimsey di.
Seniyyet´ül Murar denen yere varýldýðýnda, askerlerine: "tnin ve yerleþin" buyruðunu verdi. Onlar da: "Bu vadide su yoktur" dediler. Gerçekten de orada bataklýk ve içi çamurlu ku yulardan baþka bir þey yoktu. Peygamber efendimiz, okunu adamlarýndan birine verdi. Adam, kuyulardan birine indi, elin deki oku yere sapladý ve berrak bir su fýþkýrmaya baþladý. Pey gamber efendimiz ve oradaki herkes, kana kana içtiler.