Zi-Kared Gazvesi By: sumeyye Date: 18 Aralýk 2009, 23:50:18
Zi-Kared Gazvesi
Hendek savaþýndan sonra, Gatafanhlar öfkeli bir þekilde ora dan ayrýlmýþlardý. Çünkü onlar sulh beklemiþler, ama Hz. Pey gamber sulhu kesin karara baðlamamýþ, sadece onlarý Kureyþli müþriklerden ayýrmak için bir pazarlýða giriþmiþ, bu pazarlýk da gayesine ulaþmýþtý. Sonunda Gatafanhlar Kureyþlilerle bir likte yenik ve periþan bir halde geri döndüler. Fakat savaþla el de edemediklerini küçük saldýrý ve yaðmalarla elde etmek iste miþlerdi. Nisbi bir yaðmadan ve gasbtan sonra firar etmiþ, hýr sýzlar gibi davranmýþlardý. Bu arada Gatafanhlardan bir mik tar süvari ile birlikte, Þezareli Uyeyne bin Hýsm, ormanlýkta yayýlmakta olan saðmal develere saldýrmak için plan kurdu. Bu develer Ebu Zerri Gýfari´nin oðlu ile karýsýnýn gözetiminde or manlýkta otlamaktaydý ve Hz.Peygambere ait idiler. Uyeyne bin Hýsm´ýn kumandasýndaki süvariler bu baskýnda Ebu Zerr´in oðlunu öldürmüþler ve develerle birlikte karýsýný da gö türmüþler, bu davranýþlarýyla yaðmacý yol kesicilere benzemiþ-lerdi. Bunun müslümanlara eziyet vereceðini düþünmüþlerdi. Her ne kadar bu, Araplarýn asaletine ve mürüvvetine yakýþan bir hareket olmasa da, savaþta kýlýçla elde edemediklerini böy lece elde etmek istemiþlerdi. Onlarýn bu yaptýklarýný bazý mü´min süvariler öðrendiler. Bunlarýn baþýnda Seleme bin Ekva vardý. Talha bin Ubeydullah´ýn hizmetçisi de beraberindeydi. Onun bir atý vardý. Sabahleyin ormanlýða doðru gitti. Seniyetül-Veda denen yere geldiðinde saldýrganlarýn atlarýnýn bir kýsmým gördü ve mütecavizlerin peþine düþüp onlarý yakaladý. Onlara durmadan ok yaðdýrýyor ve bir taraftan da þöyle diyordu: "Alýn iþte, ben Ekvan´ýn oðluyum. Bu gün alçaklarýn öleceði gündürl" ok atmakta güçlü olduðu için, karþý taraf onu bir punduna getirip yakalamaya ve yok etmeye çalýþýyorlardý. Süvariler kendisine doðru yöneldiklerinde dönüp rastgele kaçý yor, arada bir ok atmak için de yeniden onlara dönüyordu. Tek rar þunlarý söylüyordu: "Alýn iþte! Ben Ekva´ýn oðluyumV Sal dýrganlarýn durumu Hz. Peygambere haber verildi. Ekva´ýn oð lunun naralarýný iþittiðinde muhacirlerle ensardan bazý süvari leri imdada çaðýrdý. Öne atýlan ilk süvari, Esved oðlu Mikdad idi. Ardý sýra süvariler peþpeþe gelmeye baþladýlar. Zerrin Oðul larýndan Ebu Iyaþ ismindeki bir adamýn atý vardý. Hz. Pey gamber ona: "Þu atý senden daha iyi bir biniciye versen olmaz mil" dedi. O da: ýýbenden daha iyi ata binen bir kimse yok" de miþti. Ama atýnýn üzerinde elli adým gitmeden yere yuvarlanýp düþtü. Bunun üzerine atýna baþkalarý bindi. O yaðmacý kaçak larý yakalamak için süvariler peþpeþe geliyorlardý. Hz. Peygam ber de beraberindeki süvarilerle birlikte Medine´den çýktý. Yeri ne vekil olarak Ýbn Ümmü Mektum´u býraktý. Hz. Peygamber le beraberindeki sahabiler seferlerine devam ettiler ve develeri nin bir kýsmýný kurtardýlar. Kaçak saldýrganlardan yakaladýk larýný da öldürdüler. Hz. Peygamber, sonunda Zi-Kared mýntý-kasýndaki daðýn eteklerinde konakladý. Arkadan da bir kýsým sahabiler gelip kendisine katýldýlar. Orada bir gün bir gece kal dý ve sonra Medine´ye döndü. Her yüz kiþiye bir deve verdi. Sal dýrganlar kaçmakla uðraþýrlarken Ebu Zerr Gýfari´nin zevce si, Hz. Peygambere ait bir deveye binerek kaçýp kurtulmuþtu. Kurtulduðu takdirde de o deveyi Allah rýzasý için kesmeyi ada mýþtý. Onun bu kararýný duyan Hz. Peygamber, tebessüm etmiþ ve þöyle buyurmuþtu: "Allah seni bu deveye bindirip kurtardýðý takdirde bunu boðazlamayý adamýþsýn. Oysa Allah´a isyan du rumunda ve sahip olmadýðýn þeyler hususunda adak olmaz. Buý benim develerimden biridir. Onun için sen Allah´ýn bereketi ile kendi ailene dön." Bedevilerin saldýrýlarýndan birini geri püskürten bu gazve, bu þekilde sona ermiþ oldu.