Kervan Yerine Kuvvet By: sumeyye Date: 18 Aralýk 2009, 17:01:51
Kervan Yerine Kuvvet
Abdullah bin Ebi Rebia, Ikrime bin Ebi Cehil, Safvan bin Ümeyye ve Bedir gününde babalarý, ya da oðullarý öldürü len kiþilerden oluþan bir heyet toplanarak Ebü Süfyan´ýn yaný na gittiler. Yeni savaþta kendilerine kumandanlýk etmesini is tediler ve kendisiyle bu hususta konuþtular. Hezimete uðramýþ olduklarý büyük Bedir savaþýnda kumandanlýk, Ebu Cehl ile Ukbe bin Muayt arasýnda paylaþýlmaktaydý. Bu defa kumandanlýðý tek elde, yani Ebu Süfyan´ýn elinde birleþtirmek istedi ler. Geride kalan büyüklerinin baþýnda Ebu Süfyan gelmek teydi. Çünkü(kervanlarýný kurtaran oydu. Kurtarýlan kervanýn mallarýnýn, büyük Bedir yenilgisinin öcünü almak için feda edilmesini istiyorlardý. Ebu Süfyan´a giden bu heyet, kervan sahiplerine hitaben þöyle dediler: "Ey Kureyþ topluluðu! Mu-hammed sizin dostlarýnýzý Öldürdü. Seçkinlerinizi yok etti. Onunla savaþýp öç almak için bu kervandaki mallarýnýzla bize yardým edin." Mal sahipleri, savaþ malzemeleri ve savaþ teçhi zatý temin edilmesi için mallarýndan feragat ettiler. Heyet sa vaþ teçhizatýný ve savaþçýlarý hazýrladý. Çünkü Kureyþliler eski itibarlarýný geri almadýkça zillet, utanç ve mahcubiyet altýnda kalacaklarýný çok iyi bilmekteydiler. Kureyþ´in bütün boylarý ve evleri toplanýp bir araya geldiler. Herkes bir savaþçý verdi. Sa vaþ için hazýrlýk yaptý, tslamiyeti her ne kadar kökünden kazý-yamasalar bile, Medine´ye Öldürücü darbe indirmek için gerekli hazýrlýðý yapýyorlardý. Hesaplarýna göre mü´minlerden öç ala cak, þeref ve itibarlarýný geri kurtaracak ve üzerlerindeki utanç lekesini sileceklerdi.
Kinane ve Tihame kabileleri ile, mýzrakla savaþ tecrübesi olan bir çok Habeþlileri de yanlarýna aldýlar. Bunlar arasýnda Allah´ýn arslaný Hamza´nýn katili Vahþi de vardý. Kendisine Kureyþ´i tehdit etmekte olan Hamza´yý, keskin kýlýcýyla öldür düðü takdirde azad edileceði vaad edilmiþti. Savaþmak için de ðil-, sadece Hamza´yý gözetlemesi için görevlendirilmiþti. Bir bakýma hile ile Öldürme görevini üstlenmiþti, yoksa maksadý savaþmak deðildi. Bunlar Mekke etrafýndaki kabileleri ve Ha beþlileri yanlarýna almakla yetinmemiþ, aksine Medine´deki Evs kabilesine mensup bazý müþriklerden de yardým vaadi al mýþlardý. Çünkü Evs kabilesine mensup bazý müþrikler de, týp ký bu Kureyþliler gibi, müslümanlara karþý kin gütmekte idiler. Bunlar münafýklýk yapmaya, iki yüzlü görünmeye razý olma mýþ, düþmanlýklarýný açýktan açýða devam ettirmek yolunu seçmiþlerdi. Katade´nin rivayetine göre, Ben-i Salebe´nin kar deþi Ebu Amir bin Sayfi, Hz. Peygamberden uzak kalmak için, yanýna Evs kabilesinden elli kiþiyi de alarak Medine´den çýkmýþtý. Bu adam Hz. Peygamberin Medine´ye geliþinden önce oradan ayrýlmýþtý. Kureyþliler kendisine; "Eðer Medine´ye dö nersen, kabilenden hiç kimse sana karþý çýkmaz ve sana muha lefet etmez. Aksine senin emrine girerler" dediler.
Böylece müslümanlara karþý üçbin kiþi civarýnda asker top lanmýþ oldu. Beraberlerinde ikiyüz at ve ikiyüz de süvari bulu nuyordu. Halid bin Velid sað cenaha, Ýkrime bin ebi Cehil d e sol cenaha kumanda edecekti. Bunlar Hz. Peygamberin, din hamiyyeti ile ve manevi ruhtan destek alarak sayý ve teçhizatýn üzerinde bir kuvvetle zorluklara karþý göðüs gererek savaþmakta olduðunu biliyor ve görüyorlardý. Beraberlerine, kendile rine moral bakýmýndan güç verecek kadýnlarýný da almayý uy gun gördüler. Çünkü böylece, kadýnlarýn yanýnda cehpeden kaçmaktan utanacak ve kadýnlarýný müslümanlara esir býrak mamak için var güçleriyle savaþacaklardý.
Ebu Süfyan bin Harb, kumandan olarak yola çýktý. Zevcesi Utbe kýzý Hind´i de yanýna aldý. Hind müslümanlara karþý bü yük bir intikam duygusu besliyordu. Çünkü babasý, kardeþi ve oðlu müslümanlar tarafýndan öldürülmüþtü. Ebu Cehil´in oðlu Ikrime de onlarla birlikte sefere çýkmýþtý. Beraberinde Haris´in kýzý Ümmü Hakim adýndaki zevcesi de vardý. Kureyþ içinde þeref ve asalet sahibi kimseler de bunlar arasýna katýlmýþlardý. Bunlar askerleri teþvik etmek ve cepheden kaçmalarýný önle mek için gelmiþlerdi. Kýsacasý, sayý, silah ve teçhizatlarý mü kemmeldi ve ayrýca yanlarýnda kendilerini müslümanlara karþý kýþkýrtacak ve savaþta onlara cesaret verecek kadýnlarý da var dý. Çünkü onlarda, müslümanlarda bulunan manevi kuvvet ve iman gücü bulunmuyordu. Bunun yerine savaþta kendilerini yüreklendirmek, askerlere de savaþ þevki vermek için kadýnlar dan þairlerden ve hatiplerden yardým bekliyorlardý. Savaþta kendilerini cesaretlendirmek için Ebu Azze Amr bin Abdul lah el- Cemhi´yi de yanlarýna almýþlardý. Bu adam büyük Be dir savaþýnda esir alýnmýþ, Hz. Peygamber tarafýndan hiçbir fidye alýnmaksýzýn serbest býrakýlmýþtý. Çünkü yoksul ve çoluk çocuðu kalabalýk olan bir kimseydi. Hz. Peygambere dil uzat masýn ve müslümanlarla yapýlacak savaþta müþriklere yardým cý olmasýn diye Hz. Peygamber tarafýndan serbest býrakýlmýþtý. Fakat müþrikler onu, Hz. Peygambere verdiði bu sözden cay dýrdýlar. Safvan bin Ümeyye: "Ey Ebu Azze, sen þair bir adamsýn. Dilinle bize yardým et, bizimle birlikte cepheye gel" demiþlerdi.
Ebu Azze, Safvan´a þu karþýlýðý vermiþti:"Muhammed beni fidyesiz olarak serbest býraktý. Ona karþý sizleri teþvik et mek ve askerlerinizi onlarla savaþmaya kýþkýrtmak istemiyo (rum.7)´
Safvan bu defa kendisine þöyle hitap etmiþti: "Hiç deðilse varlýðýnla bize yardým et, þahsýnla bize destek ol. Allah´a söz veriyorum ki, eðer bu savaþtan salimen dönersen kýzlarýn için sana yardým ederim. Eðer öldürülürsen kýzýnla kýzlarýmý bir tutarým. Bollukta ve sýkýntýda hep onlarýn koruyucusu olurum"
Ebu Azze çaresiz kalarak onlarla birlikte sefere çýktý. O ve baþka þairler Kinane Oðullarýný Kureyþ askerlerine katýlmaya ikna ettiler. Onlarý, Hz. Peygamberle savaþmak için kýþkýrttý lar.
Öyle görülüyor ki, Hz. Peygamber, onlarýn yola çýktýklarýný haber almýþtýr. Rivayetlerin çoðuna göre bu sefere katýlmayan Abdulmuttalib oðlu Abbas hazretleri bir mektupla, Kureyþ-liler´in, beraberlerindeki müttefikleriyle birlikte müslümanlar-la savaþmak üzere yola koyulduklarýný Hz. Peygambere bildir miþtir. Ayrýca Hz. Peygamberin etrafa gönderdiði adamlarý da vardý. Bunlar müþriklerin islam´a karþý kurduklarý planlarý Hz. Peygambere bildiriyorlardý. Yola çýkan kervanlardan sefere ko yulan ordulardan müslümanlarý haberdar ediyorlardý. Fakat Peygamber efendimiz olacaklarý bekledi. Onlar yola çýkýnca, kendisi de karþýlarýna çýkacaktý. Onlar iþe baþlamadan, kendisi baþlamak istemiyor ve yerinden ayrýlmýyordu. Kureyþ ordusu yola koyuldu ve sonunda Medine´ye geldi. Medine´nin yakýnla rýndaki tarlalara ve mezarlara girdiler. Müslümanlara karþý meydan okurcasýna, atlarý ve develeriyle ekinleri çiðnemeye baþladýlar.