Hz. Hatice By: sumeyye Date: 16 Aralýk 2009, 17:56:54
Hz. Hatice
Peygamber efendimizin ikinci kaybý Hz. Hatice olmuþtu. Onun ölümü de, Peygamber efendimizin kalbinde büyük bir hü zün meydana getirmiþti. O, Peygamber efendimizin canýnýn bir parçasýydý. îlk vahiy geldiðinde, kalbi tiril tiril titremekte oldu ðu halde vardýðý evinde, korku ve heyecanýný gideren, Hz. Hati ce olmuþtu. Onu sakini eþtirmiþ, yaralarýna merhem olmuþtu. Kavminden gördüðü eza va cefalarý dindiren, gönlünde açtýðý yaralan tedavi eden yine Hz. Hatice´ydi. Üzüntülerine ortak ol muþ, zevceleri arasýnda birinci sýrayý ve en yüksek mertebeyi iþgal etmiþti. Peygamber efendimizin gönlünde tuttuðu müstes na yer dolayýsýyla, Peygamber efendimiz hayatta olduðu sürece baþka bir kadýnla evlenmemiþti. Peygamber efendimizin birden fazla kadýnla evlenmesi, þehvetini tatmin amacýna yönelik de ðildi. Bu evliliklerin bazý sebepleri vardý. Deðiþik kabilelerle dostluk baðlarý kurmak, onlarýn gönüllerini almak, ya da þehit düþen veya normal ölümleriyle dünyayý terkeden ve geride ken disine bakacak kimsesi kalmamýþ olanlarý, muhtaç duruma dü þürmemek ve þu sözünü tahakkuk ettirmek için evlenmiþti: "Her kim mal býrakýrsa o mal mirasçýlarýna kalýr. Her kim de geride, muhtaç durumda çoluk çocuk býrakýrsa, onlar benim so-rumluluðumdadýr!"
Hz. Hatice, Peygamber efendimizin nazarýnda ve Islamiyette büyük bir mertebe sahibi olduðu içn cennette kendisi için inci den bir ev yapýldýðý müjdesini almýþtý:
Buhari, Ebu Hüreyre´nin þöyle dediðini rivayet eder:
"Cebrail, Resulullah (sav)e gelip þöyle dedi:
"Ya Resulullah! Þu Hatice, sana içinde biraz katýk bulunan bir kap getirdiði zaman ona Rabbinden ve benden selam söyle. Onun için cennette, içinde gürültü ve zahmet bulunmayan, in ciden yapýlmýþ bir köþkün inþa edildiðini de müjdele."
Süheyli der ki: "Hatice için cennette inciden bir köþk yapýldý ðý müjdelenmiþti. Bu köþk, inci kökünden yapýlmýþtý. Çünkü o, imana ilk koþan insan olarak imanýn kökünü ele geçirmiþti. Cennette kendisi için yapýlan köþkün içinde gürültü ve zahmet olmayacaktýr. Çünkü o hayatta iken Peygamber efendimizin huzurunda sesini yükseltmemiþ, baðýrýp çaðýrmamýþtýr. Onu hiçbir zahmete sokmamýþ, asla eziyette bulunmamýþtýr."
Peygamber efendimiz Hz. Hatice´yi her zaman hayýrla anar dý. Onu seveni sever, dost olana, dost olurdu. Peygamberimiz sýk sýk Hatice´yi andýðý için bazý zevceleri kýskançlýk göstermiþ lerdi. Hatta bir defasýnda müzminlerin annesi Hz. Aiþe þöyle demiþtir: "Devamlý kendisini andýðý ve Cenab-ý Allah´ýn, kendisi ne cennette inciden bir köþk müjdelemesini emrettiði için, Pey gamber efendizin zevceleri arasýnda Hatice´yi kýskandýðým ka dar hiçbirini kýskanmadým. Peygamber efendimiz bir kurban kestiði zaman, hepsine yetecek kadar kýsmýný, Hz Hatice´nin dostlarýna gönderirdi. [1]
Peygamber efendimiz Hz. Hatice´yi anar onun hatýrasýna saygý gösterir, onu ananlara ikramda bulunurdu. Bir defasýnda Hatice´nin kýzkardeþi Hale, Peygamber efendimizin yanýna gel mek için izin istemiþti. Onun sesini tanýyýnca çok sevinen Efen dimiz: "Allah´ým! Hale geliyor, Hale!" demiþti.
îmam Ahmed bin Hanbel, Hz. Aiþe´nin þöyle dediðini rivayet eder:
"Peygamber (sav) efendimiz, Hatice´yi en güzel övgülerle anardý. Bu sebeple bir gün Hatice´yi kýskandým ve þöyle dedim: "Þu avurtlarý kýzaran kadýný ne kadar çok anýyorsun? Halbuki Allah sana ondan daha iyisini verdi!" Bunun üzerine Peygam ber efendimiz bana þu cevabý verdi: "Hayýr, Allah ondan daha iyisini bana vermedi. Ýnsanlar beni inkar ettikleri zaman, o ba na iman etti. insanlar beni yalanladýklarý zaman, beni o doð ruladý. Baþkalarý beni mahrum býraktýklarý zaman, o kendi malý ile bana yardýmda bulundu. Onun sayesinde Allah beni çocuk sahibi yaptý." Peygamber efendimiz, bu sözleri Mýsýrlý Mariye´den oðlu îbfahim henüz doðmadan önce söylemiþtir.
Bütün bu sözlerinden, Hz. Hatice´nin Peygamber efendimizin kalbinde ne kadar yüksek bir yer tuttuðunu anlamaktayýz. Da vet hususunda iþler sarpa sardýðý, bela ve musibetler þiddetlen diði zaman Hz. Hatice ona yardým ve iyilikte bulunmuþtu. în-sanlar kendisini yalnýz býrakýp dostsuz kaldýðý zaman, Hatice Peygamber efendimize dost olmuþtu. Yapýlan eza ve cefa karþý sýnda, Hz. Hatice onu teskin etmiþ ve huzura kavuþturmuþtu. Zaten bunun sonucu olarak onun ve Ebu Talib´in vefat ettiði yýla, Peygamber efendimiz "hüzün yýlý" adýný vermiþti. Bunda da gerçekten haklýydý. Çünkü bu yýlda o, iki sevgilisini, kendisi ni himaye eden mücadeleci amcasýný ve kendisine devamlý iyi likte bulunmuþ olan dostu ve eþini kaybetmiþti.
Sahih rivayetlere göre Ebu Talib, Hz. Hatice´den önce vefat etmiþtir. Hz. Hatice´den üç gece önce vefat ettiðini söyleyenler olduðu gibi, 35 gece önce vefat ettiðini söyleyenler de olmuþtur. Burada önemli olan, bu iki insandan hangisinin diðerinden ne kadar Önce öldüðü meselesi deðildir. Ancak þunu kesin olarak biliyoruz ki, bu iki insanýn ölümü Peygamber efendimizi þiddet li bir hüzne gark etmiþti.
--------------------------------------------------------------------------------[1] Ýbn Kesir, el-Bidaye ve´n-Nihaye, c.3, 8.18.
Ynt: Hz. Hatice By: ceren Date: 13 Þubat 2021, 01:55:35
Esselamu aleyküm.binler rahmet binler selam Ýslami ilk kabul eden malýný mülkünü Ýslam için harcayan Ýslam icin çabalayan annemiz hz.haticeye olsun inþallah....