Suya çizdim asrýnýn suretini
Bir damla kýrmýzý damlatýyorum yüreðimin fýrçasýndan
Uzak diyarlarýnýn ufuklarýndaki kýzýllýðý andýrmasý adýna
Kýzgýn çöllerin ortasýndaki en eþsiz vaha olan mescidin için
Yeþilin en güzel tonunu seçtim
Engin Ummanlardan rengini alan gökyüzü
Masmavi bir atlas gibi üzerini örtüyor þefkatle
Hicretinle ayrýldýðýn beldenin rengiydi
Hüzünle yaþanan hazan mevsiminin sarýsý
Meftunun olan bulutlar sensizken
Grinin en koyu tonuna bürünmüþtü
Ýkliminde boy veren güller
Mutluluðun tozpembesiyle tebessüm eder her bahar
Sýrtýný dayadýðýn aðaçlar gidiþinle beraber
Çoktan yeþile veda edip kahverengiyle dost oldular
En sadýk bekçin olan maðara aðzýndaki güvercinin tüylerinde gördük
Beyazýn en merhametli dokunuþunu
Hasret morlarýmýzý geride býrakýp
Umut eflatunlarýyla koþuyoruz asrýna
Cehalet siyahýnýn üzerini
Þefkat ve merhametinin aklarýyla boyuyoruz
Ebru misali
Hoþgörüyle dokunuyoruz fýrçamýza
Devrindeki güzellikleri nakþetmek adýna
Týpký senin yaptýðýn gibi Efendim
Batýlý Haktan ayýrmak için hoþgörüyle
Dokunduðun yürekler misali
Kadifemsi bir dokunuþla dokunuyoruz yürek denilen mana suyuna…
ÝLKNUR DOÐANAY
