Emanete riayetin 8 maddesi
Mü’minlerin imânýný tescil eden, emânete riâyetin 8 maddesi;
Mü’min; emanetin önemini, deðerini, þerefini bilir ve emanete riâyet eder.
Cenâb-ý Hak buyuruyor: “Biz emaneti, göklere, yere ve daðlara teklif ettik de onlar bunu yüklenmekten çekindiler, (sorumluluðundan) korktular. Onu insan yüklendi. Doðrusu o çok zalim, çok cahildir.” (Ahzâb, 72)
Rasûlullah (sav) buyurdular: “Münafýðýn alâmeti üçtür: Konuþunca yalan söyler, söz verince sözünden cayar, kendisine bir þey emanet edildiðinde hýyanet eder.” (Buhârî, Îmân 24; Müslim, Îmân 107-108.)
Allah Teâlâ emaneti yaratýnca, onu önce göklere, yere ve daðlara teklif etti; emanetin sorumluluðunu hiçbiri yüklenmek istemedi; fakat insan emaneti yüklenmekten çekinmedi.
Böylece insanoðlu hem büyük bir sorumluluðu üstlendi hem de Allah’ýn emirlerine muhatap olduðu için üstün bir þeref kazandý.
EMANETE RÝÂYET ÎMÂNIN TESCÝLÝ
Mü’minlerin imânýný tescil eden, emânete riâyetin 8 maddesi;
Abdesti olmayanýn namazý olmayacaðý gibi, emanete riâyet etmeyenin de îmânýndan söz edilemeyeceðini bilir ve emanete kesinlikle hýyânet etmez.
Mü’min; emanetin önemini, deðerini, þerefini bilir ve emanete riâyet eder.
Emaneti gözeten kimsenin ebedî kurtuluþa ereceðini hatýrýndan çýkarmaz.
Bu konuda Peygamberini kendisine örnek alýr; onun gibi emîn adam olmaya, herkesin güvenini ve Allah’ýn rýzâsýný kazanmaya çalýþýr.
Sorumlu olduðunu her zaman hisseder.
Ýnsan nefsinin baþkalarýna haksýzlýk etmeye meyilli olduðunu bilir ve nefsin bu tür duygularýný frenler.
Mü’min, emanete hýyânet etmenin münafýðýn, yani içinden kâfir olduðu halde dýþýndan Müslüman görünen kimsenin özelliði olduðunu unutmaz.
Üstesinden gelemeyeceði bir emaneti kabul etmez.
Kaynak: Prof. Dr. M. Yaþar Kandemir, Peygamberimin Sevdiði Müslüman, Erkam Yayýnlarý
Mü’minlerin imânýný tescil eden, emânete riâyetin 8 maddesi;
Mü’min; emanetin önemini, deðerini, þerefini bilir ve emanete riâyet eder.
Cenâb-ý Hak buyuruyor: “Biz emaneti, göklere, yere ve daðlara teklif ettik de onlar bunu yüklenmekten çekindiler, (sorumluluðundan) korktular. Onu insan yüklendi. Doðrusu o çok zalim, çok cahildir.” (Ahzâb, 72)
Rasûlullah (sav) buyurdular: “Münafýðýn alâmeti üçtür: Konuþunca yalan söyler, söz verince sözünden cayar, kendisine bir þey emanet edildiðinde hýyanet eder.” (Buhârî, Îmân 24; Müslim, Îmân 107-108.)
Allah Teâlâ emaneti yaratýnca, onu önce göklere, yere ve daðlara teklif etti; emanetin sorumluluðunu hiçbiri yüklenmek istemedi; fakat insan emaneti yüklenmekten çekinmedi.
Böylece insanoðlu hem büyük bir sorumluluðu üstlendi hem de Allah’ýn emirlerine muhatap olduðu için üstün bir þeref kazandý.
EMANETE RÝÂYET ÎMÂNIN TESCÝLÝ
Mü’minlerin imânýný tescil eden, emânete riâyetin 8 maddesi;
Abdesti olmayanýn namazý olmayacaðý gibi, emanete riâyet etmeyenin de îmânýndan söz edilemeyeceðini bilir ve emanete kesinlikle hýyânet etmez.
Mü’min; emanetin önemini, deðerini, þerefini bilir ve emanete riâyet eder.
Emaneti gözeten kimsenin ebedî kurtuluþa ereceðini hatýrýndan çýkarmaz.
Bu konuda Peygamberini kendisine örnek alýr; onun gibi emîn adam olmaya, herkesin güvenini ve Allah’ýn rýzâsýný kazanmaya çalýþýr.
Sorumlu olduðunu her zaman hisseder.
Ýnsan nefsinin baþkalarýna haksýzlýk etmeye meyilli olduðunu bilir ve nefsin bu tür duygularýný frenler.
Mü’min, emanete hýyânet etmenin münafýðýn, yani içinden kâfir olduðu halde dýþýndan Müslüman görünen kimsenin özelliði olduðunu unutmaz.
Üstesinden gelemeyeceði bir emaneti kabul etmez.
Kaynak: Prof. Dr. M. Yaþar Kandemir, Peygamberimin Sevdiði Müslüman, Erkam Yayýnlarý