Her nereye ve her nasýl gidiliyorsa;
Her zaman yolcu yolunda gerek !..
Hedefini bilse de, bilmese de..
Amacýna ulaþsa da, ulaþmasa da..
Gittiði yolun farkýna varsa da, varmasa da..
Yolcu yolunda gerek !..
Her varlýk,
Kendisi için çizilen yolda
Yürümek zorunda...
Ýnsan, hayvan, bitki...
Ve bilinen, bilinmeyen her canlý,
Güneþ, ay, yýldýzlar..
Ve tüm gezegenler...
Kendi yollarýnda yürümek zorunda !...
Çünkü yolcu yolunda gerek !...
Duruyor gibi gelse de insana,
O duruþ bile,
Zaman üzerinde yürüyüþ sayýlmaz mý ?..
Zaman aktýðýna göre..
Altýmýzdan her geçen yýl,
Her geçen ay,
Her geçen gün,
Ve her geçen an bile..
Yolculuðumuzdan geride kalan,
Birer gerçek deðil mi ?..
Þu halde ;
Yolcu yolunda gerek !..
* * *
Bu yolculuktaki baþarýsýzlýklarý..
Acýlarý ve umulmadýk sonuçlarý..
Körü körüne Þansa, ya da Kadere baðlamak,
Ve yolculuðun sorumluluðundan..
Sýyrýlmaya çalýþmak;
Beyhudedir !..
Gerçeklerden kaçmaktýr !..
Çünkü;
Zamanýn arkasýnda sürüklenmek deðildir bu yolculuk !..
Çünkü hiç kimse,
Zorla sürüklenip,
Zorla götürülmüyor !..
Herkes dilediði þeyi düþünebiliyorsa...
Ýsteklerini, arzularýný, hedeflerini..
Ortaya koyabiliyorsa ...
Meselâ konuþuyor ve konuþulanlarý anlayabiliyorsa..
Soruyor ve cevap bekleyebiliyorsa...
Pek çok kararlar alabiliyor,
Ve kararlarýný özgürce uygulayabiliyorsa...
Kýsaca;
Kendi yolunu seçmekte ve onda yürümekte özgürse...
O halde;
Sonuçtan kaçamaz !...
Kendi iradesiyle yaptýðý iþlerden
Kimseyi sorumlu tutamaz !...
Hatalarýný Þansa ya da Kadere yükleyemez !..
* * *
Þu halde her yolcu,
Bir yol seçmelidir kendine..
.
Aklýyla, mantýðýyla,
Genel bilgi ve becerisiyle,
Kendisini ve çevresini mutlu edecek,
Bir yol seçmelidir kendine ...
Çünkü yolcu yolunda gerek !...
Öyle bir yol seçmeli ki;
Hedefe vardýðýnda,
Eyvah ve keþke’lerle..
Gözyaþlarýna boðulmasýn !...
Öyle bir yol seçmeli ki;
Güvenle, inançla ve ak yüzle
“Bu benim yolum” diyebilsin !...
Öyle bir yol seçmeli ki;
Hayatýn hiçbir noktasýnda,
Geri adým atmayý düþünmesin !..
Öyle bir yol seçmeli ki kendine;
Bu yolda ona gönül vermiþ insanlarý
Boynu bükük býrakmasýn !..
Böylece herkes bilsin ki ;
Yolcu yolunda gerek !...
* * *
Kim olursa olsun,
Herkes yolcudur bu dünyada ...
Asfalt ya da patika..
Düz ya da engebeli...
Temiz ya da dikenli de olsa...
Oh’larla ya da âh’larla da geçilse...
Herkes, yolcusu olduðu yolu
Sonuna kadar geçmek zorundadýr !...
Zira dönüþü yoktur bu yolun !...
Çünkü yolcu yolunda gerek !...
* * *
Öyle ise;
Bu zorunlu yolda,
Âh diyerek tökezlemek yerine,
Ooh diyerek ferahlamak gerek !...
Kavgalarla, sýkýntýlarla..
Asýk suratlarla yürümek yerine,
Gülücüklerle
Ve hoþ bir sadâ ile yürümek gerek !...
Bu ise;
Yürünecek yolu iyi seçmekle olur.
Taþlardan, dikenlerden..
Acýlardan, sýzýlardan
Arýndýrýlmýþ yolu seçmekle,
Ve o yolda inançla, güvenle yürümekle olur !...
Çünkü yolcu yolunda gerek !...
* * *
O halde;
Aklýyla tüm varlýklardan üstün olan bu yolcunun,
Artýk kendine uygun,
Dikensiz yolu seçmesi gerek !...
Hangi yolda bulunuyorsa bulunsun;
Baþarmak istiyorsa eðer;
Saðlam adýmlarla yolunu yürümesi gerek !...
Kültürde, ilimde, bilimde...
Ticarette, siyasette, ziraatta, sanatta...
Durmadan, duraklamadan ve sapmadan,
Hedefe doðru ilerlemesi gerek !...
Çünkü yolcu yolunda gerek !...
Mustafa Varlý
