Dini makale ve yazýlar
Pages: 1
"Niye ben?" By: selsebil Date: 16 Eylül 2009, 13:03:03
"Neden benim baþýma geldi?" Bir tek musibet anýnda seslendiririz bu yakýcý soruyu. "Niye ben?" Hep baþkalarýna olurdu böylesi þeyler. Öyle olmasýna öylesine alýþmýþýzdýr ki... Benim deðil, "öteki"lerin baþýna gelir kaza. En fazla bir istatistik rakamý kadar önemsediðimiz uzak yabancýlar eksilir hayattan. "Ben" dediðimiz dokunulmazdýr. "Ben" öyle sýradan deðil(im)dir. Olaðan bir kaza haberinin o hep bildik "ölü sayýsý" arasýna sýkýþmýþ sýradan bir rakam olamam "ben". Baþkasý da olabilmesi ihtimali altý milyar kez yüksek iken, niye "ben"im o "biri"?

"Baþka bir sürü yerde olabilecekken niye ille de burada çýktý bu yangýn?" "Baþka milyonlarca insan varken, niye sadece beni seçti bu kurþun?" "Baþka sayýsýz saatler, dakikalar dururken, nasýl oldu da bu ana denk geldi kaza?" "Baþka bir dolu seferde olabilecekken, niye bu sefer oldu bu arýza?"

Tuhaf bir yalnýzlýk içinde buluyor kendini insan baþýna o "þey" geldiðinde. Etraftaki olaðan sesler düþmanlaþýyor, yabancýlaþýyor. Araba uðultusu, yaðmur þýpýrtýsý, cep telefonu sesi dalga geçercesine yalayýp geçiyor seni. Sen derin acýlar içindeyken, hiçbir þey olmamýþ gibi yürüyen, kaygýsýzca konuþan, her günkü gibi koþturan insanlara gücenik bir edayla bakýyorsun: "Nasýl da rahat olabiliyorsunuz böyle? Aþk olsun!" Her þey ve herkes "baþka"laþýyor o anda. Yarýn senin cenazen olacak, sen eksileceksin sýcacýk yuvandan, yavrularýn "Baba!" dediðinde ömür boyu cevap alamayacak. Ama büyütmeye gerek yok! Sen sadece bir "baþkasý" dahasýn baþkalarýnýn gözünde. Bir "baþkasý"nýn daha cenazesini göz ucuyla seyredecek baþkalarý. Sen uykusuz bir gecenin koynunda, bir yaprak gibi titrerken, baþkalarýna göre bir "baþkasý" olan sen sýradan acýlardan bir acý yaþýyor olacaksýn. Uyuyacak milyonlarcasý. Sen ve yakýnlarýn gazetelerin üçüncü sayfasýnda kanlý bir habere konu olmuþken, baþkalarý katlayýp bir kenara býrakacaklar senin haberini. Baþkalarýnýn es geçtiði kadar lüzumsuz bir yer mi iþgal ediyorsun ki yeryüzünde? Baþkalarýnýn hiç üzülmeyeceði kadar, hiç eksikliðini hissetmeyeceði kadar yersiz bir yerin mi vardý âlemde?

Bak iþte, ölen "ben" de olsa, "ölenle ölünmüyor"muþ. Hayat devam ediyor "ben"siz. Olmasan da oluyormuþ meðer. Ne kadar dayanýlmaz bir acý! Ne kadar aðýr bir hakaret! "Olsa da bir olmasa da bir"miþim meðer. Ne kadar da aþaðýlandýðýný düþünüyor insan! Aslýnda o aþaðýlanmaya verdiðimiz tepkidir o soru: "Neden baþkasý deðil de ben?" Daha açýkçasý: "Niye ben seçildim?" "Ne isteniyor benden?" "Hak etmedim ben bu 'ceza'yý!"
Hadi itiraf edelim: Kadere hesap soruyoruz. Yazgýnýn iki yakasýndan çekiþtiriyoruz. Hadi bir itiraf daha: Asýl derdimiz "kader"i takdir edenledir. Yani Yaradan'la karþý karþýya gelir aklýmýz. "Ben"i Vareden'e keseriz faturayý. Kafa tutarýz. Dokunulmazlýðýmýzýn ihlaline isyan ederiz. "Ne istedin benden?" "Benim ne suçum vardý ki?"

Ne garip! Olumsuzluklarýn hesabý kaderden sorulur. "Ben" kendi ellerimle suç iþlerim, hapse düþerim ama "kader mahkûmu" oluveririm. Ayaðým kayar, günaha bulaþýrým ama "n'edersin kaderime yazýlmýþ" deyiverir, sýyrýlýrým. Þampiyonluðunu, birinciliðini, galibiyetini kadere "mahkûm" eden pek çýkmaz. Sevaplarýný, iyiliklerini, biriktirdiklerini, baþarýlarýný "kader"in hesabýna yazdýran olmaz.

Ýyiliklerimiz kadere raðmendir sanki. Baþarý, yazgýya baþkaldýrýdýr. Baþarýlýysam "Niye ben?" sorusunu sormama gerek yok. Birinci olduysam, "Niye benim baþýma geldi?" diye sýzlanmak yok. "Baþkalarý"nýn kazalarýný hayatta kalmýþ biri olarak seyrediyorken, "Niye ben hayatta kaldým?" diye hesap sormak yok.
Deðil mi?

Farkýnda deðilim ama... Ben bana "ben" diyebiliyorsam, ne anlaþýlmaz bir ayrýcalýk içimdeyim! "Ben"i bir "baþkasý" da olabilecekken "ben" diye seçip Vareden'e hiç minnet duygum olmayacak mý? Pekâlâ baþkalarý içinde sýradan biri olabilirdim. Pekâlâ baþkalarýnýn "baþkasý" diye bile bilmediði, hiç hatýrlanmayan, hatýrlanmaya bile deðmeyen bir "yok" olabilirdim. "Yok" olduðunun bile farkýnda olunmayan bir "þey"dir "yok"luk... Ben "ben" olmasaydým, niye ben olamadým diye hesap sorabilir miydim? "Ben" olmayýþýma yanabilir miydim?

Ama hayret! "Ben" varým, var edilmiþim. Varlýðým yokluðuma "ben"den habersiz tercih edilmiþ. Kimseler hatýrýmý saymazken, beni aramazken, eksikliðimi dert edinmezken, varlýk sahasýna çýkarýlmýþým, hatýrým sayýlmýþ, el üstünde tutulmuþum. Ben bile "ben" olmayý hesap edemezken, "ben" diyebileceðim bir insan olarak var edilmiþim.

Hiç beklemediðim, hiç ummadýðým bir iyilikti bu! Aynada yüzüme bakýyorum, kimsenin yüzüne benzemiyor. Meðer "biricik"miþim ben. "Bitane"ymiþim beni "ben" olarak seçenin nazarýnda. Nasýl oluyor da, ben bana "ben" diyebiliyorum? Ya, ben bana "ben" diyemeyenlerden olsaydým? "Sen" diye hitap edilmeyi hak etmemiþ olsaydým? Öyle olsaydý, hiç aþaðýlanmýþ hissedecek miydim? Kadere hesap sorabilecek yetkide görebilecek miydim kendimi?

"Niye ben?" diye kaybettiðimin hesabýný sorabiliyorsam, hiç hesapsýz kazandýðým "ben" sayesinde sorabiliyorum... Ne garip? Hiç yoktan kazandýðým "ben"imle kazanamadýklarýmýn da hakkým olduðunu düþünmeye baþlamýþým. Tuhaflýða bakýn ki, borç aldýðým "ben"imle kendimi alacaklý sayýyorum.
Asýl sürprizi görmüyorum: "Ben" bana sürprizim. Hiç ummamýþtým "ben" diye/bilineceðimi... Hiç beklemiyordum "ben" diyebilenler arasýna seçileceðimi... Ben beni "ben" bilmeseydim, ben "ben" olamayýþýma aðlayabilecek miydim?
Ben þimdi burada soruyorum kendime:

"Niye ben?"

SENAÝ DEMÝRCÝ

Ynt: "Niye ben?" By: sümeyra Date: 27 Þubat 2011, 14:53:55

    Senai Demirci..Ne mübarek bir kalem..Ne mübarek bir gönül..Ýnanýyorum ki yaþanmadan yazýlmaz bunlar..Yaþadým da oradan biliyorum..Bu güzellikte yazamam..O ayrý konu..Önemli de deðil zaten..Benim yazamamam..Rabbim o vazifeyi böyle güzel bir kuluna gördürüyor Elhamdülillah..

    Sadece kýsa bir not düþmek isterim..Rabbim bütün alemin size,sizin de bütün aleme yabancýlaþtýðýnýz o noktada..Ve o sorgulama halindeyken almasýn emanetini..Bu çok korkunç bir son olurdu..Ama bir süre sonra..Ýçinizdeki depremler ve artçýlarý sona erdiðinde;þikayetler þükürlere dönüþüyor..Yaþadýðýnýz her ana þükrediyorsunuz..Ve dört elle sarýlýyorsunuz ..Az daha kaybedeceðinizi anladýðýnýz Ebedi Hayata..

    Böyle bir imtihaný yaþamakta olan herkese, sahil-i selamete çýkaracak basiret nasib etsin MEVLA..Ýnþaallahu Teala..


radyobeyan