Emanet Gibi…
“Nefsi terbiye etmekten maksat, bedenî baðlýlýklardan geçip, rûhlar ve hakîkatler âlemine yönelmektir.
Kul, kendi istek ve arzularýndan vazgeçip, Hakkýn yoluna mâni olan baðlýlýklarý terk etmelidir.
Bunun çâresi þöyledir:
“Kendisini dünyâya baðlayan þeylerin hangisinden istediði ân vazgeçebiliyorsa,
bunun maksada mâni olmadýðýný anlamalýdýr.
Hangisini terk edemiyorsa ve gönlünü ona baðlý tutuyorsa,
onun Hak yoluna mâni olduðunu anlamalý ve o baðlýlýðýn kesilmesine çalýþmalýdýr.
Bizim hocamýz Þâh-ý Nakþibend, o kadar ihtiyatlý idi ki, yeni bir elbise giyse;
“Bu elbise falan kimsenindir.” diyerek, onu emânet gibi giyerlerdi.”
Behâeddîn-i Buhârî (k.s)
Kul, kendi istek ve arzularýndan vazgeçip, Hakkýn yoluna mâni olan baðlýlýklarý terk etmelidir.
Bunun çâresi þöyledir:
“Kendisini dünyâya baðlayan þeylerin hangisinden istediði ân vazgeçebiliyorsa,
bunun maksada mâni olmadýðýný anlamalýdýr.
Hangisini terk edemiyorsa ve gönlünü ona baðlý tutuyorsa,
onun Hak yoluna mâni olduðunu anlamalý ve o baðlýlýðýn kesilmesine çalýþmalýdýr.
Bizim hocamýz Þâh-ý Nakþibend, o kadar ihtiyatlý idi ki, yeni bir elbise giyse;
“Bu elbise falan kimsenindir.” diyerek, onu emânet gibi giyerlerdi.”
Behâeddîn-i Buhârî (k.s)