Son Þahitlerden Mustafa Çetin anlatýyor:
(1934 yýlýnda Tefenni'de doðdu. Müftülük, vaizlik ve öðretmenlik görevlerinde bulundu. Ýzmir Yüksek Ýslâm Enstitüsü tefsir öðretim üyeliði yaptý. Telif ve tercüme birçok eserleri vardýr.)
"1952 yýlýnda Isparta Ýmam Hatip Okulunda öðrenci iken Üstadý ziyarete gittim. Beni talebeleri karþýladý. 'Bediüzzaman'ý ziyarete geldim' dedim, içeriye girdik. Selâm verdim Bediüzzaman'a. O nuranî metanet sahibi, þefkatmisal zat selâmý aldý. Ýman ve Ýslâm ile ilgili bazý hususlarda tavsiyelerde bulundu. Zamanýn iman kurtarma zamaný olduðunu ve iman-ý tahkiki lâzim geldiðini, taklidi imanýn zamanýn cenderesinde eriyip kaybolacaðýný ve binaenaleyh imanýn iktizasý olan namazlarýmýzý kýlmamýz gerektiðinde iþaret ederek imanýn eserden müessire istidlalî olmasý lâzým geldiði hakkýnda tavsiyelerde bulundu.
"Bir de imam hatip okulu öðrencilerinin ibadet durumunu sordu. Ben de, ekseriyetin ibadetini yaptýklarýný , bir kýsmýnýn da tekasül gösterdiklerini söyledim. Önce sevindi, sonra da üzüldü. Daha sonra müsaade alýp ayrýldým.
"Üstad çoðu zaman cuma namazýný Isparta Ulu Camiinde kýlardý. Namazdan sonra Isparta civarýnda büyük bir halk topluluðu oluþur ve muhterem zatýn elini öpmek isterlerdi. Kendisi buna müsaade etmez, sadece onlarý selâmlar, arabasýna biner, evine giderdi.
"Birgün, Ýstasyon caddesinde faytonla gidiyordu. Kýz enstitüsü öðrencilerinden bir kaçý kendisiyle konuþmak için arabaya doðru koþtular. Üstad arabayý durdurdu, öðrenciler onu selâmladýlar, biraz görüþtüler, daha sonra Üstad yoluna devam etti."
(Son Þahitler, Necmeddin Þahiner)