Affedici Olmak By: reyyan Date: 23 Nisan 2012, 15:36:08
4 Affedici Olmak
4785... Âiþe (r.anha)'dan demiþtir ki:
Rasûlullah (s.a.), biri diðerinden daha kolay iki þey arasýnda muhayyer býrakýlýrsa, günah olmamasý þartýyla, mutlaka onlardan en kolay olanýný seçerdi, þayet günah ise insanlar arasýnda ondan en uzaðý olurdu. Rasûlullah (s.a.) kendisi için (kimseden) bir intikam almazdý. Ancak Allah'ýn haramlarýnýn çiðnenmesi müstesna; (o zaman bizzat kendisi) o çiðnenen ha-ramlardan dolayý Allah için intikam alýrdý.[70]
4786... Aiþe (r.anha)'dan demiþtir ki:
Rasûlullah (s.a.), hayatta ne bir kadýn dövmüþtür, ne de bir hizmetçi."[71]
4787... Abdullah b. Zübeyr(in) "Sen af yolunu tut..."[72] (âyet-i kerimesi) hakkýnda (þöyle) dediði rivayet edilmiþtir:
"(Bu âyet-i kerimede) Allah'ýn elçisi insanlarýn huylarýndan affa sarýlmakla emr olunmuþtur."[73]
Açýklama
Mevzurnuzu teþkil eden bu babýn hadislerinde, Hz.peygamberin, ümmeti için devamlý kolaylýk düþündüðü, müsamaha ve af ile muamelede bulunduðu, kendi þahsýyla ilgili meselelerde asla intikam alma yoluna gitmediði, fakat Allah'ýn haramlarýnýn çiðnenmesi söz konusu olunca, bu yasaðý çiðnemenin intikamým Allah için mutlaka aldýðý ifâde edilmektedir.
Her ne kadar Ukbe b. Ebu Muayt ve Abdullah b. Hatal gibi bazý müþriklerden intikam aldýðý tarihten sabit ise de, bu intikamlarýn sadece Hz. Peygamberin þahsiyle ilgili olduklarý söylenemez. Çünkü sözü geçen kimseler, hayatlarý boyunca sadece Resulü Ziþan efendimize eziyet etmekle kalmamýþ, ayný zamanda hayatlarý boyunca her fýrsatta Allah'ýn haramlarýný çiðnemeyi bir adet haline getirmiþlerdir.
Bazýlarýna göre, Hz. Peygamberin kendi þahsýna karþý yapýlan haksýzlýk ve eziyetlerin intikamýný almamasý, bu haksýzlýk ve eziyetlerin küfür sýnýrlarýna varmamasýyla kayýtlýdýr. Bir baþka ifadeyle þahsýna karþý yapýlan eziyetler, küfür sýnýrlarýna taþmadýkça, onlarýn intikamýný almayý düþünmemiþ, fakat küfür sýnýrlarýna taþtýðý andan itibaren Allah için onun intikamý peþine düþmüþtür. (4775) numaralý hadis-i þerifte anlatýlan kendi kaftanýna, hýzla asýlarak boynunda iz býrakan bedeviyi affetmesi olayý gibi.
Davudi ise Hz. Peygamberin intikam almamasýnýn malî davalarla ilgili olup namus davalarýyla ilgili olmadýðýný ve namusla ilgili meselelerde intikam almaktan geri durmadýðýný söylemiþtir.[74]
Bazý Hükümler
1. Haram veya mekruh olmamak þartýyla, iki þeyin en kolayýný seçmek müstehabtýr.
Kadý Iyaz diyor ki: "Ýhtimâl Peygamber (s.a.)'in burada muhayyer býrakýlmasý Allah tarafmdandýr. Onu iki ceza arasýnda, yahut kâfirlerle harbet-mek veya onlardan cizye almak hususunda, yahut ümmetinin ibadette mücahede derecesine varýp varmamasý hususunda muhayyer býrakýlmýþtýr. O bunlarýn hepsinde kolay olaný seçerdi.
Hz. Âiþe'nin "günah olmamak þartýyla" sözü, onu kâfirler yahut münafýklar muhayyer býraktýðý zaman düþünülebilir. Muhayyerlik Allah'dan yahut müslümanlardan gelirse ibaredeki istisna munkati olur."
2. Amirlerin, hakimlerin ve diðer söz sahiplerinin þahýslarý adýna intikam almayý terk etmeleri müstehabtýr. Kadý Iyaz diyor ki: "Ulema, hâkimin kendi lehine ve keza lehine þehadeti caiz olmayacak kimse lehine, hüküm vermesinin caiz olmadýðýnda ittifak etmiþlerdir.
3. Zevce, hizmetçi ve hayvaný terbiye için döðmek mubah ise de döðmemek efdaldir.
4. Bu rivayetler aff-u safha, eziyete tahammüle, haram bir þey iþleyene karþý Allah'ýn dinine yardýmcý olmaya teþvik etmektedirler.[75]
Esasen Ali Ýmran suresinin (134) no'lu âyetinde öfkesini yutanlarýn cennetlik olduklarý haber verilirken, onlarýn öfkelerine hakim olma özellikleri yanýnda ayný zamanda Allah için harcamalarýndan ve affediciliklerinden de bahsedilmesi, öfkeyi yenmenin tek baþýna cennetlik olmaya yetmeyeceðine, Cennetlik olabilmek için öfkeyi yenme sýfatýnýn yanýnda affedicilik ve Allah için harcama sýfatlarýnýn da bulunmasý gerektiðine delalet eder.[76]
Esasen af, hak tealanýn en büyük sýfatlarýn dan dýr. Eðer böyle olmasa idi, dünyada taþ taþ üstünde kalmazdý. Her lahza ve her an iþlenen günahlarla taþtýðý halde, dünyanýn yýkýlmayýp yine var olmaya devam etmesi, Allah'ýn affedicilik sýfatýnýn tecellisinden baþka bir þey deðildir.[77]
El-Afuvv: Affedici ismi Allah'ýn güzel isimlerinden biridir. Kulun bu isimden alacaðý hisse açýktýr. Allah'ýn bu ahlâký ile ahlâklanmýþ olan kimse kendisine zulmedenleri, kötülük yapanlarý affeder. Hatta onlara iyilik eder.[78]
Bu konuyu (4835) numaralý hadisin þerhinde tekrar ele alacaðýz, inþaallah.[79]
[70] Buharý, menâkýb 27. edeb 80. hudud 10: Müslim. Mail 77-7S, Muvatta, hüsnü'1-hulk 6: Ahmed b. Hanbel, VI. 85. 114. 130. 162, 182. 191, 209, 223, 229, 232, 262. 281.
Sünen-i Ebu Davud Terceme ve Þerhi, Þamil Yayýnevi: 15/617.
[71] Müslim, fedail 79; Ýbn Mace, nikah 51; Dârîmî, nikâh 34, Ahmed b. Hanbel, V,32, 206, 229,232,281.
Sünen-i Ebu Davud Terceme ve Þerhi, Þamil Yayýnevi: 15/618.
[72] Araf (7), 199.
[73] Buharî, tefsir VII-5.
Sünen-i Ebu Davud Terceme ve Þerhi, Þamil Yayýnevi: 15/618.
[74] Sünen-i Ebu Davud Terceme ve Þerhi, Þamil Yayýnevi: 15/618-619.
[75] Ahmed Davudoðlu, Sahih-i Müslim Tercüme ve Þerhi V, 111-112.
[76] Hâdimî, Berika, II, 241.
[77] Eþref Edip, Asr-ý Saadet Talimat ve Tebligat, VI, 503, Þamil Yayýnevi.
[78] Yaman Arýkan. Esmau'l-Husna, 237.
[79] Sünen-i Ebu Davud Terceme ve Þerhi, Þamil Yayýnevi: 15/619-620.
Ynt: Affedici Olmak By: Hanife 8.D Date: 02 Aðustos 2014, 14:29:52
Esselamu aleyküm ve rahmetullahü ve berakatuhü; Af, hak ettiði bir þeyi almayýp sahibine baðýþlamak demektir. ALLAHü teâlâ affedicidir ve affedenleri sever...
Bir insan haklýda olsa haksýzda olsa bence affedilmeye deðer. Haksýzý affedenler dünyada ve ahirette saadete kavuþurlar. Ve de böylelikle kimse kimseyle düþman olmaz..
Demek ki, düþmaný dost yapmanýn yolu, onu affetmek, ona iyilik ve ihsanda bulunmaktýr. Paylaþým için teþekkürler. Mevlam razý gelsin inþALLAH.
Ynt: Affedici Olmak By: mevlüdekalýnsaz Date: 02 Aðustos 2014, 15:39:13
Ve aleykumusselam ve rahmetullah; Affetmek ,affedic i olmak zordur. Hatta bazen imkansýz görünür… Hele kalp kýrýlmýþ, haksýzlýk, hayal kýrýklýðý ve büyük bir zulme uðramýþsak… Böyle durumlarda en kolayýdýr darýlmak, kin gütmek ve "Seni asla affetmeyeceðim" demek. Oysa affetmeyerek asýl kendimizi cezalandýrdýðýmýzýn, ruhumuzu aðýr yükler taþýmaya mahkum ettiðimizin ne kadar farkýndayýz?
Affetmeyi karþýmýzdaki kiþiye bir ihsan olarak düþünüyoruzçoðu kez., halbuki affetmek en baþta kendimize yaptýðýmýz bir iyiliktir.her ne kadar geçmiþi deðiþtirmeyecek olsa da geleceðin önünü açar affetmek
Efendimizden öðrendik biz bu güzel ahlakký..o ki mekkenin fethinde kendine onca iþkencelerde bulunan müþriklere "gidin ,hepiniz serbestsiniz" dememiþ miydi....
..her þeye raðmen affetmeli insan,affedici olmayý öðrenmeli,ruhuna yüklediði bu aðýr yükleri hafifletmeli..
ve en önemlisi affa mazhar olabilmek için affedici olmalý
Rabbim bizleri bu ahlaktan noksan eylemesin inþallah..