Meclisin Keffareti By: reyyan Date: 16 Nisan 2012, 20:10:41
27. Meclisin Keffareti
4857... Abdullah Ýbn Amr Ýbn Âs dedi ki:
(Bir takým) kelimeler vardýr ki bir kiþi meclisinden kalkarken onlarý okuyacak olursa o kiþiden (bu mecliste sadýr olan hatalar) bu kelimeler sebebiyle mutlaka affedilmiþ olur. Bir kimse bu kelimeleri bir hayýr ya da zikir meclisinde okursa, bu meclis bu kelimeler sebebiyle o kimse için hayýrla sonuçlanmýþ olur. Týpký sayfa üzerinde mühür basýlýr gibi (bu meclisin sonuna da hayýr mührü basýlmýþ olur. Sözü geçen kelimeler þunlardýr:) "Sübhanekellâhümme ve bihamdike; lâ ilahe illâ ente; estaðfiruke ve etûbu ileyk: Ey AHahým seni (noksan sýfatlardan) tenzih ederim. Senden baþka (hakiki) bir ilah yoktur, senden af diliyor ve sana tevbe ediyorum."[303]
4858... (Bir Önceki hadisin) bir benzerini de Peygamber (s.a.)'den Hz. Ebu Hüreyre (rivayet etmiþtir).[304]
4859... Ebu Berze el-Eslemî dedi ki:
Rasûlullah (s.a.) meclisten kalkmak istediði zaman (meclisin sonunda "Sübhanekellâhümme ve bihamdik, eþhedü enlâ ilahe illâ ente estaðfiruke ve etûbe ileyk: Ey Allah'ým seni (þanýna yakýþmayan her sýfattan) tenzih ederim. Senden baþka (gerçek) bir ilah olmadýðýna þahitlik ederim. Senden af dilerim ve sana tevbe ediyorum."derdi.
(Bir gün Rasûlullah (s.a.) meclisinden kalkarken bu kelimeleri okuyunca orada bulunan) bir adam:
Ey Allah'ýn Rasulü, sen (bugün) daha Önce söylemediðin bir söz söylüyorsun (bu sözü niçin söylüyorsun?) dedi de:
(Rasûlullah) (s.a.):
Mecliste (geçen süre içerisinde orada bulunanlardan sadýr) olan hatalarý örter" (de onun için bunlarý söylüyorum)" buyurdu.[305]
Açýklama
Bu babda gelen hadis-i þeriflerde sözügeçen dualarýn, bir meclisten kalkarken okunmasý halinde okuyan kimsenin o mecliste iþlediði küçük günahlara keffaret olacaðý, ifade edilmektedir. Bu mevzuda Hz. Ali'den rivayet edilen bir hadis-i þerif de þu mealdedir:
"Her kim (âhirette) sevabýnýn büyük ölçülerle ölçülebilecek kadar çok ol) masýný isterse meclisin sonunda: "Sübhane rabbike rabbil izzeti amme yesifûn ve selâmün alel mürselîn ve'l hamdü lillahi rabbil âlemin"[306] desin.[307]
[303] Sünen-i Ebu Davud Terceme ve Þerhi, Þamil Yayýnevi: 16/65-66.
[304] Sünen-i Ebu Davud Terceme ve Þerhi, Þamil Yayýnevi: 16/66.
[305] Sünen-i Ebu Davud Terceme ve Þerhi, Þamil Yayýnevi: 16/66-67.
[306] Saffet (37), 180, 181, 182.
[307] Muhammed b. Allan, el-Fütühatü'r Rabbâniyye, VI, 170-171.
Sünen-i Ebu Davud Terceme ve Þerhi, Þamil Yayýnevi: 16/67.