Nerde kayboldun sen? By: sümeyra Date: 29 Ocak 2012, 15:12:59
Nerde kayboldun sen?
Susmuþ bir yanardað. Küllenmiþ bir ateþ. Akmayan ýrmak. Kokuþmuþ su.
Söylesene, nerde kayboldun sen? Gülden hangi köþe baþýnda vazgeçtin?
Ne zamandan beri baþýna bir kuþ tüyü konduðunda aðzýndan burnundan kan boþanmaya baþladý? Yaran o kadar mý derindi? Kolun kanadýn nerde kýrýldý?
Hangi kör düðümü, içinde bir ukde bile kalmadan kendi ellerinle boynuna attýn? Sendeledin, düþtün ve bir daha kalkamadýn?
Sonsuz bir matlýðýn bu þehrin üzerine çöktüðünü ve bir daha kalkmayacaðýný ne zaman anladýn?
Hak ile merhamet arasýnda ezilen her kibrin, ezenin kalbinde sonsuz üzeri sonsuz yeni bir kibir doðurduðunu hangi cehennem aðzýnda unuttun? Söylesene, aðlamayý ne zaman unuttun?
Söyle bana; kesif bir sis içinde yol almaya çalýþýrken sis lambalarýný yakmayý unutmanýn ölümcül kazalara yol açtýðýný, refüj çizgisinde unutulmuþ bir zaman üzerinde durmanýn sanýldýðý kadar emniyetli olmadýðýný bilmiyor muydun?
Cerahatli bir yaranýn patlamasý gibi ortaya saçýlan bütün bu cümleleri sen mi yazdýn?
Karanlýk sözler, yaralý uzmanlara göre. Kelimeleri bu kadar çok israf ettiðinden mi yoksa kelimelerle ölünebileceðini hakkelyakin tecrübe ettiðinden mi?
Görünmek istediðin ile göründüðün arasýndaki uçurumu fark ettiðinden mi oldu bu?
Kanatlarýn yoktu amenna ama iki yaka arasýnda açýlan yar, bir köprü kuramayacaðýn kadar da mý geniþti? O uçurumun baþýnda mý kendinden vaz geçtin? Dönüþebileceðin bir þeyin kalmadýðýný fark ettin?
Doldurulan denize atýlan her beton bloðunda, yavrularý býrakýlýp da kendisi "toplanan" bir sokak köpeðinin son bakýþýnda yer ile göklerin bir kez titrediðini seyrede ede mi kalbinin denizinde taþ üstüne taþ bastýn? Böyle böyle mi sonunda taþ kestin?
O zaman mý "Siz gidin, ben gelmiyorum." dedin ilk kez? Ve bu cümlenin içinden bir daha çýkamadýn.
Ya da, ne zaman, ters gramerde olsa da ayný kapýya çýkan bir cümle daha kurdun? "Siz kalýn, ben gidiyorum." diyip de tasý taraðý topladýn, ayrýldýn eðlenceli kalabalýktan?
Sonra her an için çökecek gibi duran karanlýk bir duvarýn dibine yaralý bir hayvan gibi kývrýldýn da tek çýðlýk koparmadan bütün o kezzaplý uðultuyu hançerenden gerisin geri damarlarýna yolladýn?
Kopuk cümleleri bir araya getirmek deðil miydi senin kabiliyetin? Daðýnýklýðýn arkasýndaki tutarý, tufanýn ardýndan zeytin aðacýný, dehþetin mahiyetindeki saflýðý fark etmek deðil miydi alýþkanlýðýn? Þimdi saflýðýnda dehþet, birliðinde çokluk, zeytin aðacýnýn kandilinde tufan var. Aynan paramparça. Ne zaman böyle kýrýldýn, böyle daðýldýn? Göklere mi kýrýldýn?
Acý kadar þifanýn, dert kadar dermanýn varlýðýný ne zaman inkâr ettin? Ne zaman bunun "Pis bir oyun" olduðuna karar verdin?
Soðuk bir kasým günü artýk secdeye kapanan bir aðaç, konuþan bir ýrmak kalmadýðýný ve dahi gidecek hiçbir yer olmadýðýný fark ettiðinde mi oldu bütün bunlar? Ýçten içe mi iþledin?
Sað yanýndan eksilen bir hilâl gibi üç karanlýk geceye varýp da dördüncü gece karanlýktan çýkamayýnca. Ýncecik bir hilâl gibi yeniden sol yanýndan artmaya baþlayamayýnca mý?
Yoksa þehadet eden parmaðýný ýþýða çevirip de gördüðünü gösterebileceðin kimsenin kalmadýðýný fark ettiðinde mi oldu bu? Bir daha söylesene. Yenilgiye tam "Evet" demiþken bu defa ve iþte ilk defa "Bebek arabasýnýn önünde diz çöken" kimseyi bulamayýnca mý kýydýn kendine, sen kendine, o kendine bir demet nergis almaktan vaz geçtin?
Söylesene, nerde kayboldun sen? Gülden hangi köþe baþýnda vazgeçtin?
Nazan BEKÝROÐLU/ZAMAN
radyobeyan