Kuteybe B. Saidin Rivayeti By: reyyan Date: 26 Ocak 2012, 22:24:07
3. Kuteybe B. Said'in Rivayeti
3971... Ýbn Abbas (r.a)'m azatlý kölesi Mýksem; Ýbn Abbas'ýn þöyle dediðini söylemiþtir:
Þu, "Bir Peygamber'in ganimet malýný gizlemesi (emanete hiyanet etmesi) asla olamaz"[9] (mealindeki) ayet-i kerime Bedir (savaþý) günü,
(ganimetler arasýnda kaybolan kýrmýzý kadife (den bir kese) hakkýnda inmiþtir. (Bu kese) Bedir (savaþý) günü kayboldu. (Münafýklardan bazý kimseler, (Bunu) belki de Resulullah almýþtýr, diye dedikodu etmeye baþladýlar. Bunun üzerine Aziz ve Celil olan Allah "Bir peygamber için ihanet etmek asla olamaz" ayetini -sonuna kadar- indirdi. Ebû Davûd dedi ki; kelimesinin ya'sý üstünlüdür) [10]
Açýklama
Bilindiði gibi, Peygamberlerde bulunmasý vacip olan sýfat1ardan biri de emanet (güvenilir olmak) sýfatýdýr. Bu sýfatýn zýddý olan ihanet sýfatýnýn peygamberlerde bulunmasý imkansýzdýr. Çünkü kendisinde bu sýfat bulunan kimsenin peygamber olmasý mümkün deðildir. Ýþte Yüce Allah bu ayet-i kerimesiyle bir taraftan Bedir ganimetlerinin arasýndan kaybolan kadife bir keseden dolayý Hz. Peygamberini de temize çýkarýrken, diðer taraftan peygamberlerde ihanet sýfatýnýn hiçbir surette bulunmayacaðýný ifade buyurmuþtur.
Musannif Ebu Davud'un burada bu hadisi rivayet etmekten maksadý, ayet-i kerimede geçen kelimesine dikkati çekmektedir. Çünkü bu kelimeyi farklý þekillerde okumak mümkündür. Kýraat imamlarýnýn eksenli bunu, ya'nýn fethasý ve gayn'da zammesi ile "yegulle" þeklinde okumuþlardýr.
Musannif Ebu Davud'un hadisin sonundaki açýklamasýndan da anlaþýlacaðý üzere, mevzumuzu teþkil eden hadis-i þerif, bu kelimenin "yagulle" þeklinde okunabileceðini ifade etmektedir.
Ýmam Hamza ile Nâfî Âmir ve Kisaî ise bu kelimeyi meçhul siðasiyla veya if'al babý siðasýyla yani "yûgalle" þeklinde okumuþlardýr.
Ýbn Reslân'ýn açýklamasýna göre bu kelimeyi sadece Nâfî ile el-ihvan ve eþ-Þâmî meçhul siðasýyla okumuþ, bunlarýn dýþýndaki kýraat imamlarýnýn tümü "yegulle" þeklinde okumuþtur. "Yeðulle" þeklinde okunduðu zaman ayetin manasý tercümede arz ettiðimiz gibidir.
"Yugalle" þeklinde okuduðumuzda ise meçhul kalýbýndan geldiði kabul edilirse þöyledir: "Bir peygamber (ümmeti tarafýndan) ihanet edilmesi asla (doðru) olamaz."
îf'al babýndan olduðu kabul edilirse mana þöyledir: "Bir peygambere ihanet isnad edilmesi asla (doðru) olamaz." Bu okunuþlarýn hepsi de ayet-i kerimenin ruhuna uygundur.[11]
[9] Âl-i Ýmrân, (3) 161.
[10] Tirmizi tefsir (3) 17.
Sünen-i Ebu Davud Terceme ve Þerhi, Þamil Yayýnevi: 14/55-56.
[11] Sünen-i Ebu Davud Terceme ve Þerhi, Þamil Yayýnevi: 14/56-57.