Dini makale ve yazýlar
Pages: 1
Mavi defterler By: sümeyra Date: 08 Ocak 2012, 11:38:32
Mavi defterler



Önümde mavi kaplý bir defter/ajanda duruyor. (Defterlerimin çoðu mavi kaplý.

Bunun, Mavisini Yitirmiþ Yaþamak'la bir ilgisi olmalý), Son sayfasý defterin, 31 Aralýk Cumartesi... Çevirseniz bitecek, arkasý boþluk. Defterlerin son sayfasý eski bir korkudur bende. Kaldýrýlýp atýlacak, bir daha bakýlmayacak yüzüne. Ve içindekiler, öylece unutulacak.

Þimdi bu son sayfaya bakarken, saða sola daðýlmýþ onca 'eski defter'in kaderini düþünüyorum. Hiçbiri doðru dürüst bitirilmemiþ. Kiminde günlüklere baþlanmýþ, birkaç sayfada kalmýþ. Kimi yeni yazý konularý, planlar, planlar... Kimi küçük bir antoloji: Gül þiirleri, yaðmur þiirleri, yalnýzlýk þiirleri. Alýntýlar defteri kimi de. Þiirler, denemeler, hatta gazete haberlerinden alýntýlar, notlar. Bölük pörçük metinler, yazmýþým. Bazýsýnda aný kýrýntýlarý ve okuma notlarý, gezi notlarý. Dedim ya, bitirilmiþ hiçbir defterim yok benim, yarým hepsi. Ýlerde diyorum, durmaz sitem edecek. "Ah" diyecek, "baba, ne olurdu notlarýný doðru dürüst tutsan... bir orada, bir burada, darmadaðýnýk her þey..."

Mavi defterin son sayfasýnda, bütün yarým defterlerin kaderi okunuyor. Mavi defter, Kafka'nýn "Mavi Oktav Defterleri"ni çaðrýþtýrýyor ister istemez. Onlar da yarým deðil miydi hep. Aforizmalar, öyküler, notlar... Ne diyordu Kafka bir yerde, "Her insan kendi içinde bir oda taþýr." Bizden sonra bu defterleri bulanlar, odamýza girecek ve ayak izlerimize basa basa dolaþacaklar. Bütün mahremiyetimizi ellerinde tutmanýn verdiði keyifle. Yakýlsýn, deyin istediðiniz kadar. Bir Max Brod çýkacak, ne varsa dökecektir ortalýða. Kafka, Brod'dan bütün eserlerini yakýp yok etmesini istemiþti oysa... Fakat Brod, vasiyetini yerine getirmek yerine onun yaþamýnýn ve eserlerinin bütün dünya tarafýndan tanýnmasý gerektiðini düþünüyordu. Öyle de oldu, Kafka'nýn defterleri bile elimizde þimdi. Bölük pörçük ne yazdýysa hepsi...

Mavi defterin son sayfasý bir de Hilmi Yavuz'un, Bulanýk Defterler'de söylediði ve daha birçok yerde tekrar ettiði o can yakýcý cümleleri hatýrlatýyor: "Kaç sayfa kaldý? Ýnceliyor defter, sayfalar azaldý ve daha da bulanýklaþýyorlar azaldýkça... Azalan'a ve Ýncelen'e yakarýlar yazmak isterdim: Rilke gibi söylemek isterdim ki, Azaltan ve Ýncelten'in gölgesi kalksýn defterlerin üzerinden. Defterlerin üzerinden kalksýn ve düþsün güneþ saatlerinin üzerine!"

Evet, inceliyor hayatýn defteri. Týpký önümdeki þu mavi kaplý defter gibi. Garip olan ve elbette hayatý çekilir kýlan, hiçbirimizin defterin kaç sayfadan ibaret olduðunu bilmememiz. Defterin sonlarýna geldiðini, sayfalarýn hayli azaldýðýný düþünenle, daha önünde çok sayfalar olduðunu varsayandan hangisinin defteri önce kapatacaðýný kimse bilmiyor. Meçhul sayfalara doðru sonsuz hülyalarla yürüyüp gidiyoruz. Bir gün ansýzýn... Defter yarým kalacak. Yarým kalmayan bir defter, tamamlanmýþ bir hayat var mý bildiðiniz. Bütün hülyalar eksiktir, bütün yaþamaklar yarým kalýr.

Þimdi þu mavi defter/ajanda, yarýn sabah masadan gidecek. Yerine yine mavi (bu sefer açýk mavi) bir defter/ajanda gelecek. Sabýrsýzlanýyor onun yerine geçmek için. Bilmiyor baþýna geleceði. Bilmesin, daha iyi. Yarýn, onun ilk sayfasý... Yeni bir baþlangýç... Yeni, ne kadar yeni?

Þu mavi defter, þimdi veda etmek istiyor. Ýçinde koskoca bir yýlýn özeti. Nasýl bir yýldý? Artýk bir hatýradan ibaret ne varsa... Veda. Kýþ ortasý, dýþarýda güneþli bir sonbahar havasý. Uzayýp giden bir sonbahar. Oysa kasýmpatýlar bile solup gitti. Kýþtayýz. Akþam Þiirleri'nden bir veda sahnesi. Defter ve yýl bitiyor, elveda: "Ýþte ben gittim, her þeyi söyledim gittim / iþte benden herkese / herkese bir sonbahar."



Ali Çolak/ZAMAN

radyobeyan