Sevemez Kimse Senin Kadar Rabbim By: La-Tahzen Date: 03 Ocak 2012, 21:07:38
Sevemez kimse beni senin sevdiðin kadar RABBÝM...Bir düþün…
Çok deðil sadece birkaç dakika…
Þöyle sýyrýl þu günlük ve gündelik iþlerden, þu gölgeler ve sahteler dünyasýndan.
Sonra düþün bir an…
Adam gibi düþün, ama ‘düþünen adam’ gibi deðil.
Ýnsanca, mü’mince düþün…
Þimdi seni sevenler var ya…
Þu seni seviyorum diyenler…
Rüzgâr gibi peþinden koþturanlar var ya…
Onlar neredeydi bir zamanlar?
Bir düþün…
Onlar seni, ancak sen var olduktan, yani sen yaratýldýktan sonra bildiler ve çok sonra sevdiler. Öyle deðil mi?
Seni seviyorum diyenler için; önce senin ve sonra da sevgi denen þeyin var olmasý gerekliydi. Öyle deðil mi?
Eðer sen olmasaydýn ve yaratýlmasaydýn kim bilecekti seni? Kim haberdar olacaktý senden?
Nasýl sevebilir, nasýl “Seni seviyorum” diyebilirdi, þimdi çevrende dönüp duran insanlar.
Seni, yani henüz olmayaný, yok olaný kim bilebilir, kim sevebilirdi ki?
Hatýrlamaya çalýþ!
Sýnýrlý da olsa, hayal ve hafýzanýn izini sür. Seni götürebildiði yere kadar git.
Hatýrlamaya çalýþ!
Bir yerde durman gerekir ama iþte tam orada dur:
Sen yoktun, dünya da yoktu, hiçbir þey yoktu bir zamanlar. Ama her þeyi bir Bilen, seni bir Bilen vardý. O bir olan ALLAH’tý (cc). Ve sadece O vardý.
O en sevgili, O en þefkatli ve O en merhametli Rabbin vardý. O’ndan baþka hiçbir þey yoktu.
Ýþte O bütün Âlemlerin Rabbi’dir. Kur’ân bize O’nu þöyle tanýtýr:
“O, göklerin, yerin ve bunlar arasýndaki her þeyin Rabbi’dir.” (Þuarâ Sûresi, 24)
O’nun rahmeti ve sevgisi her þeyin önündedir ve üstündedir.
Evet, seni sevenler de yoktu bir zamanlar. Ne annen, ne baban ve ne de en yakýnlarýn. Hiçbir þey yoktu. Ve sen bu uzun yolculuðun hiçbirinin farkýnda bile deðilken, sadece Rabbin için yok, yoktu. Dilediði vakit, saat geldiðinde seni yokluktan varlýða, karanlýktan aydýnlýða çýkardý.
Rabbin seni, sen yokken de biliyordu ve O’nun sonsuz ilminde hep vardýn. Seni sen yokken sadece O biliyor, O seviyordu. Ve sevdiði için de seni var etti. O’nu bilmen ve O’nu tanýyýp sevmen için seni bu dünyaya gönderdi. Baþkalarý seni var olduðun için sevdiler. Anlayacaðýn onlar seni þartlý sevdiler.
Oysa Yüce Rabbin seni þartsýz sevdi. Hatta seni sevmesi için var olman bile gerekmezdi. O seni yaratýnca bilmedi. Yaratmadan önce de biliyordu. O sonsuz ilmiyle ve sonsuz kudretiyle seni yaratmayý diledi ve var etti. Unutma, sen O’nun, o sonsuz ilminde hep vardýn…
Seni yaratmakla, kendini sana bildirdi, seni senden ve kendi varlýðýndan haberdar etti.
Bu müthiþ âný kaçýrma hayatýndan. Çýkarma hiç aklýndan. Hatýrla zaman zaman.
Hatýrla ki, yanlýþlara düþmekten ve korkulara kapýlmaktan kurtulasýn.
Seni O’ndan baþka hiç kimse böyle güzel sevmedi; sevemez de. Sevemezdi de, sevemeyecek de.
O’nun sevgisi hep en baþta ve hep en önde…
Sevenler, “Seni seviyorum” diyenler, hepsi bir bir çekip gidecekler bir gün. Sadece O’nun sevgisi kalacak seninle…
Onun için dinleme içi boþ sözleri, gerçek sevgiden nasipsizleri dinleme. Dinleme o palavra þarkýlarý, o bomboþ lâflarý. Dinleme...
“Sevemez kimse seni, benim sevdiðim kadar” diyenlere. Sen, “Sevemez kimse beni, Rabbimin sevdiði kadar” de…
Gerçek sevginin yolunu bil ve bul. Bulamayanlara da göster.
Ben bir aynayým. “Aynayý deðil, siz aynadaki görüntünün, o tecellînin, o bir anlýk cilvenin kaynaðýný sevin asýl,” de ve doðru adresi göster onlara… Bir ayna tut yüzlerine. Bir ýþýk ol karanlýk bakýþlara, sevgide adresi þaþýrmýþlara.
Rabbimin o en güzel isimlerini gör ve göster bir bir. Biteni, söneni, gideni, geçeni deðil, bitmeyeni gör, batmayaný gör… Gitmeyeni, geçmeyeni ebediyen ölmeyeni, sönmeyeni bil ve bildir.
Kim sevebilir seni O’ndan baþka, kim bilebilir seni O’ndan baþka. Gerçek sevginin yolunu kaybedenlere, ýþýk parmaðýnla doðru adresi göster: Ve konuþ: Parmaðým güneþi gösterirken, parmaðýma deðil, güneþe bakýn. Bana takýlmayýn.
Yanýlmayýn, bir zerrede, bir tecellîde boðulup aldanmayýn.
Bu makamda söz senin; konuþ, sözün yettiði kadar. Konuþ konuþabildiðin kadar.
Melekler bile bu þahitliðine hayran kalsýnlar. Ve de ki; “Sevemez kimse beni ‘Senin’ sevdiðin kadar ALLAH’ým!”
Sevemezler, sevseler de yalan severler. Yok öyle kimseler. Sende seni sevenler, hakikati halde seni deðil kendilerini seviyorlar. Aldanma, inanma, yanma. Bir tek senin sevgindir bu dünyada gerçek olan Caným ALLAH’ým.
Bir tek Senin sevgin…
O sevginin bir katresi, bir zerresi bile yeter bize…
ALINTI
Ynt: Sevemez Kimse Senin Kadar Rabbim By: sümeyra Date: 01 Þubat 2012, 21:47:01
Sende seni sevenler, hakikati halde seni deðil kendilerini seviyorlar. Aldanma, inanma, yanma. Bunu anladýðýmda, nasýl bir hakikatle karþý karþýya olduðumu farkettim ve hak verdim söyleyene...Sevdiðimiz herkesi, sevilme beklentisiyle seviyoruz aslýnda..Bu da kendimizi sevmemizin gereði..
Rabbim sevgilerimizi, Yüce Zatýna yöneltenlerden eylesin bizi..Hakiki sevgide buluþanlardan olalým,inþaallah..
Ynt: Sevemez Kimse Senin Kadar Rabbim By: saniyenur Date: 02 Þubat 2012, 22:22:35
Bizi sevmeyen birini bile sevebilmmkte maharet aslýnda. Ama ne yazýk ki bizler, bizi sevenleri bile sevmekten aciziz. Rabbim ne kadar lütüfkar ki O kullarýný karþýlýksýz seviyor ve kat be kat mükafatýný veriyor. Çýkarsýz sevmek duasý ile.
Ynt: Sevemez Kimse Senin Kadar Rabbim By: mevlüdekalýnsaz Date: 19 Ocak 2014, 15:55:23
Esselamü aleyküm ve rahmetullahi ve berakatuh;
Rabbim beni gerçek manada bir sen sevdin.Niceleri ise sever gibi göründü...Ama daima kendilerini sevdiler...Çünkü acizdiler,faniydiler...Kendilerine bile yetmediler ki bana yetsinler...
Sen varsýn hakkýyla bilen beni.. Her þeyimle bilen, her þeyimle seven, bir tek Sen... Sevdiðini biliyorum, zira sevmemiþ olsaydýn, o kadar kendinle meþgul etmezdin beni. Sevmemiþ olsaydýn, aratmazdýn böylesi...
Sen sevmemiþ olsaydýn, sevebilir miydim ki Seni?
Sen canýmýn Cânâný... Sen'in sevginde vefâyý idrak ettim ben... O eþsiz vefâna, karþýlýk vermekten âciz oldum her zaman... Seni, Senin beni sevdiðin gibi sevmekten âcizim... Zira Sen yaratansýn, ya ben? Ben, kul olmayý bile beceremeyen...
Ey Rabbim! Ben unuttum, unutmadýn. Ben, adýný anmadým, yine de býrakmadýn. Yüceler yücesi aþkýna karþýlýk vermek varken, Seni býrakýp baþkalarýna yandým... Yine de vazgeçmedin benden.Beni bir sen sevdin.
Sevdin beni, oysa, ben Sana kul bile olamadým. Nankörlük ettim. Yine de nimetlerini esirgemedin.
Þikayet eden, sýzlanan, dert yanan hep ben oldum. Sen, sabrettin. Sen sevdin beni... Bense vefâsýz bir sevgiliydim. Kýymetini bilemedim.
Beni senin kadar hiç kimse sevmedi Ey Sevgili...Bir tek sen vardýn her anýmda yanýmda..Bir tek sen Sevgili..
EY SEVGÝLÝ BÝZÝ SENÝN SEVGÝNE LAYIK KULLAR EYLE.SENÝ BÝZÝ SEVDÝÐÝN KADAR SEVEMESEK DE SEVGÝNÝN KIYMETÝNÝ BÝLMEYÝ VE LAYIKIYLA YAÞAYABÝLMEYÝ NASÝP EYLE...
Ynt: Sevemez Kimse Senin Kadar Rabbim By: esratüz zehra 2 Date: 19 Ocak 2014, 16:00:37
Rabbimin beni sevdiðini düþünmek bile beni heyecanlandýrýyor deðiþik ruh alemlerine dalýyorum . Bir seviniyorum sevildiðim için bir üzülüyorum o sevgiye layýk bir kul olamayacaðým için.....Rabbim layýk olabilenlerden eylesin inþALLAH .
Ynt: Sevemez Kimse Senin Kadar Rabbim By: nurcancortge Date: 19 Ocak 2014, 16:32:31
Sevemez kimse beni senin sevdiðin kadar RABBÝM...Bir düþün…
Çok deðil sadece birkaç dakika…
Þöyle sýyrýl þu günlük ve gündelik iþlerden, þu gölgeler ve sahteler dünyasýndan.
Sonra düþün bir an…
Adam gibi düþün, ama ‘düþünen adam’ gibi deðil.
Ýnsanca, mü’mince düþün…
Þimdi seni sevenler var ya…
Þu seni seviyorum diyenler…
Rüzgâr gibi peþinden koþturanlar var ya…
Onlar neredeydi bir zamanlar?
Bir düþün…
Onlar seni, ancak sen var olduktan, yani sen yaratýldýktan sonra bildiler ve çok sonra sevdiler. Öyle deðil mi?
Seni seviyorum diyenler için; önce senin ve sonra da sevgi denen þeyin var olmasý gerekliydi. Öyle deðil mi?
Eðer sen olmasaydýn ve yaratýlmasaydýn kim bilecekti seni? Kim haberdar olacaktý senden?
Nasýl sevebilir, nasýl “Seni seviyorum” diyebilirdi, þimdi çevrende dönüp duran insanlar.
Seni, yani henüz olmayaný, yok olaný kim bilebilir, kim sevebilirdi ki?
Hatýrlamaya çalýþ!
Sýnýrlý da olsa, hayal ve hafýzanýn izini sür. Seni götürebildiði yere kadar git.
Hatýrlamaya çalýþ!
Bir yerde durman gerekir ama iþte tam orada dur:
Sen yoktun, dünya da yoktu, hiçbir þey yoktu bir zamanlar. Ama her þeyi bir Bilen, seni bir Bilen vardý. O bir olan ALLAH’tý (cc). Ve sadece O vardý.
O en sevgili, O en þefkatli ve O en merhametli Rabbin vardý. O’ndan baþka hiçbir þey yoktu.
Ýþte O bütün Âlemlerin Rabbi’dir. Kur’ân bize O’nu þöyle tanýtýr:
“O, göklerin, yerin ve bunlar arasýndaki her þeyin Rabbi’dir.” (Þuarâ Sûresi, 24)
O’nun rahmeti ve sevgisi her þeyin önündedir ve üstündedir.
Evet, seni sevenler de yoktu bir zamanlar. Ne annen, ne baban ve ne de en yakýnlarýn. Hiçbir þey yoktu. Ve sen bu uzun yolculuðun hiçbirinin farkýnda bile deðilken, sadece Rabbin için yok, yoktu. Dilediði vakit, saat geldiðinde seni yokluktan varlýða, karanlýktan aydýnlýða çýkardý.
Rabbin seni, sen yokken de biliyordu ve O’nun sonsuz ilminde hep vardýn. Seni sen yokken sadece O biliyor, O seviyordu. Ve sevdiði için de seni var etti. O’nu bilmen ve O’nu tanýyýp sevmen için seni bu dünyaya gönderdi. Baþkalarý seni var olduðun için sevdiler. Anlayacaðýn onlar seni þartlý sevdiler.
Oysa Yüce Rabbin seni þartsýz sevdi. Hatta seni sevmesi için var olman bile gerekmezdi. O seni yaratýnca bilmedi. Yaratmadan önce de biliyordu. O sonsuz ilmiyle ve sonsuz kudretiyle seni yaratmayý diledi ve var etti. Unutma, sen O’nun, o sonsuz ilminde hep vardýn…
Seni yaratmakla, kendini sana bildirdi, seni senden ve kendi varlýðýndan haberdar etti.
Bu müthiþ âný kaçýrma hayatýndan. Çýkarma hiç aklýndan. Hatýrla zaman zaman.
Hatýrla ki, yanlýþlara düþmekten ve korkulara kapýlmaktan kurtulasýn.
Seni O’ndan baþka hiç kimse böyle güzel sevmedi; sevemez de. Sevemezdi de, sevemeyecek de.
O’nun sevgisi hep en baþta ve hep en önde…
Sevenler, “Seni seviyorum” diyenler, hepsi bir bir çekip gidecekler bir gün. Sadece O’nun sevgisi kalacak seninle…
Onun için dinleme içi boþ sözleri, gerçek sevgiden nasipsizleri dinleme. Dinleme o palavra þarkýlarý, o bomboþ lâflarý. Dinleme...
“Sevemez kimse seni, benim sevdiðim kadar” diyenlere. Sen, “Sevemez kimse beni, Rabbimin sevdiði kadar” de…
Gerçek sevginin yolunu bil ve bul. Bulamayanlara da göster.
Ben bir aynayým. “Aynayý deðil, siz aynadaki görüntünün, o tecellînin, o bir anlýk cilvenin kaynaðýný sevin asýl,” de ve doðru adresi göster onlara… Bir ayna tut yüzlerine. Bir ýþýk ol karanlýk bakýþlara, sevgide adresi þaþýrmýþlara.
Rabbimin o en güzel isimlerini gör ve göster bir bir. Biteni, söneni, gideni, geçeni deðil, bitmeyeni gör, batmayaný gör… Gitmeyeni, geçmeyeni ebediyen ölmeyeni, sönmeyeni bil ve bildir.
Kim sevebilir seni O’ndan baþka, kim bilebilir seni O’ndan baþka. Gerçek sevginin yolunu kaybedenlere, ýþýk parmaðýnla doðru adresi göster: Ve konuþ: Parmaðým güneþi gösterirken, parmaðýma deðil, güneþe bakýn. Bana takýlmayýn.
Yanýlmayýn, bir zerrede, bir tecellîde boðulup aldanmayýn.
Bu makamda söz senin; konuþ, sözün yettiði kadar. Konuþ konuþabildiðin kadar.
Melekler bile bu þahitliðine hayran kalsýnlar. Ve de ki; “Sevemez kimse beni ‘Senin’ sevdiðin kadar ALLAH’ým!”
Sevemezler, sevseler de yalan severler. Yok öyle kimseler. Sende seni sevenler, hakikati halde seni deðil kendilerini seviyorlar. Aldanma, inanma, yanma. Bir tek senin sevgindir bu dünyada gerçek olan Caným ALLAH’ým.
Bir tek Senin sevgin…
O sevginin bir katresi, bir zerresi bile yeter bize…
ALINTI
Ynt: Sevemez Kimse Senin Kadar Rabbim By: Rukiye Çekici Date: 23 Ocak 2014, 12:16:14
Sen yoktun, dünya da yoktu, hiçbir þey yoktu bir zamanlar. Ama her þeyi bir Bilen, seni bir Bilen vardý. O bir olan ALLAH’tý (cc). Ve sadece O vardý. :)