Diðer Yazýlar
Pages: 1
Hz. Zinnire r.anha By: hafiza aise Date: 23 Aralýk 2011, 17:43:57
Ebu cehil’e meydan okuyan köle; hz. Zinnire (r.anha)

Ocak 2008 28.SAYI

Aslen Rum olan Hz. Zinnire (r.anha) Abduddar oðullarýnýn azatlý kölesidir. O, Mekke devrinde müþriklerin aðýr iþkencelerine maruz kalmýþ fakat büyük bir sabýr ve metanet göstererek imanýndan asla taviz vermemiþtir. Ýman nurunun gönlüne verdiði ýþýkla, Ýslam’ýn azýlý düþmaný Ebu Cehil’e karþý direnmiþ ve “Ebu Cehil’e meydan okuyan köle” olarak anýlmýþtýr.

Hz. Zinnire (r.anha) Ýslamiyet’in Mekke’ye yayýldýðý ilk zamanlarda Müslüman olur. “Herkesin eþit olduðunu, insanýn insana ancak imaný derecesiyle üstünlük saðlayabileceðini” belirten bu din onun da gönlünü aydýnlatýr. Fakat beraberinde acý ve imtihan dolu günler Zinnire’yi (r.anha) beklemektedir. Çünkü o bir köledir ve Mekke’nin o günkü adetlerine göre bir köle her konuda efendisine baðlýdýr. Ýþte bu yüzden, Müslüman olduðunu duyan efendisi çok hiddetlenir. “Bir köle kendi iradesi ile nasýl hareket edebilir?” diyerek onu dininden döndürmek için türlü yollara baþvurur.  Böylece Hz. Zinnire (r.anha) için acý verici günler baþlamýþtýr. Dininden vazgeçmesini arzu eden efendisi akýl almaz iþkencelere baþvurur. Fakat yapýlan iþkenceler onu dininden döndürmenin aksine imanýný arttýrýr.

Aldýðý her darbede “Allah” diye haykýrýr

Efendimiz’in çaðrýsýna kulak verdiði için akýl almaz eziyetlerle maruz kalan Hz. Zinnire (r.anha) aldýðý her darbede “Allah” diye haykýrmaktadýr. Lat ve Uzza’nýn adý yerine “Allah” demesi efendisini iyice çileden çýkarýr. Hz. Zinnire’yi (r.anha) kendi çabasýyla dininden döndüremeyeceðini anlayan efendisi, olayý Ebu Cehil’e devretmeye karar verir. Zira zalimlik konusunda Ebu Cehil kendisinden daha diþlidir.

Ýmandan nasibini almamýþ ve kalbi mühürlenmiþ olan Ebu Cehil için bu bulunmaz bir fýrsattýr. Ýslam’ýn bir güneþ gibi Mekke semasýný aydýnlatmasýna tahammül edemeyen bu azgýn müþrik, adeta tüm öfkesini Hz. Zinnire’den (r.anha) çýkarýr. Kýrbaçla iþkence etmek Ebu Cehil’in Zinnire’ye biçtiði cezadýr. Fakat her þeye raðmen Hz Zinnire’nin sabýr ve tahammülü zerre kadar azalmaz. Bu durum ise Ebu Cehil’i iyice deliye döndürür.

Ýþkenceler sonucu gözleri kör olur

Bir kadýnýn, hem de köle olan bir kadýnýn bunca direniþi karþýsýnda öfkeden gözü kararan Ebu Cehil en sonunda Hz. Zinnire’nin (r.anha) boðazýna sarýlýr ve bir müddet sonra öldü sanarak býrakýr. Tüm bu akýl almaz iþkencelere raðmen Zinnire ölmez; fakat gözlerini kaybeder. Bunu gören Ebu Cehil eline büyük bir fýrsat geçmiþçesine “Gördün mü Lat ve Uzza senin gözlerini kör etti” diyerek Hz. Zinnire ile alay etmeye baþlar. Hiç olmazsa bu durumdan ibret alarak putlara dönmesini arzular. Fakat Hz. Zinnire’nin (r.anha) cevabý müþriklerin yüzlerine bir tokat gibi iner adeta. Ýþkenceleri ile dininden asla vazgeçmeyeceðini anlatan annemiz büyük bir teslimiyet ve cesaretle Ebu Cehil ve beraberindekilere þöyle der: “Hayýr, vallahi hayýr! Sizin tanrý diye ibadet ettiðiniz taþ ve odun parçasýndan baþka bir þey deðildir. Vallahi bu öyle deðil! Benim gözümü böyle edenler onlar deðildir. Lat ve Uzza ne yarar, ne de zarar verebilir. Asla onlarda öyle bir güç yoktur. Onlar hiçbir þeyi göremezler. Fakat bu ancak Rabbim’in iþidir. Benim Rabbim tekrar gözümü geri vermeye, beni gördürmeye kadirdir!”

Gün doðarken gözleri açýlýr

Ýman ve teslimiyet dolu bu sözler Allah (c.c) katýnda cevapsýz kalmaz. Zira Allah katýnda zor yoktur. Rabbu’l Alemin dilerse bir ol (kûn) nidasý yeterlidir. Nitekim gün doðarken Hz Zinnire’nin mübarek gözleri tekrar açýlýr. Müþrikleri bocalatan bu durum bazýlarýný imanýn eþiðine kadar getirir. Fakat Ebu Cehil anýnda müdahale ederek onlara þöyle der: “Muhammed’in izinden giden þu akýlsýzlara mý hayret ediyorsunuz? Eðer onun getirdiði gerçek olsaydý ona biz uyardýk. Hayýrlý iþlerde onlardan daha evvel davranýr, onlarý geçerdik! Zinnire’nin doðruyu bulmakta bizi geçeceðini mi sandýnýz?” Bu sözlerin etkisinde kalan müþrikler Ýslam nurundan nasiplerini alamadan tekrar eski karanlýklarýna dalarlar.

Ebu Cehil ve diðer müþriklerin bu tutumuna karþýn Ahkaf suresinin “Ýnkar edenler, iman edenler hakkýnda dediler ki: ‘Bu iþ bir hayýr olsaydý, onlar bizi geçemezlerdi.’ Fakat onlar bununla doðru yola girmek arzusunda olmadýklarý için ‘Bu eski bir yalandýr’ diyecekler” (Ahkaf, 11) ayeti nazil olur ve Rabbü’l Alemin bu azgýn müþriklere en güzel cevabý kendi katýndan verir…

Bu olaylarýn ardýndan Zinnire’nin (r.anha) imdadýna Allah yolunda her þeyini feda etmeye hazýr olan Hz. Ebu Bekir (r.a) yetiþir ve bedelini ödeyerek onu azad eder. Hz. Zinnire’nin yaþadýklarý hem kendisinin hem de diðer müminlerin iman ve sebatýný artýrýr. Ýman nurundan yoksun olan müþriklerin ise kalplerindeki mühürlere mühür katar.

Rümeysa OÐUZ


radyobeyan