Üsame B. Zeyd in ordusu

Üsame B. Zeyd'in Ordusu

Hişam b. Urve babası Urve'den naklediyor: Nebi (s.a.v.) Efendimiz son hastalığında:

Üsame'nin ordusunu harekete geçirin." buyurmuştu. Üsame (r.a.) da yola çıkıp el-Curf denen yere kadar geldi. Karısı Fatıma binti Kays, kendisine: "Acele etme, zira Rasulullah (s.a.v.) ağırlaştı." diye haber saldı. Rasulullah bu hastalıktan iyileşmeden vefat etti. Efendimiz vefat edince Üsame, Ebu Bekr'e geldi ve: "Rasulullah (s.a.v.) beni cihada yollamıştı. Ben hala sizin şu sivil vaziyetinizde değilim, Arapların küfre döneceği endişesini taşıyorum. Kafir olurlarsa İslâmda ilk savaşılacak onlar olacak. Kafir olmazlarsa geçer giderim. Zira yanımda insanların en şereflileri ve en hayırlıları vardır" dedi. Ebu Bekr hemen ashaba bir hutbe irad ederek şöyle dedi: "Vallahi, beni yırtıcı kuşların kapıp parçalamaları, Rasulullah'ın emrettiği bir şeyden önce başka bir şeye başlamamdan benim için daha hayırlıdır." dedi. Sonra Ebu Bekr, Üsame'yi orduyla yolladı ve Ömer'i kendi yanında bırakması için Üsame'den izin aldı. Orduya harpte kasaplık yaparak elleri ayakları ve vücutları kesip parçalamamasını emretti. Üsame gidip mürtedlere hücum etti. Sonra salimen genimetleri almış olarak geri döndüler.

Ömer (r.a.) derdi ki: Üsame dışında hiç kimseyi Emir olarak selamlamadım. Zira Efendimizin vefatında o ordu emiri idi. Yola çıktı. Şam'a yaklaştıklarında müthiş bir sise yakalayıp onları düşmandan gizledi. Sonra hücum edip ihtiyaçlarını ele geçirdiler. Bu sırada Efendimizin ölüm haberi ve Üsame'nin onun topraklarına saldırdığı haberi Heraklius'a ulaşmış idi. Bunu duyan Rumlar: "Yahu şu müslümanlara ne oluyor. Peygamberleri vefat ediyor onlar ardından bizim arazilerimize saldırıyor." dediler.1 Zühri'den nakledildiğine göre bu konuda şöyle der:

Üsame (r.a.) Rabiu'l Evvel ayında gazaya çıktı ve Şam diyarına varıp geri geldi. Onun gidiş ve gelişi kırk gün sürmüştür.[26] Bir rivayette de "yirmi küsur gün" deniyor.[27] İbni Lehi'a, Ebu'l Esved aracılığıyla Urve'den şöyle dediğini anlatır:

-Biat işi bitip, insanlar tamamen yatışınca Ebu Beki- (r.a.) Üsame'ye (r.a.): "haydi yoluna" emrini verdi bunu duyan Muhacir ve Ensar'dan bir kısım rical, gelip Ebu Bekr'le konuşarak: "Üsame ve ordusunu yoldan alakoy! Zira biz müşrik Arapların Peygamberin ölümünü duyarak bize saldırıya geçmesinden korkuyoruz." dediler. Ebu Bekr ise "Ben Rasulullah'ın yola çıkardığı bir orduyu alakoyacağım ha! O zaman pek büyük bir şeye cür'et etmiş olurum. Nefsim elinde olan Allah'a yemin ederim ki, kafir Arapları'in bize saldırması, bence Rasulullah'ın yola çıkarmış bulunduğu bir orduyu yoldan alakoy mam dan çok daha sevimli gelir. Haydi Ya Üsame! Sen ne tarafa yürümekle emrolunmuş isen o cihete doğru sefere çık. Sonra da Rasulullah (s.a.v.) Efendimiz sana Filistin mıntıkasında nereye gaza etmeni emretmiş ise oraya hücum et, Mu'te halkına gaza et! Çekinme, zira. Allah sen terk etmediğin sürece sana kafi gelecektir. Ama, benim kendisi ile istişare edip, kendisinden faydalanabilmem için Ömer"e izin verebilirsen izin ver." dedi. Üsame de ona izin verdi. Arapların çoğu ile Meşrik, Gatafan Esed ve Eşca' halkının çoğu dinlerinden döndü sadece Tay kabilesi İslâm'a sarıldı.[28]

[27] İbni Sa'd, Tabakat 4/66

[28] Taberi 2/245; İbnu'l Cevzi, Muntazam 5/74'te buna çok yakın bir ifade ile Hişam b. Urve-Urve isnadıyla nakleder.

İmam Zehebi, Tarihü’l İslam, Cantaş Yayınları 5/31-33

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın