Yasir Ailesi ve Diğerleri

Yasir Ailesi ve Diğerleri

Yasir ailesinin tamamı müslüman olmuş, noksanlıklardan münezzeh olan yüce Allah´a iman etmişti. Maddi durumları za yıf, korumasız ve köle idiler. Ailenin başı Yasir´di. Oğlu Ammar ve eşi Sümeyye ile birlikte işkenceye uğratılmıştı. Ebu Cehil onlara zulümde o kadar ileri gitmişti ki, elindeki mızrağı Sü-meyye´nin önüne saplayarak onu öldürmüştü. Böylece Sümey ye, İslam tarihinde dini uğruna canını veren ilk şehit olmuştu.

Ammar da en şiddetli işkencelere uğratılmıştı. Fakat o bu işkenceleri gönül rızasıyla kabul etmişti. Bir gün işkence altın da iken Resulullah (sav) onun yanından geçmiş ve ona: uEy Eba Yokzan, sabret!" diye seslenmiş ve sonra da şöyle dua et mişti: "Allah´ım! Ammar bin Yasir ailesinden hiç kimseye azap etme."

Mahzum oğulları da bu aileye öğle sıcağında Mekke´nin kız gın ve cehennemleşen taşlıkları üzerinde eziyet ederlerdi. Yine böyle bir eziyet altındayken Peygamber (sav) efendimiz onların yanından geçerken: "Sabredin, ey Yasir ailesi! Doğrusu sizin yeriniz cennettir" demişti.

Bazan mü´minlere o kadar eziyet ederlerdi ki, onları dinle rinden döndürürlerdi, işkenceye uğrayan mü´minler, azap ve işkencelerin baskısı altında küfür kelimelerini söylerlerdi. Yine bir defasında Ammar´a işkence yaparlarken Resulullah (sav) aleyhinde konuşmadan onu serbest bırakmamışlardı. Ammar, söylediği bu aleyhteki sözleri gelip Resulullah´a anlatmış, Resu lullah da ona, kalbi imanla dolu olduğu halde, zorlanarak kendi aleyhinde söylediği sözlerden ötürü Ammar´a bir günah teret-tüb etmeyeceğini bildirmişti.

Said bin Cübeyr´in anlattığına göre, kendisi Abdullah bin Abbas´a şöyle sormuş: Müşrikler, mü´minlere, dinlerini terket-mekte mazur olacak kadar eziyet etmişler midir?

Buna cevap olarak Abdullah bin Abbas şöyle demiştir; Evet... Müşrikler mü´minlere eziyet eder, onları döver, incitir, aç ve susuz bırakırlardı. Öyle ki, eziyetlere uğrayan bir mü´min, yediği darbelerin şiddetinden dolayı yerinde oturamaz hale gelirdi. Neticede onlar, müşriklerin arzuladıkları fitneye düşer ve Lat ile Uzza´nın Allah´tan başka iki tanrı olduğunu söylemek zorunda kalırlardı."

Bu konuda îbn Kesir şöyle der: Bu gibi durumlarla ilgili ola rak Cenab-ı Allah şu ayet-i kerimeyi inzal buyurmuştur:

"inandıktan sonra Allah´ı inkar eden, -kalbi imanla yatış mış olduğu halde (inkara) zorlanan değil, fakat küfre göğüs açan, (küfürle sevinç duyan)- kimselere Allah´tan bir gazap iner ve onlar için büyük bir azap vardır. Bu, onların dünya hayatını ahirete tercih etmelerinden ve Allah´ın da inkar eden kavmi doğru yola iletmeyeceğinden ötürü böyledir. Onlar öyle kimse lerdir ki, Allah kalblerini, kulaklarını ve gözlerini mühürlemiş-tir. Ve işte gafiller de onlardır. Gerçekten onlar, ahirette ziyana uğrayacaklardır," (Nahl: 106-109)

Bu durumdaki mü´minler uğradıkları hakaret ve ağır işken celerden ötürü küfür sözünü söylemekte mazur idiler. Cenab-ı Allah bizi, gücü ve kuvveti ile korusun." [1]

--------------------------------------------------------------------------------

[1] İbn Hişam, Siret, el, s.321.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın