Efendimsin Baharım Sende Gizlidir

Efendimsin Baharım Sen'de Gizlidir

Nasıl ki kâinat insan için yaratılmış ve kâinattan maksûd ve müntehap insandır; öyle de, insandan dahi en büyük maksûd ve en kıymettâr müntehab ve en parlak âyine-i samed, elbette Ahmed-i Muhammed’dir. / Risâle-i Nûr

Efendim! Sen geldin, karanlığın en koyu deminde ebedî gündüzü müjdeledin. Sen geldin, gelişin bütün gelişlerin anası oldu. Sen geldin, kalplerin bekleyiş nidası sükûn buldu. Dünyamız Seninle dünya oldu. Ukbamız Seninle ukba oldu. Bir tek sözün, uyumuş yürekleri coşkuya uyandırdı. Bir tek hareketin, donuk iradeleri coşku seline çevirdi. Güneş nasıl bir anda geceyi gündüze çevirirse, Mü’min kalplere öyle güneş olarak doğdun. Bir yol açtın ki asırlarımızın önüne, yolunda yürüdüğümüz takdirde ödülümüz, dünyada afiyet, ahirette Cennet oldu.

Efendim, kâinatın en mükemmel meyvesi insan, insanlığın en mükemmel meyvesi Sen. Sen geldin, kâinat varlığının gayesine kavuştu. Kalpler yaratılış sırrına uyanır oldu. İdrâkler Senin sesinle soluğunla şereflendi de varlıkların gerisindeki mânâ ufkuna yol buldu. Bakışın, duyuşun, mânevî ışıltın vurmasaydı asırlarımıza, mümin bir anne-babadan dünyaya gelmezdik. Bu tamamlanmış inanç manzumesini, bu ahlâk düzenini hazır bulmazdık. Benliğimiz, dünyamız, sonsuzlukla bütünleşen bir mânâ derinliği içinde ukbâya yürümezdi. Bütün varlık, Senin şerefinle ayakta. Nurun bir anda çekiliverse dünyamızdan her şey dağılıp giderdi.

Efendim, Senin her hareketin, her sözün ilâhî terbiye göklerinde olgunlaştı. Her biri hikmetlidir fiillerinin. Her biri, mâvera buutludur sözlerinin. Fiillerin müminler için kulluk yordamı, yasasıdır. Dünyada da ukbâda da sürekli sevinç senin yolunla… Senin fiillerine, sözlerine tutunarak yürümek yolların en kestirmesi, en güvenlisi, en huzurlusu... Bütün plânların, formüllerin en selâmetlisi… Müminlerin ‘can kulağı’ Senin mübarek sözlerinden alır gıdasını.

Efendim, Allah sevgisine aracı Sensin. Manevî yükselişlerin mirâcı Sen. Büyük menzillere ulaşmanın kılavuzu Sen. Yönsüzdür yönünü Sana dönmeyen. Mûcizelerin anası Sendedir. “Milyarlık İslâm tesbihinin imâmesi Sensin.” Seni tasdik edenler doğrulukta en önde olanlardır. Seni yüceltenler toplumların en yücesi… Kötülüklerin, âfetlerin, sapkınlıkların istilası zamanlarında Senin fiillerine, sözlerine sarılmak bir “Nuh Gemisi” emniyeti sağlar bize. Sana hayran, sana hasret, sana bağlı yaşamak; dünyada ve ukbâda afiyetle yaşamaktır.

Efendim, nasıl ki bir padişahın sevgisini kazanmak, onun emrindeki birinin sevgisini kazanmak, dediklerini yapmakla olur, padişahlar padişahının sevgisini kazanmak rûhsatı Senin elinde, Senin şefaatinde… Bütün bir ömrü hatarsız, kirsiz-passız, dikensiz, bir huzur evreninde geçirmenin iksiri Sende… Dünya hayatını ibadet coşkusuna çevirmenin kimyası Sende.

Tükenmeyen huzurların, eksilmeyen coşkuların, artıp duran sevgilerin, sevinçlerin kaynağı Sende. Seni anmak ibadet, Sana uymak ibadet, Sende aramak ibadet, Senden ummak ibadet!

Efendim, kâinatın yüreğine bir tohum atıldı. Murat Sendin. Hani toprağa itinayla bir çekirdek ekerler, ona özenle bakarlar, sular, her türlü tehlikeden korumak için gece gündüz onu beklerler. Filizlenip büyüme çağlarında daha bir itinayla fidanın üstüne titrerler. Bütün bu çabalar, emekler, itinalar fidanın büyüyüp ağaç olması, sonra da meyve vermesi için. Bunca meşakkat, bunca zaman sabırla beklemekteki ana gaye meyvedir. Kâinatta bunca deveran, bunca hareket, bunca bereket, bunca neşv ü nemâ, hep insan için. İnsan, şuurlu varlık, eşref-i mahlûkat. Bütün varlıklara üstünlüğü şuurlu oluşundan. Rabbinin sanatını, yüceliğini, kudretini fikredebilen ve bu fikrini derinleştirebilen, tasdik edip şükredebilen, duygu ve akıl cevheriyle kulluk bilincini zenginleştiren, ihlâs ve takva budunda mesafe aldıkça ilâhî lütûflarla, ihsanlarla tanışabilen… İnsanlar arasında da mâneviyat ufkunda sayısız mertebe var.

Efendim, kâinattan gaye, seçkin insandır. İnsandan gaye, ‘seçilmiş’ Sensin. Ay, bir gecede burçları dolaşır. Dünya, güneş, gezegenler ve bütün seyyareler göklerde hadsiz mesafeleri aşarlar ve böylece bir gerçeğin hükmünü örer dururlar. Bu, ne kadar açık bir hakikatse, Senin mübarek mirâcın bundan daha hakikat. Senin yüce hatırına, Rabb’im bize de mânâ ufkunda mirâçlar nasip etsin.

Efendim, nice ülkelerde saltanatlar yıkılır, tahtlar devrilir, taçlar sahip değiştirir, paraların üzerindeki isimlerden biri gider, biri gelir; ama mânâ ülkesinin padişahlığı hep Sendedir. Kutlu adın, rûh göklerimizden hiç silinmez. Sesin, soluğun gönül evlerimizi hep süsler durur. Güneşin doğudan doğup, batıdan batması ne kadar hakikatse Senin mûcizelerin bundan daha hakikat! Doğruluktan şaşmayan onca yakın dostun şahit olduysa sayısız mûcizene, onların mûcizelerini görmesi, işitmesi; kendi gözümüz-kulağımızla işitmek, görmek kadar hakikattir bize.

Efendim, gönüllerimizdeki saltanatın ebedidir. Rehberliğin, hiçbir rehberliğe benzemez. Bize hatarlı dünya yolculuğunda göz oldun, kulak oldun. Salimce yol almak için akıl, duygu, el, ayak oldun. Senin gözünle bakmak âleme, Sence duymak, Sence hissetmek Bize ebedî kurtuluş, selâmet oldu.

Efendim, İslâmiyet ağacının özsuyusun, meyvesisin. Bunca teveccüh Sana, Rabbimin ihsânıdır. Sendeki bunca şefaat, Rabbimin ikrâmıdır. Doğup yaşadığın ve medfun bulunduğun diyarlar, kutsal beldeleri oldu mümin yüreklerin. Bastığın yerler, dokunduğun eşya, dilinden dökülen cümleler, kıblesi oldu gönüllerimizin. Rehberimizsin ki yolunu yol bilerek “insan” katına çıktık. Önderimizsin ki sözlerini emir bilerek “ümmet” sıfatına erdik. İbadette en öndesin, kullukta en önde. Şükürde, dua niyazda en öndesin. En son gelsen de bütün gelenlerin önderliği Sende.

Efendim, Seni anarız, imanımız artar, pekişir huzurumuz. Seni anarız, arınıp paklanır kalp ve rûh hamurumuz. Seni anmak Rabbimizi anma şevkine basamaktır. Seni anmak kalbimizin, Seni anmak rûhumuzun gıdası, cilasıdır. Rabbim Senin kalbinle nazar etti âleme. Böylece bütün âlem Senin ışığınla ışıklandı. Seni anmak Rabbimizin rahmetine vesiledir.

Efendim, başsızlık, rehbersizlik en büyük mahrûmiyet, en büyük keşmekeş. Kaç put devirdin, kalplerimizde tevhit bayrağı dalgalandırmak için. Ne çileler çektin önümüzde yürünesi yol açmak için. Ne hakaretlere katlandın, kalplerimizdeki geceyi gündüze çevirmek için… “Sakının!” dediklerin, bizi nefisten, şeytandan korudu.

Mevlana Hazretleri’nin diliyle: “Senin yalımın olmadıkça aydın gün bile gecedir. Sana sığınmadıkça arslan bile tavşana tutsaktır. Bu arı duru tertemiz denizde, bu temizlik denizinde kaptan ol! Çünkü ey Mustafa [sallallahu aleyhi vesellem] ikinci Nuh’sun sen..”

Efendim, kâinattan gaye, seçkin insandır. İnsandan gaye “seçilmiş” Sensin. Ve Sen, Rabbimiz için en mücellâ “âyine-i Samed”sin. Onun ışığıyla görür Onun ışığıyla gösterirsin. Ve sözünle, fiillerinle, Bizim sözlerimizin, fiillerimizin kıblesisin.

***

Ey Allah’ım bizi Efendimizin hürmetine bağışla! Mazhar eyle Onun şefaatine. Donat, ışıldat ve ukbâda komşu eyle, Ona ve ashabına…

M. Said Türkoğlu
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın