Ve aleykumusselam ve rahmetulalhi ve berakatuh; bir kaç yıl önce benzer bir durumla ben de karşılaşmıştım...o zamanlarda daha namazın önemini bu kadar kavrayamamıştım ve sabah naamzında gevşekliklerim vardı ne yazık ki...
kalkmaya niyetleniyodum ama bir türlü kalkamıyordum...
bir arkadaşım cemil tokpınarın "sabah namazına nasıl kalkılır" adlı kitabını hediye etmişti...
kitabı açtım.okumaya başladım..okudukça üzüldüm,yandı içim...kılamadığım için utandım kendimden....
neyse elhamdülillah kitap vesilsiyle düşüncelerim biraz daha olgunlaştı..okudukça heyecanlanyodum..sabah gelse de kılsam diye bekliyodum...
sonraları artık alarm da olmadan uyanmaya başladım...ki önceden uykumun arasında alarm sesini bile duymuyodum...
namaza neden kalakmadığımı anladım ma..demek ki yeterince isteklive samimi niyet almıyomuşum...her şey yine niyet te bitiyor..biz ihlasla bir şeyler dilediğimiz takdirde Mevlamız veriyor elhamdülillah...
Paylaşım için teşekkürler...Mevlam razı gelsin...
[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın