Devlet Memurlarının Tayini
İslâm'ın Arap yarımadasındaki etkisi yayılıp daha geniş bir bölge Medine merkezî hükümetinin doğrudan yönetimi altına girince, Rasûlullah halkın işleriyle ilgilenmek üzere bir çok vali, zekat tahsildarı ve hâkim (kadı) tayin ederek onları muhtelif yerlere gönderdi. Bu devlet memurlarım tayinde Rasûlullah'in aradığı özellikler genel olarak şunlardı:
a- O bölgenin ilk memuru veya orada ikamet eden biri olması;
b- Dürüst olması;
c- Sağlam karakterli ve güzel ahlâklı olması; ve
d- Müslüman olmakla beraber idareye ehil olması.
Memurların tayininde sosyal statülerine bakılmadığı gibi kabile ve kavimleri de asla dikkate alınmazdı. Bir Arabın, bir Farslıya yahut zenciye arap olduğu için tercih edildiği görülmemiştir. İnsanlar ancak ehil olmalarıyla sorumluluk makamlarına getirilmişlerdir.
Bahreyn, îslâm Devleti'nin yönetimi altına girince, Rasûlullah, bu devletin müslüman olan hükümdarını yönetim tecrübesi olması dolayısıyla devlet merkezinde tuttu. Bahran Gûr'un aile efradından Bâzân b. Sâsân, Pers-lerin Yemen'deki son valisiydi. Bâzân ve tebâsı da müslüman olunca Peygamber onu yönetim ve hükümet işlerinde tecrübe sahibi olması hasebiyle bu vazifede bıraktı. Bâzân b. Sâsân ölünce, aynı esasa dayanarak oğlu Sher b. Bâzân da Yemen'in bir bölümü olan Safa'ya vali olarak tayin edildi.[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
