Risale-i Nur iman hakikatlerine ulaştırır
Bismillahirrahmanirrahim
Risale-i Nur talebelerinin hasları olan sahip ve vârisleri ve haslarının hasları olan erkân ve esasları olan kardeşlerime bugünlerde vuku bulan bir hâdise münasebetiyle beyan ediyorum ki, Risaletü’n-Nur hakaik-i İslâmiyeye dair ihtiyaçlara kâfi geliyor, başka eserlere ihtiyaç bırakmıyor. Kat’î ve çok tecrübelerle anlaşılmış ki, imanı kurtarmak ve kuvvetlendirmek ve tahkikî yapmanın en kısa ve en kolay yolu Risaletü’n-Nur’dadır. Evet, on beş sene yerine on beş haftada Risaletü’n-Nur o yolu kestirir, iman-ı hakikîye isal eder.
Bu fakir kardeşiniz yirmi seneden evvel kesret-i mütalâayla bazan bir günde bir cilt kitabı anlayarak mütalâa ederken, yirmi seneye yakındır ki Kur’ân ve Kur’ân’dan gelen Resailü’n-Nur bana kâfi geliyorlardı. Birtek kitaba muhtaç olmadım, başka kitapları yanımda bulundurmadım. Risaletü’n-Nur çok mütenevvi hakaike dair olduğu halde, telifi zamanında, yirmi seneden beri ben muhtaç olmadım. Elbette siz, yirmi derece daha ziyade muhtaç olmamak lâzım gelir.
Hem madem ben sizlere kanaat ettim ve ediyorum, başkalara bakmıyorum, meşgul olmuyorum; siz dahi Risaletü’n-Nur’a kanaat etmeniz lâzımdır, belki bu zamanda elzemdir.
Hem şimdilik bazı ulemanın yeni eserlerinde meslek ve meşrep ayrı ve bid’atlara müsait gittiği için, Risaletü’n-Nur zındıkaya karşı hakaik-i imaniyeyi muhafazaya çalışması gibi, bid’ata karşı da huruf ve hatt-ı Kur’ânı muhafaza etmek bir vazifesi iken, has talebelerden birisi bilfiil huruf ve hatt-ı Kur’âniye’yi ders verdiği halde, sırrı bilinmez bir hevesle, huruf ve hatt-ı Kur’âniyeye, ilm-i din perdesinde tesirli bir surette darbe vuran bazı hocaların darbede istimal ettikleri eserleri almışlar. Haberim olmadan, dağda, şiddetli bir tarzda o has talebelere karşı bir gerginlik hissettim, sonra ikaz ettim. Elhamdü lillâh ayıldılar. İnşaallah tamamen kurtuldular.
Ey kardeşlerim,
Mesleğimiz, tecavüz değil tedafüdür. Hem tahrip değil, tamirdir. Hem hâkim değiliz, mahkûmuz. Bize tecavüz eden hadsizdirler. Mesleklerinde, elbette çok mühim ve bizim de malımız hakikatler var. O hakikatlerin intişarına bize ihtiyaçları yoktur. Binler o şeyleri okur, neşreder adamları var. Biz onların yardımlarına koşmamızla, omuzumuzdaki çok ehemmiyetli vazife zedelenir ve muhafazası lâzım olan ve birer taifeye mahsus bir kısım esaslar ve âli hakikatler kaybolmasına vesile olur.
Meselâ, hâdisât-ı zamaniye bahanesiyle Vehhâbîlik ve Melâmîliğin bir nev’ine zemin ihzar etmek tarzında, bazı ruhsat-ı şer’iyeyi perde yapıp eserler yazılmış. Risaletü’n-Nur, gerçi umuma teşmil suretiyle değil, fakat herhalde hakikat i İslâmiyenin içinde cereyan edip gelen esas-ı velâyet ve esas-ı takvâ ve esas-ı azimet ve esâsât-ı Sünnet-i Seniye gibi ince, fakat ehemmiyetli esasları muhafaza etmek bir vazife-i asliyesidir. Sevk-i zaruretle, hâdisâtın fetvalarıyla onlar terk edilmez. (Kastamonu Lahikası 48. Mektup )
Bediüzzaman Said Nursi SÖZLÜK:Âlem-İ Bekà : Devamlı Ve Kalıcı Âlem, Âhiret
Âmin : “ALLAH’ım Kabul Eyle
Beyan : Açıklama, Anlatma
Binaen : Dayanarak
Cenâb-I Hak : Hakkın Ta Kendisi Olan Sonsuz Şeref Ve Yücelik Sahibi ALLAH
Ehemmiyetli : Önemli
Erkân : Temel Unsurlar, İleri Gelenler
Evvel : Önce
Fakir : Muhtaç Anlamında, Tevazu İfadesi Olarak “Ben” Yerine Kullanılan Bir Söz
Hakaik-İ İslâmiye : İslâmiyetin Hakikatleri, Esasları
Halel : Zarar, Eksiklik
Has : Husûsi, Özel; Kıymetli Ve İleri Gelen Mühim Yakınlar Topluluğu
İhtar : Hatırlatma, Uyarı
İman-I Hakikî : Hakiki, Gerçek İman
İsal Etmek : Ulaştırmak, Eriştirmek
İstişmam Etme : Koklama
Kâfi : Yeterli
Kat’î : Kesin Olarak
Kesret-İ Mütalâa : Çok Okuma, Çok Tetkik Etme
Kıymettar : Kıymetli, Değerli
Mesrur : Sevindirme
Muvaffak : Başarılı
Münasebet : Bağlantı, İlişki
Mütalâa Etme : Dikkatle Okuma, İnceleme
Mütenevvi : Çeşitli
Rayiha : Koku
Risaletü’n-Nur : Risale-İ Nur’un Diğer Bir Adı
Sair : Diğer, Başka
Tahkikî : Araştırarak Ve Kesin Delillere Dayanarak
Tenbih : İkaz, Uyarı
Tenvir Eden : Aydınlatan, Nurlandıran
Tesâhub : Sahip Çıkma; Koruma
Umum : Genel, Bütün
Vâris : Mirasçı
Vuku Bulan : Gerçekleşen, Meydana Gelen
Âli : Yüce, Yüksek
Bid’at : Aslen Dinde Olmayıp Sonradan Çıkarılan Zararlı Âdet Ve Uygulamalar
Bilfiil : Fiilen, Uygulamada
Cereyan Etme : Meydana Gelme, Oluşma
Elhamdü Lillâh : ALLAH’a Hamd Olsun
Elzem : Çok Lüzumlu
Esâsât-I Sünnet-İ Seniye : Sünnet-İ Seniye’nin Esasları, Temelleri
Esas-I Azimet : Azimetin Esası, Temeli
Esas-I Takvâ : Takvânın Esası, Temeli
Esas-I Velâyet : Veliliğin Esası, Temeli
Fetvâ : Dinî Hüküm, Karar
Hâdisat : Hâdiseler, Olaylar
Hâdisât-I Zamaniye : Zamanın Hâdiseleri, Olayları
Hadsiz : Sınırsız, Sayısız
Hakaik : Hakikatler, Gerçekler, Esaslar
Hakaik-İ İmaniye : İman Hakikatleri, Esasları
Hakikat : Doğru, Gerçek, Esas
Hakikat-İ İslâmiye : İslâmiyetin Hakikati, Esası
Hâkim : Hükmeden
Has : Husûsi, Özel; Hâlis; Kıymetli Ve İleri Gelen Mühim Yakınlar Topluluğu
Huruf Ve Hatt-I Kur’ân : Kur’ân’ın Harfleri Ve Yazısı; Arapça Harfler
İlm-İ Din : Din İlmi
İnşaallah : ALLAH Dilerse, İzin Verirse
İntişar : Yayılma
İstimal : Kullanma
Kanaat Etme : Razı Olma
Meşreb : Hareket Tarzı, Metot
Muhafaza : Koruma
Neşretme : Yayma
Nev’ : Çeşit
Ruhsat-I Şer’iye : Dinin Verdiği İzin
Sevk-İ Zaruret : Mecburî Yöneltme, Zorunlu İstikamet
Suret : Biçim, Şekil
Tahrip : Yıkıp Yok Etme, Bozma
Taife : Grup, Topluluk
Tecavüz Eden : Sataşan, Saldıran
Tedafü : Kendini Koruma, Savunma
Telif : Yazma, Kaleme Alma
Teşmil : İçine Alma, Kaplama
Ulema : Âlimler
Umum : Genel, Bütün, Herkes
Vazife-İ Asliye : Asıl Görev
Zemin İhzar Etmek : Yer Hazırlamak
Zındıka : Dinsizlik, İnançsızlık
Ziyade : Çok
[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
