Neden Risale-i Nur?

Bismillahirrahmanirrahim

Gayet mühim bir suale verilen çok ehemmiyetli bir cevabı burada yazmaya münasebet geldi. Çünkü, kırk sene evvel Eski Said, o dersinde bir hiss-i kablel-vuku ile Risale-i Nurun harika derslerini ve tesiratını görmüş gibi bahsediyor. Onun için o sual-cevabı yazacağız. Şöyle ki:

Çoklar tarafından hem bana, hem bazı Nur kardeşlerime sual etmişler ve ediyorlar: "Neden bu kadar muarızlara karşı ve muannid feylesoflara ve ehl-i dalalete mukabil Risale-i Nur mağlup olmuyor? Milyonlar kıymettar hakiki kütüb-ü imaniye ve İslamiyenin intişarlarına bir derece sed çekmekle ve sefahat ve hayat-ı dünyeviyenin lezzetleriyle çok biçare gençleri ve insanları hakaik-ı imaniyeden mahrum bırakıyorlar.

Halbuki en şiddetli hücum ve en gaddarane muamele ve en ziyade yalanlarla ve aleyhinde yapılan propagandalarla Risale-i Nur'u kırmak, insanları ondan ürkütmek ve vazgeçirmeye çalıştıkları halde, hiçbir eserde görülmediği bir tarzda Risale-i Nur'un intişarı, hatta çoğu el yazması ve altı yüz bin nüsha risalelerinden kemal-i iştiyakla perde altında intişar etmesi ve dahil ve hariçte kemal-i iştiyakla kendini okutturmasının hikmeti nedir? Sebebi nedir?" diye, bu mealde çok suallere karşı elcevap deriz ki:

Kur'an-ı Hakimin sırr-ı icazıyla, hakiki bir tefsiri olan Risale-i Nur, bu dünyada bir manevi Cehennemi dalalette gösterdiği gibi, imanda dahi bu dünyada manevi bir Cennet bulunduğunu ispat ediyor. Ve günahların ve fenalıkların ve haram lezzetlerin içinde, manevi elim elemleri gösterip hasenat ve güzel hasletlerde ve hakaik-ı şeriatın amelinde Cennet lezaizi gibi manevi lezzetler bulunduğunu ispat ediyor. Sefahat ehlini ve dalalete düşenleri o cihetle, aklı başında olanlarını kurtarıyor. Çünkü, bu zamanda iki dehşetli hal var.

Birincisi: Akıbeti görmeyen, bir dirhem hazır lezzeti, ileride bir batman lezzetlere tercih eden hissiyat-ı insaniye, akıl ve fikre galebe ettiğinden ehl-i sefahati sefahatten kurtarmanın çare-i yeganesi, aynı lezzetinde elemi gösterip hissini mağlup etmektir.

Ve “Onlar seve seve dünya hayatını ahrete tercih ederler.” (İbrahim Sûresi: 3.) ayetinin işaretiyle, bu zamanda ahiretin elmas gibi nimetlerini, lezzetlerini bildiği halde, dünyevi kırılacak şişe parçalarını onlara tercih etmek, ehl-i İmân iken ehl-i dalalete o hubb-u dünya ve o sır için tabi olmak tehlikesinden kurtarmanın çare-i yeganesi, dünyada dahi Cehennem azabı gibi elemleri göstermekle olur ki, Risale-i Nur o meslekten gidiyor.

Yoksa, bu zamandaki küfr-ü mutlakın ve fenden gelen dalaletin ve sefahetteki tiryakiliğin inadı karşısında Cenab-ı Hakkı tanıttırdıktan sonra ve Cehennemin vücuduna ispat ile ve onun azabı ile insanları fenalıktan, seyyiattan vazgeçirmek yolu ile ondan, belki de yirmiden birisi ders alabilir. Ders aldıktan sonra da, "Cenab-ı Hak Gafurü'r-Rahimdir, hem Cehennem pek uzaktır" der, yine sefahatine devam edebilir. Kalbi, ruhu hissiyatına mağlup olur.

İşte, Risale-i Nur ekser muvazeneleriyle küfür ve dalaletin dünyadaki elim ve ürkütücü neticelerini göstermekle, en muannid ve nefisperest insanları dahi o menhus, gayr-i meşru lezzetlerden ve safahatlardan bir nefret verip aklı başında olanları tövbeye sevk eder. (Şualar sh.581)

Bediüzzaman Said Nursi

SÖZLER:

MÜNÂSEBET : İki şey arasındaki uygunluk, yakınlık, bağlılık, yakışmak, vesile, alâka.
HİSS-İ KABL-EL VUKU' : Bir şeyi vukuundan önce hissetmek.
TESİRÂT : Etkiler. İz bırakmalar.
MUÂRIZ : Karşı, zıd, ters.
MUANNİD : İnatçı. Bir noktada inad edip duran.
FEYLESOF : Filozof, felsefe bilgini.
EHL-İ DALÂLET : Doğru ve hak yoldan sapanlar, îmân ve İslâmdan çıkmış olanlar.
KÜTÜB-Ü ÎMÂNİYE : Îmâni kitaplar.
İNTİŞAR : Yayılmak, dağılmak; üremek.
GADDARÂNE : Zâlimcesine, hiddet ederek.
NÜSHA : Yazılı şey, yazılı bir şeyden çıkarılan suret.
KEMÂL-İ İŞTİYAK : Büyük bir istek ve arzu.
SIRR-I Î'CÂZÎ : Mu'cizenin sırrı.
HASENÂT : Hayırlar, iyilik ve güzellikler.
HASLET : Huy, tabiat, karakter, meziyet.
HAKAİK-I ŞERİAT : Şeriatın hakikatleri, gerçekleri.
AMELÎ : Uygulamalı, yapmak sûretiyle, pratik, tatbikî.
LEZÂİZ : Lezzetler. Tatlılıklar.
SEFÂHET : Zevk, eğlence ve yasak şeylere düşkünlük.
HİSSİYÂT-I İNSANİYE : İnsana ait duygular.
GALEBE : Üstün gelmek, yenmek, bozmak, çokluk.
SEFÂHET : Zevk, eğlence ve yasak şeylere düşkünlük.
ÇÂRE-İ YEGÂNE : Tek çıkar yol, tek çâre.
ELEM : Ağrı, acı, keder, dert, gam, kaygı.
HUBB-U DÜNYA : Dünya sevgisi.
KÜFR-Ü MUTLAK : Kesin ve tam bir inkâr.
TİRYAKİ : Alışmış, tutkun.
SEYYİÂT : Kötülükler, günahlar, suçlar.
GAFÛRÜ'R-RAHÎM : Sonsuz merhamet ve şefkat sahibi olan, affı seven ve dilediğini affeden Allah.
HİSSİYÂT : Duygular, hisler.
MUVÂZENE : Ölçülülük, dengeli olma; tartma, ölçme, düşünme, karşılaştırma.
MUANNİD : İnatçı. Bir noktada inad edip duran.
NEFİSPEREST : Nefsin arzularına aşırı derecede uyan.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın