Rebi bin Haysem şöyle anlatmıştır:
“Kendisinden nasihat dinlemek amacıyla Veysel Karani radıyallahu anh’ın yanına gittim. Sabaha kadar oturmuştu; ben de onunla beraber oturdum. Sabah namazını kıldı. Tesbihatını yapsın, dedim. Tesbihatla meşgul oldu, hatta öğleye kadar buna devam etti; öğle namazını kıldı ve oturdu; İkindiye kadar... İkindi namazını da kıldı, akşama kadar...
Böylece tekrar sabaha kadar devam etti. Sabah olunca sabah namazını kıldı; sonra yine oturdu ve uyku ona bir anlık peyda oldu ve şöyle buyurdu:
“Allah’ım! Çok uyuyan gözden ve doymayan karından sana sığınırım.”
Irkildim bi bunu okuyunca.subhanalalah.nasil bir iman,taat..
Allahim bize de ihsan eyle ne olur...amin a mina min
[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın