Peygamberimizin Bir Özelliği De, Her Günahtan Korunmuş Olmasıdır

Peygamberimizin Bir Özelliği De, Her Günahtan Korunmuş Olmasıdır

Peygamber´in (s.a.v.) bir özelliği de, kendisinin her günahtan ko runmuş olmasıdır. Evet O, küçük olsun, büyük olsun; bilerek veya unu tarak olsun, her günahtan korunmuştur. Yüce Allah bu hususta Kerîm Kitâbı´nda şöyle buyurur:

"Biz sana apaçık bir fetih verdik. Tâ ki Allah senin günahlarından geçmiş ve gelecek olanı bağışlasın..." [96]

Sübkî Tefsîr´inde der ki: "Peygamberlerin mâsûm olduklarında, ümmetin icmâ ve ittifakı vardır. Onlar, Allah´ın dînini tebliğ ederlerken, bununla ilgili vazifelerini yaparken, asla yanılmazlar. Burada, herhangi bir ihtilaf yoktur. Keza peygamber; büyük günahlardan ve kendilerini küçük düşürecek küçük günahlardan da masumdurlar. Küçük düşür meyecek durumdaki bir küçük günaha devam etmekten de masumdurlar. îşte bunların dördü de, ümmetin üzerinde icmâ ve ittifak ettiği hususlardır. İhtilâf sâdece onların makam ve mertebelerine aykırı düşmeyecek olan bâzı küçük günahlar üzerindedir. Mutezile Mezhebi mensubları ve daha pek çokları, bunun caiz olduğunu söylemişlerdir. Fakat seçilen kavil, bunun dahî caiz olmadığıdır. Zira peygamberler, bi zim kendilerine uymakla yükümlü bulunduğumuz kimselerdir. Onlar dan sâdır olan her şeyde, onlara uymakla mükellefiz Onlardan, lâyık olmayan bir şey, nasıl sâdır olabilir? Bunu, peygamberler hakkında caiz sayan kimse; bir delile veya nassa dayanarak caiz saymış değildir. Onlar bunu, ancak yukarıda meali geçen âyetten almışlardır. Ben ise bu âyeti, ondan önceki ve ondan sonraki âyetlere de dikkat etmek şartıyla güzelce inceledim. Gördüm ki, bu âyetten sâdece bir mânâ anlaşılmaktadır. O da şudur: "Peygamber´in (s.a.v.) herhangi bir günâhı bulunmadığı halde, sırf O´nu şereflendirmek için böyle buyurulmuştur." Bunu biraz açıkla mak gerekirse, şöyle dememiz mümkündür: Yüce Allah, sevgili Resûlü´ne: "Tâ ki Allah, senin günahlarından geçmiş ve gelecek olanı bağışlasın..." buyurmakla, kullarına olan bütün uhrevî nimetlerini ta mamlamak istemiştir. Bu nimetler de iki kısımdır: Birincisi, selbiye ki, günahların bağışlanması demektir. İkincisi de, subûtiye ki, bitmez tükenmez nimetlerdir.

İşte buna işaretle Yüce Allah: "Ve sana olan nimetini tamamlasın" buyurmuştur. Düşünürsek, bütün dünyevî nimetler de iki kısımdır: Bi rincisi, dînî, ikincisi de sırf dünyevîdir. Dînî nîmet ki, buna da Yüce Al lah; âyetteki: "Ve seni dosdoğru bir yola hidâyette kılsın" cümlesiyle işarette bulunmuştur. İkincisi ki biz ona "dünyevî nîmet" dedik. O da Yüce Allah´ın; bundan sonraki âyetinde: "Ve Allah sana, şanlı bir zafer versin" buyruğundan anlaşılmaktadır.

îşte Yüce Allah´ın başkalarına, parça parça, kısım kısım verdiği nimetlerin bu suretle, Peygamber (s.a.v.) üzerinde toplandığını, O´nu tâzîm ve teşrifin bu şekilde en güzel kıvamına erdiğini görüyoruz... Ve işte bunun içindir ki nimetlerin böylece tamamlanması, Peygamber E-fendimiz´e nisbet edilen o büyük fethin de gayesi kılınmıştır ve böylesine bir fetih ve mazhariyette, ancak Peygamberimiz´e verilmiştir. İbni Atıy-ye´nin daha önce yaptığı açıklama da, O: "Bu, bu hüküm ile O´nu son derece şereflendirmekten ibarettir. Yoksa herhangi bir günah yoktur" demiştir. [97]

Eğer, "hadd-i zâtında günâhın sâdır olması caizdir" denilecek o-lursa; "Caiz bile olsa, vâki değildir!" diyerek cevap veririz. Bunda hiçbir şek ve şüphe yoktur, Bunun aksi, nasıl düşünülebilir? O Zât-ı Pâk ki, Yüce Allah O´nun hakkında: "O, nevadan konuşmaz. O, kendisine vah-yedilen vahiyden başka birşey değildir" buyurmuştur. [98] Sonra fiile gelince: Peygamberin her yaptığına, az olsun çok olsun, küçük olsun büyük olsun, her işlediğine uyulayacağına dair ashâb-ı kiramın icmâ ve ittifakı vardır. Onlar, bu hususta herhangi bir ihtilafa ve duraksamaya meydan vermemişlerdir. Hatta onlar, Peygamberi mizin kapalı ve halvet hallerinde geçen âmellerini dahi öğrenmek için çok istek ve himmet göstermişlerdir. Peygamberimiz kendilerine öğretmemiş olsa bile, onlar öğrenmek için can atmışlardır. Bir kimse eğer Ashab-ı Kirâm´ın bu husustaki dikkat ve himmetine dikkat eder, onların peygamberimizle beraber oldukları ve yaşadıkları hallerini güzel an larsa; herhalde bizim burada söylediğimizin tersine bir şey düşünmek ten haya eder." [99]

(Sübki´nin, bu husustaki açıklaması burada sona erdi.)

Hâkim, sahihtir kaydiyle Amr bin Şuayb´ten, o da babası vasıta sıyla dedesinden rivayet eder ve şöyle der: "Ben bir gün peygamber´e (s.a.v.) sordum ve dedim ki: "Ey Allah´ın Resulü, senden her duyduğumu yazmam için izin verir misin?" Peygamberimiz: "Evet" buyurdu. Ben: "Neşeli olduğunuz halde de, gadaplı olduğunuz halde de yazabilir mi yim?" diye tekrar sordum. Peygamberimiz de: "Evet, zira neşeli ve ga daplı olduğum hallerde de, hak olandan başkasını söylemem" cevabını verdi.

îbni Asakir de Ebû Hüreyre´den nakleder. O şöyle demiştir: Pey gamber (s.a.v.): "Ben, hak olandan başkasını söylemem" buyurdu. Ashâb: "Senin bazan bizimle şakalaştığın da oluyor?" diye sordu. Pey gamberimiz: "Evet, ben hak olandan başkasını söylemem!" diye tekrar ladı."[100]

[96] Kur´an-ı Kerim, Fetih Suresi:1-2.

[97] Sübki´nİn bu tevcihi, isabetli değildir. Zira âyet, açıkça "bağışlanan günahtan" haber vermektedir. Eğer herhangi bir günah olmasa, bağışlama da olmazdı. Bağışlamanın da bir manası kalmazdı. Allah´ın kelamı ise, manasızlıktan, vehim ve hayallere düşürmekten uzaktır. Onlardan küçük bir günahın sâdır olmuş olması, bizim onlara uymamıza mâni de değildir. Zira zelle de denilen bu küçük günah; istiğfar edilmiş ve Allah tarafından bağışla nılın ıştır. Kur´an-ı Kerim, bazı peygamberlerden bazı günahların sâdır olduğunu haber ver miştir. Bu haberleri manasız kılmanın, bir manası yoktur. Peygamberden sâdır olacak olan küçük bir günahın, sâdır olmazdan önce bağışlandığına dair garanti vermek kadar, büyük bir teşrif ve tekrim mi olur? İşte Kur´an bunu haber vermektedir

[98] Bu âyetin beyanı, Peygamberin; Allah´ın vahyini tebliğ ederken masum bulunduğunu bildirmektir. Peygamberlerin Tebliğ ve İsmet sıfatlarında ise, herhangi bir ihtilaf yoktur.

[99] İbni Ömer´b ilgili mahfuz rivayette, Peygamberimiz´in: "Allah´a yemin ederim ki, buradan ancak hak olan sözler çıkar!" buyurduğu bildirilmiştir.

[100] Celaleddin es-Suyuti, Peygamberimizin Mucizeleri ve Büyük Özellikleri, Uysal Kitabevi: 2/509-511.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın