Velimenin Hükmü

Velimenin Hükmü:

Peygamber (s.a.v.) velimeyi (düğün yemeğini) emretmiş, hak olduğunu ve düğünlerde kaçınılmazlığını dile getirmiştir.

Peygamberin (s.a.v.) velimeyi emrettiğine, Enes b. Malik'in naklettiği şu hadis delildir: Peygamber (s.a.v.), Abdurrahman b. Avfın üzerinde (evlenenlerin süründüğü) zafran eseri gördü ve: Bu ne, evlendin mi? diye sordu. Abdurrahman: Bir çekirdek ağırlığında altun mehir vererek evlendim karşılığını verdi. Bunun üzerine Peygamber (s.a.v.): "Allah mübarek kılsın, bir koyun kesmek suretiyle de olsa velime yap" buyurdu. [394]

Velime'nin hak oluşuna gelince, Ebu Hüreyre Peygamber'in (s.a.v.) şöyle buyurduğunu rivayet etmektedir:

"Velime haktır ve sünnettir. Her kim velimeye davet edilirde davete icabet etmezse isyan etmiştir (günah işlemiştir.)" [395]

Velime'nin düğün için kaçınılmaz bir husus olduğu meselesine gelince, Hz. Ali'nin Fatıma ile evliliği sırasında Rasûlullah'ın (s.a.v.) şöyle buyurduğunu, Büreyde rivayet etmektedir: "Düğün için velime mutlaka gereklidir.[396]

Bununla birlikte velime zaid sünnetlerdendir.

Ibnu Battal şöyle demektedir: (Velime haktır.) Yani bâtıl değildir. Onu yapmak güzeldir, Zavaid sünnetlerdendir. "Haktır" derken bununla vacip olduğu kastedil memektedir.

Şafiîlerden bazıları ise vacib olduğunu söylerler. Çünkü Peygamber (s.a.v.) Abdurrahman b. Avfa velime yapmasını emretmiştir, emir kipinde aslolan vucüb ifade etmesidir.

Buna şöyle cevap verilmiştir: Velime, neşe sıralarında verilen bir yemektir. Bu sebeple sair yemeklere benzer hadisteki emir, müstehap-Iığa hami edilmiştir. Çünkü Rasûlullah (s.a.v.) Abdurrahman'a bir koyun kesmesini emretmiştir, oysa koyun kesmenin vacip olmadığı ittifakla kabul edilmiştir. O halde buradaki "hak"kın anlamı "vacib" değildir.

Şevkanî, Neylü'l-Evtar'da (VI. 176) şöyle demektedir: Emir kipinin zahiri vücup ifade etmesidir. Kurtubî, Maliki mezhebinde velimenin vacip olduğunu söyleyenlerin olduğunu belirttikten sonra mezhepte meşhur görüşe göre, menduptur, demektedir. Ibnu't-Tin de Hanbelî mezhebinde vacip olduğunu nakletmektedir. Halbuki Muğnfde anlatılan sünnet olduğudur. Daha sonra, yukarıya naklettiğimiz Ibni Bat-tal'ın zevaid sünnetlerden olduğu görüşünü nakleder ve vacip olduğu görüşünü reddeder.[397]

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın