Peygamberimiz as ın Umre yapmak üzere Cirâne de ihrama girişi

Peygamberimiz Aleyhisselamın Umre Yapmak Üzere Ci´râne´de İhrama Girişi

Peygamberimiz Aleyhisselam; Ci´râne´de onüç gece kaldıktan sonra, Zilkade ayının bitmesine oniki gece kala, Çarşamba gecesi, Ci´râne´den ayrılacağı sırada,[660] Ci´râne´de kaldığı müddetçe namazlarını içinde kıldığı, vadinin alt tarafındaki yamaçta bulunan mescide vardı.[661]

Orada, Allah´ın dilediği kadar namaz kıldı.[662]

Sonra, umre için ihrama girdi.[663] Ci´râne vadisini ihramsız geçmedi.[664]

Bunun için, Mekkelilerle çevresindekilerin Ci´râne´de ihrama girip umre yapmaları efdal sayılmıştır.[665]

Peygamberimiz Aleyhisselam, devesine bindi.[666]

Ci´râne´den, geceleyin, umreye niyetlenmiş olarak ayrıldı.[667]

Batn-ı Şerife doğru yönelip Medine yoluna kavuşuncaya kadar ilerledi.[668]

Mekke´ye geceleyin girdi.[669]

Beytullah´ı görünceye kadar, tel biyeyi kesmedi.

Kabe´nin BenîŞeybe kapısında devesini indirdi ve Mescid-i Haram´a girdi.[670]

Geceyi Mekke´de geçirmiş gibi sabahladı.[671]

Ashabıyla birlikte Kabe´yi tavafa başlamadan önce, omuz ihramının bir ucunu sağ koltuğu altından alarak sol omuzu üzerine attı.

Tavafın üç devresini, adımlarını kısaltmak, omuzlarını silkelemek suretiyle hızlı ve çalımlı olarak, tavafın dört devresini ise sükûnetle, ağır ağır yürüyerek yaptı.[672]

Peygamberimiz Aleyhisselam, Safa ile Merve arasında dört gidiş üç gelişten ibaret olan sa´yi de deve üzerinde yaptı ve yedinci devresinde Merve yanında başının saçını kazıttı.

Peygamberimiz Aleyhisselamın başının saçını kazıyan, Benî Beyâzaların kölesi Ebu Hind veya Hıraş b. Ümeyye idi.

Peygamberimiz Aleyhisselam, bu umrelerinde kurban kesmedi.[673]

[660] Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 958, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 154.

[661] Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 958-959, Kastalânf, Mevâhibü´l-ledünniye, c. 1, s. 217, Diyarbekrî, Târîhu´l-hamfs, c. 2, s. 117.

[662] Ebu Dâvud, Sünen, c. 2, s. 206.

[663] Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 959, E bu Dâvud, Sünen, c. 2, s. 206.

[664] Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 959.

[665] Yâkût, Mu´cemu´l-büldân, c. 2, s. 142.

[666] Ebu Dâvud, Sünen, c. 2, s. 206.

[667] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 427, Tiımizf, Sünen, c. 3, s. 274.

[668] Ebu Dâvud, Sünen, c. 2, s. 206.

[669] Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 427, Tirmizî, Sünen, c. 3, s. 274.

[670] Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 959.

[671] Ebu Dâvud, Sünen, c. 2, s. 206.

[672] Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 367.

[673] Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 959.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 7/119-120.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın