Gözcü ve Din Öğretmeni Olarak Gönderilen Sahabiler

Gözcü ve Din Öğretmeni Olarak Gönderilen Sahabilerden Bazılarının İsimleri ve Nasıl Gadr ve
Hıyanete Uğradıkları

1- Mersed b. Ebi Mersed,

2- Asım b. Sabit,

3- Halici b. Bükeyr,

4- Hubeyb b. Adiyy,

5- Zeyd b. Desinne,

6- Abdullah b. Târık,[52]

7- Muattib b. Ubeyd... olup, bunlar Mekke ile Usfan arasında bulunan ve Hüzeyllere ait olan su başı
na, Hed´et´in yakınına vardıkları zaman, Adal ve Kare temsilcilerinin gadr ve hıyanetine uğradılar.[53]

Adal ve Kare kabileleri, Lihyan oğulları diye anılan Hüzeyl kabilesine haber salıp, onlardan, Müslümanlara karşı kendilerine yardım etmelerini istediler.

Gelen yüze yakın Hüzeyl okçuları, İslâm gözcü ve irşad birliğini izlemeye ve aramaya başladılar.

Onların indikleri ve Medine hurmasını yiyip çekirdeklerini attıkları yeri buldular.

"İşte, Yesrib (Medine) hurması çekirdekleri!" diyerek bağrışıp, Müslüman gözcü ve irşad birliğinin izlerini sürmeye başladılar. En sonunda, Asım b. Sabitle arkadaşlarına-sığındıklan dağın tepesinde-kavuştularve çevrelerini sardılar. Onlara:

"Eğer yanımıza inerseniz, sizlerden hiçbir kimseyi öldürmeyeceğimize kesin söz veriyoruz![54]

Vallahi, biz sizi öldürmek istemiyoruz!

Biz sizi ancak Mekkelilere teslim edip onlardan birşeyler* almak istiyoruz.

Sizi öldürmemek üzere, Allah´a söz veriyoruz!" dediler.

Asım b. Sabit, Mersed b. Ebi Mersed ve Halid b. Bükeyr:

"Vallahi, biz müşrikten hiçbir zaman ahd ve akd kabul etmeyiz!" dediler.[55]

Asım b. Sabit:

"Allah´ım! Günün başında ben senin dinini korudum!

Günün sonunda da, sen benim etimi, tenimi koru![56]

Allah´ım! Halimizden, Peygamberini haberdar et!" diyerek dua etti ve:

"Vallahi, ben kâfirin himayesine girmem ve aşağı inmem!" dedi.

Müşrikler onları oka tuttular.

İçlerinde Asım b. Sabit´in de bulunduğu yedi sahabiyi şehit ettiler.[57]

Yüce Allah bu şehitleri ilahî rahmet ve rızasına mazhar kılsın![58]

[52] İbn İshak, İbn Hişam, c. 3, s. 178, Vâkıdî, c. 1, s. 355, İbn Sa´d, c. 2, s. 55, Taberî, c. 3, s. 29-30, Beyhakî, c. 3, s. 327, İbn Seyyid, c. 2, s. 41, Zehebî, s. 189, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 63-64, İbn Haldun, c. 2, ks. 2, s. 27.

[53] İbn İshak, İbn Hişam , c. 3, s. 179, Vâkıdî, c. 1, s. 355, Taberî, c. 3, s. 30, İbn Hazm, Cevâmiu´s-Sîre, c. 176, İbn Seyyid, c. 2, s. 4142, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 64, İbn Haldun, Târih, c. 2, ks. 2, s. 27.

[54] Zührî, Megâzî, s. 67, Abdurrezzak, Musannef, c. 5, s. 353-354, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 294, Buhârî, Sahih, c.4, s. 29-30, c. 5, s. 40, Ebu Nuaym , Delâilü´n-nübüvve, c. 2, s. 506, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 3, s. 324, İbn Esîr, Usdu´l-gâbe, c. 2, s. 12 0-1 21, İ bn Seyyi d, Uyûnu´l -eser, c. 2, s. 40, Zehebî, Megâzî, s. 187, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 4, s. 62.

* Fidye (İbn Haldun, Târih, c. 2, ks. 2, s. 27).

[55] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 179, Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 355, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 55, İbn Seyyid, Uyun, c. 2, s. 42, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 64.

[56] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, t 3, s. 463.

[57] Zührî, Megâzî, s. 67, Abdurrezzak, c. 5, s. 354, Ahmed b. Hanbel, c. 2, s. 294, Buhârî, c. 4, s. 29, c. 5, s. 40, Ebu Nuaym , c. 2, s. 506, Beyhakî, c. 3, s. 324, İbn Esîr, c. 2, s. 120, İbn Seyyid, c. 2, s. 40, Zehebî, s. 187, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 62.

[58] M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 4/242-243
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın