Ebu Süfyan la Hakîm b. Hizam ın kureyşlileri uyarmasi

Ebu Süfyan´la Hakîm b. Hizam´ın Kureyşlileri Uyarmak ve İslâmiyete Davet Etmek Üzere Önden
Gönderilişi

Hz. Abbas, Ebu Süfyan´a:

"Yazıklar olsun sana! Resûlullah Aleyhisselam senin kavminin yanına varıp girmeden önce,[582] sen kavmine yetiş![583] Onları uyar!" dedi.

Ebu Süfyan, acele Mekke´ye gitti.[584] Ebu Süfyan´ın yanında da, Hakîm b. Hizam bulunuyordu.[585] Kendilerinin önden gönderilmeleri, Kureyşlileri uyarıp İslâmiyete davet etmek içindi.[586]

Gönderilirlerken, Peygamberimiz Aleyhisselam, onlara:

"Kim Ebu Süfyan´ın evine girer, sığınırsa, ona eman verilmiştir!

Kim Hakîm b. Hizam´ın evine girer, sığınırsa, ona eman verilmiştir!

Kim kapısını üzerine kapatır ve elinden silahını bırakırsa, ona eman verilmiştir!" buyurdu.

Ebu Süfyan´ın evi Mekke´nin yukarı semtinde, Hakîm b. Hizam´ın evi Mekke´nin aşağı semtinde bulunuyordu.[587]

Ebu Süfyan, Mekke´ye varıp evine girmek istediği zaman, karısı Hind:

"Arkanda ne haber var? Allah seni iyilikten ırak etsin! Sen en kötü bir elçi oldun!?" diyerek ona hakaret etti.[588]

Ebu Süfyan´la Hakîm b. Hizam, Mescid-i Haram´a vardılar.

Ebu Süfyan:

"Ey Kureyş topluluğu![589] Ey Galib hanedanı!

Müslüman olunuz da,[590] selamete eriniz![591] Allah sizi onlardan Abbas sayesinde korudu!" diyerek avazı çıktığı kadar bağırmaya başladı.[592]

Kureyş müşrikleri, Ebu Süfyan´a:

"Sus![593] Kavmine senin gibi kötü elçilik yapanı, Allah iyilikten uzaklaştırsın!" dediler.[594]

Ebu Süfyan´ın karısı Hind binti Utbe, kocası Ebu Süfyan´ın yanına varıp sakalından tuttu.[595]

"Ey Galib hanedanı! Şu kocamış ahmağı,[596] şu elçinizi[597] öldürünüz![598] Çünkü, o dininden dön müştür! Kavminin ne kötü bir gözeticisidir o![599] Allah, Kureyşîlerin senin gibi elçisini hayırdan uzak laştırsın!" dedi.[600]

Ebu Süfyan, Hind´e:

"Sakalımı bırak![601] Varlığım Kudret Elinde bulunana andolsun ki; sen ya Müslüman olursun, ya da boynun vurulur! [602] Sen hemen evine gir!" dedi.

Bunun üzerine, Hind, Ebu Süfyan´ın sakalını bıraktı.[603]

Ebu Süfyan, Kureyş müşriklerine de:

"Yazıklar olsun size! Siz bu tutum ve davranışlarınızla kendi kendinizi aldatmayınız!

O (Muhammed Aleyhisselam), karşısında duramayacağınız, dayanamayacağınız ordular birliğiyle başucunuza gelmiş bulunuyor![604]

Ben, sizin görmediklerinizi, hiç göremeyeceklerinizi gördüm: Sayısız erler, atlar, silahlar... gördüm ki, onlara hiç kimsenin gücü yeter değildir![605]

Kim Ebu Süfyan´ın evine girer, sığınırsa, ona eman verilmiştir!" dedi.

Kureyş müşrikleri:

"Allah seni kahretsin! Senin evin bizim için ne kadar yararlı olabilir, hangimizi alabilir?!" dediler.

Ebu Süfyan:

"Kim evine girip kapısını üzerine kaparsa, ona da eman verilmiştir!

Kim Mescid-i Haram´a girer, sığınırsa, ona da eman verilmiştir!" dedi.[606]

Bunun üzerine, Mekkeliler, evlerine ve Mescid-i Haram´a dağıldılar.[607]

[582] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 822.

[583] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 47, Vâkıdî, c. 2, s. 822.

[584] Taberî, Târîh, c. 3, s. 117, İbn Haim, Cevâmiu´s-Sîre, s. 230, İbn E ar, Kâmil, c. 2, s. 246, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s.10.

[585] Taberî, c. 3, s. 117, İbn Esîr, c. 2, s. 246, İbn Seyyid, c. 2, s. 170.

[586] Taberî, c. 3, s. 117, İbn Seyyid, c. 2, s. 170.

[587] Taberî, Târîh, c. 3, s. 117, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 170, Heysemî, Mecmau´i-ievâid, c. 6, s. 170, 171.

[588] Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 355.

[589] İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 246.

[590] Zührî, Megâzî, s. 89, Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 823, Abdurrezzak, Musannef, c. 5, s. 377, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 246.

[591] Zührî, Megâzî, s. 89, Abdurrezzak, c. 5, s. 377, İbn E ar, c. 2, s. 246.

[592] Heysemî, Mecmau´z-zevâid, c. 6, s. 173.

[593] Taberî, c. 3, s. 117, İbn Esîr, c. 2, s. 246.

[594] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 823.

[595] Zührî, s. 89, İbnİshak.İbn Hişam, c. 4, s. 47, Abdurrezzak, c. 5, s. 377.

[596] Zührî, s. 89, Abdurrezzak, c. 5, s. 377, İbn Esîr, c. 2, s. 246, Heysemî, c. 6, s. 1 6.

[597] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 823.

[598] Zührî, s. 89, İbn İshak.İbn Hişam, c. 4, s. 47, Vâkıdî, c. 2, s. 823, Abdurrezzak, c. 5, s. 377, İbn Esîr, c. 2, s. 246.

[599] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 47.

[600] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 823.

[601] İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 246.

[602] Zührî, s. 89, Abdurrezzak, c. 5, s. 377, İbn Esîr, c. 2, s. 246.

[603] İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 246.

[604] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 47, Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 823, Heysemî, Meonau´z-zevâid, c. 6, s. 1 67.

[605] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 823.

[606] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 47, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 170, İbn Kayyım, Zâdu´l-mead, c. 2, s. 1 82, Heysemî, c.6,s.167.

[607] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 47, İbn Seyyid, c. 2, s. 170, İbn Kayyım, c. 2, s. 182, Heysemî, c. 6, s. 167.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 6/385-387.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın