Benî Zübeyd temsilcilerinin Medine ye gelişi

Benî Zübeyd Temsilcilerinin Medine´ye Gelişi ve Müslüman Oluşu

Benî Zübeydlerin Kimlikleri ve Temsilcilerinin Medine´ye

Ne Zaman ve Kaç Kişi Olarak Gelip Müslüman Oldukları

Kahtan´ın soyundan gelen[303] Benî Zübeydlerin ata soyları şöyle sıralanır Benî Zübeyd (Münebbih) b. Sa´b, b. Sâ´dü´l-Âşire, b. Malik (Mezhic), b. Üded, b. Zeyd, b. Yeşcüb, b. Arib, b. Zeyd, b. Kehlan, b. Sebe´, [304]

Zübeyd b. Sa´b´ın:

1. Rebia b. Zübeyd,

2. Haris b. Zübeyd isimlerinde iki;

Rebia b.Zübeyd´in de:

1. Mazin,

2. Haris (Gutay´a) isminde iki oğlu vardı.

Bunların her ikisinden de kabileler türemiştir. [305]

Peygamberimiz Aleyhisselamın haberi kendilerine eriştiği zaman, Amr b. Ma´dikerib, Kays b. Meşrûhu´l-MurâdPye:*

"Ey Kays! Sen kavminin ulususun! Bize anıldı ki, Hicaz´da Kureyşîlerden Muhammed diye anılan bir zâtzuhur etmiş. Kendisinin peygamber olduğunu söylüyormuş. Gel, sen bizi ona götür de, onun hakkın da bilgi edinelim! Eğer kendisi dediği gibi gerçekten peygamberse, bu bize gizli kalmaz, anlarız. Karşılaştığımız zaman ona tâbi oluruz. Aksi takdirde, kendisi hakkındaki bilginin mahiyetini öğrenmiş oluruz" dedi.

Kays b. Meşruh, Amrb. Ma´dikerib´in teklifini kabul etmekten kaçındı ve onun görüşünü beyinsizlik saydı. [306]

Amr b. Ma´dikerib, Arapların cesaretleriyle tanınmış süvarilerindendi. [307] İyi bir şairdi de. [308]

Amr b. Ma´dikerib, kavmi olan Benî Zübeyd´den[309] yanına on kişi alarak Hicretin 10. yılında[310] Medine´ye geldi. [311] Medine´ye gelince:

"Bu memleket halkının, Benî Amr b. Âmirlerden seyyidi, ulu kişisi kimdir?" diye sordu.

"Sa´db.Ubâde´dir!" denildi.

Bunun üzerine, devesini çekerek, Sa´d b. Ubâde´nin evine kadar giderek devesini ıhdırdı.

Sa´d b. Ubâde dışarı çıktı ve ona:

"Merhaba=Hoşgeldin!" dedi ve hayvanının bağlanmasını ve kendisinin de ağırlanmasını uşağına emretti.

Sonra, onu ve yanındaki arkadaşlarını alıp Peygamberimiz Aleyhisselamın yanına götürdü.

Amr b. Ma´dikerib ve arkadaşları hemen Müslüman oldular.

Yüce Allah onlardan razı olsun!

Amr b. Ma´dikerib ve arkadaşları Medine´de birkaç gün oturduktan ve bahşişlerini aldıktan sonra yurtlarına döndüler. [312]

Kays b. Meşruh, Amrb. Ma´dikerib´in Peygamberimiz Aleyhisselama iman ve ikrarda bulunduğunu haber alınca, onu ölümle tehdide kalktı.

Amr b. Ma´dikerib de, söylediği uzun bir şiirle onu en ağır bir dille tahkir ve tehdit etti. [313]

[281] Kalkaşandi, Nihâyetü´l-ereb, s. 417.

[282] İbn Hazm, Cemhere, s. 405, Kalkaşandi, s. 417.

[283] İbn Hazm, s. 476-477.

[284] İbn Hazm, s. 406.

[285] İbn Abdilberr, İstiâb, c. 3, s. 1261-1262.

[286] Taberî, Târih, c. 3, s. 160, İbn Esir, Kâmil, c. 2, s. 298, İbn Haldun, Târîh, c. 2, ks. 2, s. 55.

[287] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 229, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1, s. 327, Taberî, c. 3, s. 1 61.

[288] İbn Sa´d, c. 1,5.327.

[289] İbn Abdilberr, c. 3, s. 1261, İbn Ear, Usdu´l-gâbe, c. 4, s. 360, İbn Haldun, c. 2 ks. 2, s. 55

[290] İbn Sa´d, c. 1.S.327.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 8/54-55.

[291] İbn Esîr, Usdu´l-gâbe, c. 4, s. 361.

* İslâmiyetten biraz önceki günlerin birinde, Hem danlar, E eda´ b. Malik´in kumandası altında Benf Muradların üzerine yürüyüp onlardan pek çoklarını istedikleri gibi öldürm üşjer ve yaralam ıslardı. Bu hezimet günü Rezm , Redm Günü diye anı İm ıştır (İbn İshak, İbn Hişam , Sîre, c. 4, s. 228, Taberî, Târih, c. 3, s. 160-161, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 295-296, İbn Seyyid, Uyun, c. 2, s. 239). Rezm , Muradların yurdunda bir yerdir (Yâkût, Mu´cem, c. 3, s. 42).

[292] İbn İshak, c. 4, s. 229, Taberî, c. 3, s. 161, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 5, s. 368-369 İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 296, İbn
Seyyid, c. 2, s. 240, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye, c. 5, s. 71, Halebı, İnsanu´l-uyün, c. 3, s. 259.

[293] İbn Esîr, c. 4, s. 361.

[294] İbn İshak, c. 4, s. 229, Taberî, c. 3, s. 161, Beyhakî, c. 5, s. 168-169, İbn Esîr, c. 2, s. 296-297, İbn Seyyid, c. 2, s. 240, Ebu´l-Fidâ, c. 5, s. 71.

[295] İbn Esîr, c. 4, s. 361.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 8/55-56.

[296] İbn İshak, c. 4, s. 229, İbn Sa´d, c. 1, s. 327, Taberî, c. 3, s. 1 61, İbn E sfr, c. 2, s. 297, İbn Seyyid, c. 2, s. 240, E bu´l-Fidâ, c.S.s.71 .

[297] İbn İshak, c. 4, s. 229, Taberî, c. 3, s. 161, Beyhakî, c. 5, s. 369, İbn Seyyid, c. 2, s. 240, E bu´l-Fidâ, c. 5, s. 71.

[298] İbn İshak, c. 4, s. 229, Taberî, c. 3, s. 161, Beyhakî, c. 5, s. 369, İbn Seyyid, c. 2, s. 240 E bu´l-Fidâ, c. 5, s. 71.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 8/56-57.

[299] Tirmizî, Sünen, c. 5, s. 361, İ bn Esîr, Usdu´l-gâbe, c. 4, s. 361.

[300] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1, s. 327.

[301] Tirmizî, c. 5, s. 361, İbn Esîr, c. 4, s. 361.

[302] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 451.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 8/57.

[303] Kalkaşandi, Nihâyetü´l-ereb, s. 268.

[304] İbn Hazm, Cemhere, s. 405.

[305] İbn Hazm, s. 411-412.

* Kays b. M eşruh, Amr b. M a´dikerib´in kızkardesjnin oğlu idi (İbn Seyyid Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 240).

[306] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 230, Taberî, Târih, c. 3, s. 159, İbn Seyyid, c. 2, s. 240, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ye´n-nihâye, c. 5, s. 71, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 3, s. 259.

[307] İbn Abdilberr, İstiâb, c. 3, s. 1202, İbn Seyyid, c. 2, s. 241.

[308] İbn Esîr, Usdu´l-gâbe, c. 4, s. 274, İbn Seyyid, c. 2, s. 241, E bu´l-Fidâ, c. 5, s. 72.

[309] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 230.

[310] VâkıdPden naklen İbn Sa´d, Tabak âtü´j-kübrâ, c. 1, s. 328.

[311] İbn İshak, c. 4, s. 230, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 3, s. 1202, İbn Esîr, Usdu´l-gâbe, c. 4, s. 273, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 5, s. 71, İbn Haldun, Târih, c. 2, ks. 2, s. 55.

[312] İbn Sa´d, c. 1,5.328.

[313] İbn İshak, c. 4, s. 230-231, Taberî, Târih, c. 3, s. 160, Ebu´l-Fidâ, c. 5, s. 71.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 8/58-59.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın