Apaçık Bir Zafere Doğru

Apaçık Bir Zafere Doğru

Zeyd b. Hârise´nin Cüzamları Te´dib İçin Hısma´ya Gönderilişi

Seferin Tarihi, Mevkii ve Sebebi

Hısmâ seferi, Hicretin 7. yılı başlarında vuku bulmuştur.[1]

Hısmâ; Şam toprağında bir kırdır. Vâdi´l-kurâ´ya iki gecelik uzaklıktadır. Cüzamların konak yeridir.[2]

Peygamberimiz Aleyhisselamın elçisi Dıhye b. Halife Kayser Herakliyus´un yanından Medine´ye dönerken, Hısma´ya geldiği sırada, Cüzamlardan Huneyd ve Huneyd´in oğlu ile daha bazı adamlar, önünü keserek Kayser´in vermiş olduğu birçok kıymetli hediyeleri soymuşlar, Medine´ye ancak üzerinde ki eski elbise ile gelebilmişti.[3]

Bunun üzerine, Peygamberimiz Aleyhisselam, Zeyd b. H ârise´yi, 500 kişilik askerî birte´dib birliğinin başında Cüzamlara yolladı.

Dıhye b. Halifeyi de Zeyd b. Hârise´nin yanına kattı.

Benî Uzrelerden bir adam da, kılavuz olarak yanlarına katıldı.[4]

Zeyd b. Harise ve askerleri, kılavuzlarıyla birlikte, geceleri yürüyorlar, gündüzleri gizleniyorlardı.[5]

İslâm mücahidi erinin Cüzamların yurtlarına geldikleri sırada, Cüzamların ileri gelenlerinden Rifâa b. Zeyd Müslüman olup Peygamberimiz Aleyhisselamın mektubu ile kavminin yanına dönmüş, Cüzamlardan bütün Gatafanlarve Vâillerile Selaman ve Sa´d-ı Hüzeymlerden ve Behralardan birçok kişilerde, Harretü´r-Reclâ´ya gelip konmuşlardı.

Rifâa b.Zeyd de, Benî Dubayblardan bazı kişilerle birlikte Kurâ-i Rebbe´de, öteki Benî Dubayblar ise Harre nahiyesinin Medan vadisinde bulunuyorlardı.

Zeyd b. Hârise´nin gelip saldıracağından hiçbirinin haberi yoktu.

Kılavuz, İslâm mücahidlerini Harre´nin Evlac tarafından getirmişti.[6] İslâm mücahidleri, sabahleyin, Huneyd ve oğlunun konak yerine ve onların yanında bulunanlara ansızın baskın yaptılar.

Huneyd ile oğlu öldürüldü.

Benî Ahnef veya Ecneflerden de iki kişi öldü.[7]

1000 deve ile 5000 davar iğtinam edildi.[8]

Rifâa b. Zeyd´in cemaatinden, Benî Dubayblardan yeni Müslüman olmuş bulunan bazı kişiler, Huneyd ile oğlunun Dıhye b. Halifeyi soyduklarını haber alır almaz toplanmış, onların üzerlerine yürüyüp çarpışmış, yağmaladıkları şeyleri-Dıhye´ye teslim etmek üzere-ellerinden kurtarmış bulunuyor lardı.[9]

[1] Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 377.

[2] Yâkût, Mu´cemu´l-büldân, c. 2, s. 258, 259.

[3] İbn İshak, İbn Hişam ,Sîre,c. 4, s. 260, Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 555-556, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c.2, s. 88, Taberî, Târih,c. 3, s. 83, İbn Kayyim, Zâdu´l-mead, c. 2, s. 135, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 3, s. 179, Zürkânî, Mevâhibü´l-ledünniye Şerhi, c. 2, s.158.

[4] Vâkidî, Megâzî, c. 2, s. 557, İbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 88, İbn Seyyid, Uvün, c. 2, s. 1 07.

[5] Vâkıdı, Megâzî, c. 2, s. 557, İbn Sa´d, Tabakât, c. 2 s. 88.

[6] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 261, Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 557.

[7] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 261.

[8] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 260,261 , Vâkıdî, Megâzî, c.2, s. 556, 557, İbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 88.

[9] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 260, 261 , Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 556, 557, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 88.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 5/433-434.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın