Medinelilerin icmaının hüccet olduğuna dair delilleri

Mâlikîlerin Medinelilerin İcmaının Hüccet Olduğuna Dair Delilleri

a. Mâlikîler, Medine'nin fazileti hakkında rivayet olunan "Medine temizdir, körüğün demiri temizlediği gibi o da pisliği temizler" gibi bazı hadislerle istidlal ederek "hata da pislik nevinden olup Medine'den çıkarılmıştır" [1096] demektedirler.

b. Medine Hz. Peygmber'in hicret ettiği ve kabrinin bulunduğu, vahyin nazil olduğu, İslâm'ın karargâhı ve sahabenin toplandığı yerdir. Bu bakımdan ehlinin haktan ayrılması söz konusu olamaz [1097].

c. Medineliler vahye şahid olmuşlar, yorumunu dinlemişler ve Hz. Peygamber'i başkalarından daha iyi tanımışlardır. Bu bakımdan da onların haktan başkasını söylememeleri gerekir [1098].

d. Medinelilerin rivayeti, başkalarının rivayetine tercih edilir. Onların icmaı da başkaları için delil olur [1099].

e. Medineliler, Hz. Peygamber'in son uygulamasını görmüşler, nesh olanla olmayanı bilmişlerdir [1100].

f. Sahabeden Medine dışına çıkanlar, cihadla meşgul olmuşlardır. Nitekim İbn Mes'ud fetva verdiği zaman, Medine'ye gelip onu sorar; şayet Medinelilerin uygulamasına aykırı fetva vermişse tekrar Kufe'ye dönerek önceki fetvasını feshederdi [1101].

g. Hz. Peygamber'in hükmünün Medine'de bulunan çoğunluğa gizli kalıp da dışarıda bulunan azınlık tarafından bilinmesi muhaldir. Normal olarak içtihat yetkisine sahip âlimlerden oluşan böyle bir topluluğun, ancak tercih olunan hususlarda icma etmeleri gerekir [1102].

[1096] Âmidî, el-İhkâm, I, 181; Abdülaziz el-Buhârî, Keşfu'l-esrâr, III, 242; Ahmed Nur Seyf, Amelü ehli'l-medine, s. 77.

[1097] Amidî, el-İhkâm, J, 181; Ahmed Nur Seyf, Amelü ehü'l-medine, s, 77-78.

[1098] Âmidî, a.g.e., I, 181; Ahmed Nur Seyf, Amelü ehli'l-medine, s. 77-78.

[1099] Âmidî; a.g.e., I, 181; Ahmed Nur Seyf, Amelü ehli'l-medine, s. 77-78.

[1100] İbn Hazm, el-İhkâm, IV, 553; Ahmed Nur Seyf, Amelü ehli'l-medine, s. 78.

[1101] İbn Hazm, a.g.e., IV, 553; Ahmed Nur Seyf, a.g.e., s. 78.

[1102] Ahmed Nur Seyf, Amelü ehli'l-medine, s. 78. Misfir B. Gurmullah Ed-Dümeyni, Hadiste Metin Tenkidi Metodları, Kitabevi Yayınları, İstanbul 1997: 317-318.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın