Haricilerin Baş Kaldırılması

Haricilerin Baş Kaldırılması

Ammar B.Yasir´in Öldürülmesi

Şamlıların Kur´ân Sahîfelerîni Mızraklarının Ucuna Takarak Yükseltmeleri

Hakem Olayı

Haricilerin Baş Kaldırılması

Fasıl

Ebu Musa İle Amr B. As´ın Dumetü´l-Cendel´de Bir Araya Gelmeleri

Haricilerin Kûfe´den Çıkmaları Ve Hz. Ali İle Savaşmaları

Mü´mînlerin Emiri Ali´nîn Harîcîler Üzerine Gîdîşî

Hariciler Hakkında Nakledilen Hadîs-I Şerifler.

Fasıl

Fasıl

Fasıl

Hicri Otuzyedincî Senede Vefat Eden Şahsiyetler Habbab B. Eret B.Cendele B. Sa´d B. Huzeyme.

Huzeyme B.Sabit

Rasûlullah´ın Azadlısı Sefine.

Abdullah B. Erkam B. Ebi´l-Erkam..

Abdullah B. Büdeyl B. Verka El-Huzaî

Abdullah B. Habbab B. Eret

Abdullah B. Sa´d B. Ebî Şerh.

Ammar B. Yasîr Ebu´l-Yakzan El-Absî

Rebî B. Muavviz B. Afra.

Ammar B.Yasir´in Öldürülmesi

Ammar, Sıffîn savaşında mü´minlerin emiri olan Hz. Ali´nin yanında yer almış ve Şamlılar tarafından öldürülmüştür. Böylece Rasûlullah (s.a.v.)´ın, Ammar´ı asi bir topluluğun öldüreceğine dair önceden verdiği haberi gerçekleşip ortaya çıkmıştı. Yine Hz. Ali´nin hak yolda, Muavi-ye´ninse mütecaviz olduğu anlaşılmıştı.

îbn Cerir, Zeyd b.Vehb el-Cühenf den rivayet etti ki, Sıffîn savaşı esnasında Ammar b.Yasir şöyle demiştir: «Kim Rabbiriin hoşnutluğunu arar ve mal ile evlada iltifat etmezse buraya gelsin.» Böyle demesi üzerine bir grup insan onun yanma geldi. Ammar, onlara şöyle dedi: «Ey insanlar! Gelin bizimle birlikte şu Osman´ın intikamını almak isteyen ve onun haksız yere öldürüldüğünü idida eden şu karşıdaki kavmin üzerine saldıralım. Allah´a yemin ederim ki, bunların maksadı Osman´ın intikamını almak değildir. Aksine bunlar, dünyanın tadını almışlar, dünyanın tatlı olduğuna kani olmuşlar, ahiretin tatsız ve acı olduğunu zannetmişlerdir. Bu yüzden de ahireti terk etmişlerdir. Ve şunu anlamışlardır ki, eğer hak onların arasında hükmedecek olursa, onlarla bu dünya zevkleri içine dalıp durdukları hayatları arasına girmiş olacak ve onları bu nimetlerden uzak tutacaktır. Onların İslâmî hayatta herhangi bir öncelikleri yoktur ki, bu öncelikleri sebebiyle Müslümanların kendilerine itaat etmelerini istesinler ve bu hilafet yükünü yüklensinler. Onlar: «Bizim imamımız haksız yere öldürüldü» diyerek kendi etrafındaki adamları aldattılar. Amaçları gerçekten zorba hükümdarlar olmaktır. İşte şu gördüğünüz noktaya gelmişlerdir. Eğer onların bu iddiaları olmamış olsaydı, Müslümanlardan iki kişi bile onlara tabi olacak değildi. Çok zelil, çok habis olacaklar ve etraflarındaki adamlarının sayısı da az olacaktı. Ne var ki, batıl sözün, gafil kimselerin kulağında bir tatlılığı vardır. Allah´a doğru ve güzel bir gidişle gidiniz. O´nu çokça anınız.»

Ammar b. Yasir, bu konuşmayı yaptıktan sonra ilerledi. Karşısına Amr b. As´la Hz. Ömer´in oğlu Ubeydullah çıktılar. Ammar, bunları azarlayıp kınadı ve kendilerine öğüt verdi. Onlara çok ağır söz söylediğine dair nakiller de vardır. Doğrusunu Allah bilir.

İmam Ahmed b. Hanbel, Abdullah b.Seleme´nin şöyle dediğini rivayet etmiştir:

«Sıffîn savaşında Ammar´ı esmer tenli, uzun boylu, yaşlı bir adam olarak gördüm. Mızrağı elinde tutuyor ve şöyle diyordu: «Nefsim kudret elinde bulunan Allah´a yemin ederim ki ben, Rasûlullah (s.a.v.)´la birlikte şu mızrağımla üç kez savaş verdim. Bu dördüncü savaştır. Nefsim kudret elinde bulunan zata yemin ederim ki, bunlar bizi vursalar ve bizi Hecer hurmalıklarına kadar geriletseler, o zaman bilirim ki bizim ıslahatçılarımız hak yoldadırlar. Onlarsa sapıklıktadırlar.»

İmam Ahmed b. Hanbel, Kays b. Abbad´m şöyle dediğini rivayet etmiştir:

«Ammar b.Yasir´e dedim ki:

- Ali ile İperaber omuz omuza savaşmanız,sizin uygun gördüğünüz kendi görüşünüz müdür Eğer öyleyse, kişi görüşünde bazen yanılır, bazen da isabet eder.Yoksa Rasûlullah (s.a.v)´m bu hususta bir talimatı mı var ki, Ali ile birlikte omuz omuza savaşıyorsunuz

- Rasûlullah (s.a.v.), bütün halktan ayrı olarak bize özel bir talimat vermiş değildir.»

Aralarında Haris b.Süveyd, Kays b.Ubade, Ebu Cuheyfe, Vehb b. Abdullah es Sevaî, Yezid b. Şureyk ve Ebu Hassan el-Ecred´in de bulunduğu tabiilerden bir cemaattan nakledildiğine göre- ki, bu nakil Buharı ve Müslim´in sahihlerinde sabittir- yukarda adı geçenlerin her biri şöyle demişlerdir:

«Ben, Ali´ye şöyle bir soru yönelttim:

- Rasûlullah (s.a.v.)´m diğer insanlara söylemediği ancak özel olarak size söylediği bir söz var mıdır

- Hayır, habbeyi yaran,canlıyı yaratan zata yemin ederim ki bu, cenâb-ı Allah´ın Kur´ân´da bir kuluna verdiği bir anlayıştır. Ve bu sahi-fede bulunan birşeydir.

- Bu sahifede olan şey nedir

Sahifeye baktığımda orada diyet ve esirin serbest bırakılması, bir kafir kişi sebebiyle Müslüman bir kişinin Öldürülmemesi, Medine´nin Sebir dağı ile Sevr dağı arasındaki kısımlarının Harem sayıldığı yazılıydı.»

Buharı ve Müslim´in sahihlerinde rivayet olunduğuna göre Sıffîn savaşında Sehl b. Hanif, şöyle demiştir:

«Ey insanlar! Dine karşı reyi itham edin. Çünkü Hudeybiye gününde Ebu CendeFin olayını seyrettiğim zaman eğer elimden gelseydi, Rasûlullah´ın o konudaki kararma karşı çıkardım. Vallahi islâm´a girdiğimizden beri bize karşı verilen kesin bir emir karşısında kılıcımızı orauzumuza alıp savaşmadık. Ve neticede de uygun gördüğümüz bir çözüm yoluna kavuştuk. Ancak bu savaşımız böyle değildir. Biz bu hadisede hangi gediği kapattıysak başka bir gedik karşımıza çıktı. Ne yapaya-cağımızı bilemez duruma geldik.»

İbrahim b. Hüseyn b. Dizil, Ahnef b. Kays´m şöyle dediğini rivayet etmiştir:

«Ammar b. Yasir, daha sonra Şamlıların üzerine saldırdı. îbn Cevi es-Sekseki ile Ebu´l-Gaziye onu mızrakla yaraladı. İbn Cevi ise başını kopardı. Zülkila, Amr b. As´m şöyle dediğini işitti:

«Rasûlullah (s.a.v.), Ammar b. Yasir´e:«Seni azgın bir grup öldürecektir. Ve içeceğin en son şey bir ölçek süttür » dedi.»

Zülkila, Amr´a şöyle diyordu:

- Yazıklar olsun sana ey Amr, bu nedir

Amr da ona şöyle diyordu:

- O, bize dönecektir.

Ammar, Zülkila´dan sonra vurulduğunda Amr b. As, Muaviye´ye şöyle dedi: «Bunların hangisinin ölümüne daha çok sevindiğimi bilemiyorum. Ammar´ın öldürmesine mi, Zülkila´nm öldürülmesine mi çok sevineceğim Bunu bilemiyorum. Allah´a yemin ederim ki Ammar´ın Öldürülmesinden sonra Zülkila hayatta kalsaydı, bütün Şamlılara yönelir ve askerlerimizi bize karşı fesada sürüklerdi.

Ammar´ın öldürülmesinden sonra adamlar, Muaviye ile Amr b.As´m yanma gelip: «Ammar´ı ben öldürdüm.» diyorlardı. Amr da böyle diyenlere: «Sen onu öldürürken o ne diyordu diye soruyordu. Adamlar, karışık cevaplar veriyorlardı. Nihayet İbn Cevi geldi. Ona da ayın soruyu sorduklarında o, şöyle dedi: Ben, Ammar´ın şöyle dediğini işittim.

«Dostlara kavuşuyorum, Muhammed´e ve grubuna kavuşuyorum.»

Amr b. As, İbn Cevi´ye şöyle dedi:«Doğru söyledin, demek ki, sen onu öldürmüşsün. Ama yavaş ol bakalım. Allah´a yemin ederimki, ellerin zafer bulmadı. Aksine Rabbin sana gazaplandı.»

Enes b. Malik´den merfu olarak rivayet edilen bir hadiste şöyle buy-rulmuştur:

«Ammar, iki şeyden birini seçme tercihiyle başbaşa bırakıldığında mutlaka o, bu şeylerin en doğru olanını tercih eder.»

Yakub b. Rakit´den rivayet olunduğuna göre öldürülen Ammar b. Yasir´in üzerindeki eşyaları yağmalamak ve onu kimin öldürmüş olduğu hususunda iki adam tartıştılar. Abdullah b. Amr b. As´a gelip aralarında hakemlik yapmasını istediler. Abdullah, onlara şöyle dedi:

- Yazıklar olsun size, yanımdan çıkın, defolup gidin. Zira Rasûlullah (s.a.v), Kureyşlilerin Ammar´la eğlenmeleri esnasında şöyle demişti: "Şu Kureyşlilere ve Ammar´a ne oluyor, ondan ne istiyorlar Ammar, onları Cennete davet ediyor, onlarsa onu ateşe davet ediyorlar. Ammar´ı öldüren ve üzerindeki eşyaları yağmalayan kimse ateştedir.» Duyduğuma göre Muaviye, Ammar´ın öldürülmesi olayıyla ilgili olarak şöyle demiştir:«Onu bu savaşa getirenler öldürdüler. Böylece Şamlılara tuzak kurmak istediler. Şamlıların, onu öldürmüş olduğu yalanım yaydılar.»

İbrahim b. Hüseyin, Hanzala b. Hüveylid´in şöyle dediğini rivayet etmiştir:

«Bir ara ben, Muaviye´nin yanmdayken iki kişi Ammar´ı öldürdük-telerini iddia ederek onun huzuruna geldiler. Tartışmaya başladılar. Amr b. As´m oğlu Abdullah, onlara şöyle dedi: «Ammar´ı öldürme hususunda her biriniz diğerine karşı gönlünü hoş tutsun. Zira ben, Rasûlullah (s.a.v.)´m: «Ammar´ı azgın ve asi bir grub Öldürecektir.» dediğini işittim.» Abdullah´ın böyle demesi üzerine Muaviye, Abdullah´ın babası Amr b. As´a:«Şu deli oğlunu yanımızda konuşmaktan men etsene.» dedi. Sonra da Abdullah´a dönüp şöyle dedi:

- Sen niye bizimle beraber savaşmıyorsun

- Rasûlullah (s.a.v.), babamın hayatta olduğu sürece kendisine itaat etmemi bana emretti. İşte sizinle beraberim ama savaşmıyorum.»

Yahya b. Nasr, İbn Ebi Melike´nin şöyle dediğini rivayet etmiştir:

«Amr b. As´m oğlu Abdullah, babasına şöyle dedi: «Eğer Rasûlullah

(s.a.v.), sana itaat etmemi bana emretmiş olmasaydı, seninle birlikte

buralara kadar gelmezdim. Sen, Rasûlullah (s.a.v.)´ın Ammar b. Yasir´e: «Seni azgın ve asi bir grup öldürecektir.» dediğini işitmedin mi »

Yahya b. Nasr, ŞaTaf nin şöyle dediğini etmiştir:

«Ammar´ın katili, gelip Muaviye´nin yanına girmek için izin istedi. O esnada Muaviye´nin yanında Amr b. As da vardı. A...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın