Yandım Ey Yâr

Yandım Ey Yâr

Felekler yandı ahımdan muradım şemn-i yanmaz mı?

Aşkım sabrımı aşar diye korkuyorumBen de kalmam bu çilehanede biliyorumGel de şu yüreğe anlatGel dokun da bin ah işit…
Yandım Ey Yar! Geceler ahımla inler olduDışarıda efsunlu bir bahar varGüllerin de hali sana aşikârToprak küskün yağmuraYağmurda yağmaz oldu yokluğundaGündüzler zulüm,gece keder ,gece gam ,gece boynu büküklük ,gece ölüm…
Meylim yok dünya yollarında yürümeye bu nasırlı ayaklarlaHani kovanımda balımsın isterse kovanım yağma olsunAma gel de istersen zehirim ol, ol da bu can ten evini terk edeyimBu gece ayın şavkı vurmasın yüzüme ve gece örtüsünü örtmesin üzerimeBu bendeki gurbet zârı zârı inletiyor beniArşı tepelere verilen kızların ağıtlarından farklı benim kiBen suçunu inkar etmeyenlerdenimDünyaya mahkum edilişimin sebebini bilmekteyim

‘Şayet aslından biraz ayrılsa can,öyle bekler vuslata ersin zaman’(Mesnevi)

Ne zaman vuslat Ey Yar! Can bitap düştü,saçlarıma hazan düştü Sevdama köz düştüLime lime etti bu hasret beniİlmek ilmek cana dokudum da seni, gönül gözüme hayranlık düştü
Özlem iklimlerinden dergahına sesleniştir bu, ahı feryada karışmış bir kıtmirin yanmasıdırGel ne olur bir gün çıkıp gel alev almadan ruhumCanı dişinde,özü közünde bir ağlayıştır buKâlin Hâle serzenişi,Mecnunun leylaya vurgunluğuGel ateşe su(uuu)…

‘Herkesin zannında dost oldum ama,kimse talip olmadı esrarıma’(Mesnevi)

Sen benim esrarım,sen yok(sul)luğum,sen ahım,sen garipliğim,sen benim inşirâhımsınKalabalıklar içinde yalnızlığı acıya buladım gezdim biçâreKirletilmiş hecelerin arasında kayboldu adın bazen,an oldu kaldım divâneVe utandım adın başlara tâç ikenİnfak ettim nefsi diyerek çıkıp gel(e)medim huzurunaBu mağlubiyetin sonu şu demdeki halim oldu bak hanem gühahla dolu geldim kapınaGayri bildim ben kendimi, ne olur kapından geri gönderme beni
Hatırıma düşen kelâmınla yaktım bu oduYak(sın) beni bu ateş hissizliğime kor düşsün yansın bu gece deNicedir ki düşmüşüm ben bu aşka,aşkın gözü körmüş,çek şu mili ,senden gayri her şeyi görmüş şu gözlereYüreği de koydum ortaya ,sür, sür de kızgın demiri belki hissetmez de

Maşukun sırrıyla aşık örtülü,sağ olan maşuktur aşık bir ölü(Mesnevi)

Sır oldum Ey Yar! Koyboldum ,ben dahi kendimi kendimde bulamazken gel de beni çıkar benliğimdenCan benden çıktı artık kana boyandıBir hançer yarası sırtında yangın yerinde ateşe bulandıBen bu yolda yandım da pişemedimKâr ed(e)medim, amelim yetmedi huzuruna gelmeye ve sana hakkıyla eremedim

Ben yandım da felekler de yandı ey yar!Sesime bir ses sun,ruhumda hazan,dışarıda baharBir nazar ediver bu can aşkından yanar da yanar
Bir selam
Bir nida,
Bir meram
Ey yar

alıntı
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın