Altın nefesler

Altın Nefesler

VİCDAN VE ALLAH KORKUSU

Allah'tan, nasıl korkmak lazımsa
öylece korkunuz..." (Al-i İmran;102)

Ne irfandır veren ahlâka yükseklik, ne vicdandır;
Fazilet hissi insanlarda Allah korkusundandır.
Yüreklerden çekilmiş farz edilsin havfı Yezdan'ın...
Ne irfanın kalır te'sîri kat’iyyen, ne vicdanın.
Hayat artık behîmîdir... Hayır ondan da alçaktır;
Ya hayvan bağlıdır fıtratla, insan hürr-i mutlaktır.
Behâim çıkmaz amma hilkatin sabit hududundan,
Beşer hâlâ habersiz böyle bir kaydın vücûdundan!
Meğer kalbinde Mevlâ'dan tehâşî hissi yer tutsun...
O yer tutmazsa hiç ma'nâsı yoktur kayd-ı namusun.
Hem efradın, hem akvamın bu histir, varsa, vicdanı;
Onun ta'tîli: İnsâniyyetin tevkî- i hüsran !
Budur hilkatte carî en büyük kanûnu Hallâk'ın:
O yüzden baslar izmihlali milletlerde ahlakın.
Fakat, ahlâkın izmihlali en müdhiş bir izmihlal;
Ne millet kurtulur, zîrâ, ne milliyyet. ne istiklâl.
Oyuncak sanmayın! Ahlâk-İ millî, ruh-i millîdir;
Onun iflâsı en korkunç Ölümdür: Mevt-i küllidir.
Olur cem'iyyet artık çaresiz pâmâl-i istîla;
Meğer kaldırmış olsun, rûh-i sânî indirip, Mevlâ.
Evet bir ba'sü ba'de'l-mevte imkân vardır elbette...
Bunun te'mîni, lâkin, bir yığın edvara vabeste!

O cem 'iyyet ki vicdanında hâkim havf-ı Yezdan 'dır;
Bütün dünyaya sahiptir, bütün akvama sultandır.
Fakat, efradı Allah korkusundan bî-haber millet,
Çeker, milletlerin menfuru, kıbtîler kadar zillet;
Mealî meylî hiç kalmaz, şehâmet büsbütün kalkar;
Ne hâkimlik tanır artık, ne mahkûm olmadan korkar.
Şeref hırsıyle istihkaar-ı mevt etmişken ecdadı,
Bırakmaz öyle bir pâkîze neslin şimdi ahfadı,
Hayat uğrunda istihfafa sayan görmedik hüsran!
Gebersin tekmeler altında razı. .. Çıkmasın, tek can!
Yürekler en mülevves, en sefil amal için çarpar;
Sinirler en muhal endişeden titrer durur par par!
Olur cem'iyyet efrâdınca şahsî menfa'at "ma'bûd!"
Sorarsan kimse bilmez var mı "hak" nâmında bir mevcud.
O, doymak bilmeyen ma'bûda kurbandır haya hissi,
Hamiyyet, âdem iyyet hissi, ulvî hislerin hepsi!
Bu hissizlikle cem 'iyyet yasar derlerse pek yanlış:
Bir Ümmet göster, Ölmüş ma'neviyyatıyle, sağ kalmış?

M. Akif ERSOY
20 Ağustos 1330 (2 Eylül 1914)

ALINTI
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın