Esas hasta benmişim

ESAS HASTA BENMİŞİM

Bir zaman Cüneyd-i Bağdâdî'nin gözlerinde ağrı meydana geldi Tabib çağırdılar gelen tabib hıristiyan idi Muâyene edip;

"Gözlerinize su değdirmeyeceksiniz" dedi

Cüneyd-i Bağdâdî;

"Su değdirmesem nasıl abdest alırım?" deyince tabib;

"Gözleriniz size lâzım ise su değdirmeyeceksiniz" dedi

Cüneyd-i Bağdâdî abdest alıp namaz kıldı ve namazdan sonra bir mikdâr uyudu Uyandığında gözlerinde hiç ağrı kalmamıştı O anda duyduğu ses;

"Yâ Cüneyd! Sen bizim için gözlerini fedâ ettiğin için biz de senden o ağrıyı aldık" diyordu

Bir zaman sonra hıristiyan tabib tekrar geldi Baktı ki gözleri tamâmen iyi olmuş Hayret edip;

"Nasıl yaptın da iyi oldu?" dedi

Cüneyd-i Bağdâdî olanları anlatınca Cüneyd-i Bağdâdî'nin elini öpüp îmân etti ve;

"Esas ağrıyan göz sizinki değil benim gözlerim imiş Hakikatleri göremiyen ben imişim" dedi

KİMSENİN GÖRMEDİĞİ YERDE

Cüneyd-i Bağdâdî hazretlerinin bir talebesi vardı Bütün iyilik ve fazîletler onda mevcuttu Sonradan gelmesine rağmen Cüneyd-i Bağdâdî hazretleri onu pek ziyâde seviyor diğer talebeler bu hâli çekemiyorlardı Talebelerinin bu hâli Cüneyd-i Bağdâdî'ye mâlûm oldu Talebelerinin eline birer kuş verdi ve;

"Her biriniz bu kuşları kimsenin görmediği bir yerde boğazlayıp getirsin" buyurdu

Hepsi de kendilerine verilen kuşları aldılar varıp ıssız bir mahalde boğazlayıp getirdiler Yalnız o talebesi boğazlamadan getirdi Cüneyd-i Bağdâdî;

"Niçin boğazlamadın?" buyurdu

"Hocam! Siz; "Kuşları kimsenin görmediği bir yerde boğazlayın" demiştiniz Ben ise ıssız bir yer bulamadım Her yeri Allahü teâlâ görüyor" deyince

Cüneyd-i Bağdâdî buyurdu ki:

"Arkadaşınızın firâsetini gördünüz mü?" Bunun üzerine; tövbe edip boyunlarını büküp Cüneyd-i Bağdâdî hazretlerinden affedilmelerini dilediler

VAKİT GELDİ

Cüneyd-i Bağdâdî insanlara ilim öğretmek için bir meclis kurdu Herkes bu sohbetlere gelip istifâde etmeye başladı Bir gün hıristiyan fakat hıristiyan olduğuna dâir görünüşte bir alâmeti bulunmayan bir genç Cüneyd-i Bağdâdî'nin sohbet ettiği meclise gelip Cüneyd-i Bağdâdî'ye şöyle dedi:

"Ey üstâd! Hazret-i Peygamber buyuruyor ki:
"Müminin firâsetinden korkunuz Çünkü o Allahü teâlânın nûru ile bakar" Bunun mânâsı nedir?"

Cüneyd-i Bağdâdî bir müddet sustu Sonra başını kaldırıp;

"Müslüman ol Müslüman olmak zamânın geldi" buyurdu Meğer o genç hıristiyan imiş Hemen zünnârını kesip orada müslüman oldu

İmâm-ı Yâfiî buyuruyor ki: "İnsanlar bu hâdisede Cüneyd-i Bağdâdî'nin bir kerâmeti var zanneder Halbuki bu hâdisede onun iki kerâmeti vardır Birisi o gencin hıristiyan olduğunu bilmesi diğeri de gencin müslüman olma vaktinin geldiğini bilmesidir"
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın