Peygamber Çiçeği

Peygamber Çiçeği

Nisan 2007 19.SAYI

Mekke şehrinin Uhud Dağı eteklerinde beyaz ve mor renkli iki güzel çiçek yaşarmış. Aylardan nisan, günlerden pazartesiymiş. Mor renkli çiçek uykudayken, yapraklarıyla gülümseyen beyaz çiçek meraklı gözlerle etrafı seyrediyormuş. Gökyüzüne bakmış yıldızların uyumak için hala evlerine gitmediğini görmüş. İçlerinde bir yıldız varmış ki, parıl parıl parlıyormuş. Etrafına toplanan diğer yıldızlar ona, “Hoş geldin ey kutlu Nebi’nin yıldızı” diye seslenmişler. Beyaz renkli çiçek sevinçten yapraklarını sağa sola sallayarak oynarken mor renkli çiçeğe bir öpücük kondurmuş.

Mor renkli çiçek neye uğradığını şaşırmış. Çünkü ilk defa uykusundan böylesine güzel bir şekilde uyanmış. Üstelik beyaz renkli çiçekle pek anlaşamazlarmış. Beyaz çiçek kendisine şaşkın şakın bakan kardeşine şunları söylemiş: “Artık kavgalara son. Çünkü yeryüzüne çok güzel bir insan geldi. Onun gelişiyle sevgi ve şefkat, kainatın her tarafına yayıldı. Onu gören gözler, bütün kötülükleri unutur.”

O sırada bu iki güzel çiçeğin konuşmasını toprak anneleri duymuş. Onların sevincine ortak olmak istemiş. “Sizleri kutlarım benim güzel yavrularım. Bundan sonra sizin isminizi ‘peygamber çiçeği’ koyuyorum” demiş. Bu sözleri duyan iki güzel çiçek sevinçle birbirlerine sarılmış. O günden sonra birbirlerini hiç üzmemişler.

O yıl Uhud Dağı’nın dört bir yanı peygamber çiçekleriyle süslenmiş. Peygamber çiçekleri kuşlara, ağaçlara, bulutlara isimlerinin hikayesini anlatmışlar. Bundan sonra her yılın 20 nisanında ilkbahar gelince çiçek açarken salavat getirmişler. Kutlu Nebi’ye selam göndermişler… Ya siz sevgili arkadaşlar! Kutlu Nebi’nin doğum gününde ona salavat göndermeyi düşündünüz mü?

Fıkra
“Bbu da düşünüyor”

Pazarda bir papağanın on beş altına satıldığını gören Nasreddin Hoca hemen evine gider. Kümesteki hindisini alıp apar topar pazara götürür ve “Yirmi altına satılık hindii... Satılık hindii...” diye bağırır. Pazarcılar “Bir hindinin yirmi altın ettiği nerde görülmüş” deyince Nasrettin hoca; “Demin bir kuşu on beş altına sattılar” cevabını verir. Pazarcılar “O bir papağan; insan gibi konuşuyor” derler. Hoca; “O konuşuyorsa bu da düşünüyor!” cevabını verir.

Ayşeciğin köşesi
Mini mini bir kuş donmuştu

Evimizin bahçesi rengarenk çiçeklerle kaplı. Elma, kiraz ve bir de şeftali ağacımız var. Bu hafta sonu arkadaşım Dilruba geldi. Bahçeye girer girmez, “Burası ne güzel kokuyor” dedi. Çünkü meyve ağaçları renk renk çiçekler açmıştı. Adeta çiçek bayramı vardı bahçemizde. O sırada bir kuş gelip penceremizin önüne kondu. “Cik cik” diye ötmeye başladı. Bu sesi duyunca arkadaşımla birlikte;
“Mini mini bir kuş donmuştu
Pencereme konmuştu
Aldım onu içeriye
Cik cik cik cik ötsün diye
Pır pır ederken canlandı
Ellerim bak boş kaldı” şarkısını söyledik.
Biz şarkı söylerken annem yanımıza geldi. Kuşa bakarak bize çok güzel şeyler söyledi: “Göçmen kuş olmalı. Yolculuğu bizim bahçede son bulacağa benziyor. Ne güzel değil mi çocuklar! İlkbahar gelişini göçmen kuşlarıyla kutluyor. Kışın uyumaya ve dinlenmeye giden çiçekler, ilkbaharla birlikte topraktaki derin uykusundan uyanır. Ağaçlar, çiçekler bize Allah’ı hatırlatır. Çiçekler, ‘Bizi yaratan bizden daha güzeldir’ der. Bitkiler topraktan başını kaldırırken, ‘Bizler toprağın altında ölüyken O bize hayat verdi’ der.”
Sevgili arkadaşlar! Ben o gün çok şey öğrendim. Ellerimi açıp; “Her günümü bu günümden daha güzel yap” diye dua ettim. Sizin de bahçeniz varsa bir kulak verin. Kim bilir neler duyacaksınız?

Bilmeceler

1- Uzaktan baktım bir kara taş; yanına gittim dört ayak bir baş.
2- Yeşil mantolu, kırmızı elbiseli, siyah düğmeli.
3- Yeraltında yağlı kayış.
4- Zilim var, kapım yok.
5- Başımda saç yok, içimde tat çok.

1- Kaplumbağa, 2- Karpuz, 3- Yılan, 4- Telefon 5- Kabak

Benim Duam

Allahım! İlkbahar geldi çiçekler açtı. Kuşlar “cik cik” diye ötüyor. Bütün bu güzellikleri görmem için bana iki güzel göz verdiğin için çok teşekkür ederim Allahım.
Nüveyba Güler / İstanbul

Kadriye BAYRAKTAR
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın