Esbap
Yeni aldığı elbisesi ile pek bir havalı olmuştu.Kendine ve elbisesine büyük bir keyifle bir kez daha baktı.Ceketinin yakalarını özenle düzeltti.Adeta bambaşka biri olmuştu.Takım elbiseyi aldığı lüks mağazadaki satıcının sözlerini hatırladı:
_’’Beyfendi, insanlar kıyafetlerine göre karşılanır;görüşlerine göre uğurlanırlar.Bakın bu takım kendinize güven getirecek.Mağazamızdaki en iyi takımıdır elinizdeki.’’
Gerçekten de kendine güveni gelmişti.Daha bir dik yürümeye başlamıştı.Gerçi gömlek,kravat ne biliyim altına uygun bir ayakkabı derken bayağı bir meblağa çıkmıştı bu elbise işi ama olsun adamın dediği gibi daha bir kendinden emin daha bir güvenle yere basıyordu.Kendi kendine:
’’ Yav ne kadar doğru söylemiş Nasrettin Hoca:’’Ye kürküm,ye diye’’bir anda bambaşka biri oldum.Sokağa çıktım çıkalı adeta bütün gözler üzerimde.’’ diye düşünüyordu…
Böyle düşüne düşüne karşı kaldırıma doğru yola adımını atmıştı ki.Atış o atış…
Adamın biri son model arabasıyla yanındaki su ve çamur dolu çukurdan hızla geçmesin mi?.Ağzından küfürle karışık:
’’Ulan kazma herif! altına son model araba almışsın.Ama adam olamamışsın!!.’’ bağrışları döküldü.Daha üstünün ne halde olduğunun farkında bile değildi.
Bütün bir caddenin ilgi odağı olmuştu.Hemen herkes ona bakıyordu.Çünkü bu haliyle çamurdan bir heykeli andırıyordu.
ALINTI
[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
