Dağlara

Dağlara…

Bir şehid ve yüz binler şahit.

Oralarda bir yerde, dağların kovuğunda sakladığı mertliğin, cömertliğin, yüceliğin ve şehadetin barınağında... Bir Abbas İbn Eşim, bir Hümeme, bir Numan… Allah yolunda şehadete müşerref olmuş daha niceleri gibi.

Kendi adıyla ölmek kolay değil.

Kendi adıyla yaşamak da.

Kırılmaların kol gezdiği bir zaman diliminde, bir kuşağın muhtelif imkânlarla imtihan edildiği bir süreçte ayakta kalabilen, gönül çadırını dağlara kuran ve mazlumların siperinden ayrılmayan… Ahval ve vaziyetinden ötürü dostları eleştirmek yerine, mütevazı hal ve istikametinden ödün vermeden yürüyen…

Ve yürüyüşüyle teklifler sunan.

Dağlara…

Dağlara…

Bir yetimin başını okşamak, bir ihtiyarın hatırını sormak, bir mazlumun duasını almak... Bir müminle cephede ve namazda olmak... Şehadet beratını vermeyen dağlara sitem ederek ayrılmak ve tekrar dönmek.

Dağlara armağan kitaplar yazmak…

Gençlerin yoluna işaret taşları döşemek… Okumak ve aksiyoner olmak... Cephede de olsa kalemin ve kelamın gücüne inanmak…

Konuşmak ve yazmak…

Dağıstan’da şehit olan Muhammedi yazmıştı Ay Vakti’ne…

Nisan sayımızda da Muhtaç Ağlatır diye yazmıştı…

Sanki bir ay sonra bizi ağlatmak için göndermişti bu yazıyı…

Kunduz dağlarına bakarak Bahattin Ağabey’e mi, kendimize mi ağlayacaktık...

Eylemin bir yakasına da okumayı ve yazmayı yerleştirmişti.

Kim ne yapıyor sorusu yerine ben ne yapıyorum ilkesinden hareketle, geri dönüş beklemeden ziyaretlerde bulunmak, dostlarla yüreğinde olanları paylaşmak… Acıyı hep bal eylemek…

O geldi diye sevinenlerin çoğu ona gidiyoruz diye heyecanlanmamışlardır. Ne zaman tekrar gelir diye beklemişlerdir. Cepheye gidecek, savaşan kardeşleriyle olacak, hep kara bulutlar dolaşsa da umutlarla dönecektir.

Pakistan, Afganistan, Müslüman…

Dağlara hükmetmek bu olsa gerek.

“Kızdı mı cehennem, sevdi mi cennet” kesilmek bu olsa gerek.

Dağların sesine kulak verdi.

Yetimlerin ve mazlumların iniltisine dayanamadı.

Evlad-ı iyal demeden…

Hesap yapmadan yollara düştü.

Yetimhane kurmak onunla ne kadar da örtüşmüştü…

Bir neferdi…

Kunduz dağlarında şehadet eri oldu.

Bir şehit.

Milyonlar şahit.

Kendi adıyla yaşamak kolay değil, ölmekte...

Kendi adıyla yaşadı.

Bahaddin…

ALINTI
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın