๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Zadul Mead => Konuyu başlatan: Safiye Gül üzerinde 08 Ağustos 2011, 13:13:18



Konu Başlığı: Hz Peygamber in vitirde kunut okuması
Gönderen: Safiye Gül üzerinde 08 Ağustos 2011, 13:13:18
2— Hz. Peygamber'in (s.a.) Vitirde Kunut Okuması:

 

Hz. Peygamber'in (s.a.) vitirde kunut okuduğu yalnızca İbn Mâce'nin rivayet ettiği şu hadiste mahfuzdur: İbn Mâce, Ali b.Meymûn er-Rakk-Mahled b. Yezid -Süfyân -Zübeyd el Yâmî- Saîd b. Abdurrahman b. Eb-zâ - babası (Abdurrahman b. Ebzâ) - Übeyy b. Kâ'b senediyle nakleder ki, Allah Rasûlü (s.a.) vitir namazını kılarken rükûdan önce kunut okurdu.[789]

Oğlu Abdullah'ın rivayetine göre Ahmed demiştir ki: "Rükûdan son­ra kunut okumayı tercih ederim. Hz. Peygamber'den (s.a.) kunut hakkın­da sabit her rivayet, yalnızca sabah namazı hakkında olup, o da rükûdan başını kaldırıncadır. Vitir kunutunun ise rükûdan sonra olmasını tercih ede­rim. Önce veya sonra olsun vitir kunutuna dair Hz. Peygamber'den (s.a.) sahih hiçbir hadis yoktur." Hallâl diyor ki: Muhammed b. Yahya el-Kehhâl bana, kendisinin Ebu Abdillah (Ahmed b. Hanbel)'a vitirdeki kunutu sor­duğunu, onun da: "Bu konuda Hz. Peygamber'den (s.a.) hiçbir şey naklo­lunmuş değildir. Ancak Hz. Ömer seneden seneye kunut okurdu" dediğini haber verdi.

Ahmed ile Sünen sahiplerinin rivayetlerine göre Hz. Hasan bipAli (r.a.) diyor ki: (Dedem) Allah Rasûlü (s.a.) bana vitirde okumam için şu duayı öğretti:                                                                                          .;

"Allah'ım! Doğru yola ilettiklerinin arasına beni de kat. Sıhhat ve afiyet verdiklerinin arasına beni de kat. Sevdiklerin arasına beni de kat. Bana her neyi bağışlarsan bereketli ve devamlı kıl. Hükmettiğin şeylerin şerrinden beni koru. Hükmeden şüphesiz Sensin, Sana hükmedilmez. Se­nin sevdiğin zelil kalmaz. (Senin düşman olduğun kimse de aziz olmaz). Yücesin, ulusun ey Rabbimiz! (Allah, Peygamber'e salât eylesin)" .[790]

Dua içindeki birinci parantez içi cümleyi Beyhakî ve Nesâî[791], ikinci parantez cümlesini de Nesâî[792] ilave olarak rivayet etmiştir. Hâkim Müs-tedrek'tt ilaveli olarak: "Allah Rasûlü (s.a.) vitir namazımda başımı kaldı­rıp yalnız secde etmek kaldığında okuyacağım şu duayı öğretmiştir" şek­linde rivayet etmiştir. Aynı hadisi îbn Hibbân da Sahih'ınde nakletmiş ve: "Allah Rasûlü'nün (s.a.) şöyle dua ettiğini işittim" sözüyle vermiştir.

Tirmizî diyor ki: Bu konuda Hz. Ali'den (r.a.) de hadis rivayet olun­muştur. Bu hadis hasendir. Yalnızca Ebul-Havrâ es-Sa'dî yoluyla nakledil­diğini biliyoruz. Bu şahsın ismi Rabîa b. Seyhan'dır. Vitirde kunut okuma­ya dair Hz. Peygamber'den (s.a.) bu hadisten daha hasen bir hadis nakle­dildiğini bilmiyoruz.

Vitirde kunut okuma Hz. Ömer ve İbn Mes'ud'dan mahfuzdur. On­lardan gelen bu rivayet, sabah namazı kunutu rivayetinden daha sahihtir. Hz. Peygamber'den (s.a.) sabah namazı kunutuna dair gelen rivayet ise, vitir kunutu konusundaki rivayetten daha sahihtir. Allah en iyi bilendir.

Ebu Davud, Tirmizî ve Nesâî'nin Ali b. Ebu Tâlib'den (r.a.) naklet­tiklerine göre Allah Rasulü (s.a.) vitrin sonunda şu duayı okurdu:

"Allah'ım! Gazabından hoşnutluğuna, azabından affına sığımnm. Sen­den yine Sana sığımnm (Çok istesem de) Sana övgüler sıralayamam. Sen kendini övdüğün gibisin,"[793]

Ancak bu duanın, vitiri kılıp bitirmeden önce olması da sonra olması da muhtemeldir. Nesâî'nin rivayetlerinin birinde: "Namazını bitirip yatağı­na yatınca okurdu*' denilmektedir. Yine bu rivayette (yukarıda parantez içinde tercüme edilen) "Çok istesem de Sana övgüler sıralayamam" cümle­si nakledilmektedir. Hz. Peygamber'in (s.a.) bu duayı secdede okuduğu sabittir. Herhalde Hz. Peygamber (s.a.) hem namaz içinde, hem de namaz­dan sonra okumuştur.

Hâkim'in, Müstedrek'te, Hz. Peygamber'in (s.a.) (Gece) Namazı ve Vitiri bahsinde İbn Abbas'tan naklettiği bir hadiste şöyle denilmektedir: Sonra vitir namazını kıldı. Namazını bitirince şu duayı okuduğunu işittim:

"Allah'ım! Kalbimde bir nur, gözümde bir nur, kulağımda bir nur, sağımda bir nur, solumda bir nur, üstümde bir nur, altımda bir nur, önümde bir nur,, arkamda bir nur kıl. Sana kavuşma gününde benim için bir nur kıl."[794]

Râvî Küreyb diyor ki: Kunutta yedi kelime daha vardı. (onları unut­tum). Daha sonra Abbas oğullarından biriyle karşılaştım. Bana onlan an­latarak: "Etimi, kanımı, sinirimi, saçımı ve derimi" deyip iki hasleti (yani nefs ve dil) de zikretti.

Nesâî'nin rivayetinde bu hadiste: "Bu duayı secdede okurdu" denil­mektedir. [795] Müslim'in bir rivayetinde ise bu hadiste "Ardından şu duayı okuyarak sabah namazına çıktı" deniyor ve bu dua zikrediliyor. Yine onun bir rivayetinde: "Dilimde bir nur, nefsimde bir nur kıl. Benim için büyük bir nur yarat" denilmekte; bir başka rivayetinde ise "Beni bir nur yap" denilmektedir.[796]

Ebu Davud ve Nesâî'nin Übeyy b. Kâ'b'dan naklettiklerine göre Allah Rasûlü (s.a.) vitir namazında "Sebbihisme Rabbike'1-a'lâ", "Kul yâ Eyyühelkâfîrûn" ve "Kul hüvallahu ehad" sûrelerini okurdu. Selâm verin­ce üç kere şöyle derdi: "Hükümran ve Kuddûs olan Allah'ı her türlü nok­sanlıktan tenzih ederim." Üçüncü söyleyişinde sesini uzatır ve yükseltirdi. Bu Nesâî'nin lafzıdır.[797] Dârakutnî ilâve olarak şu sözleri nakletmiştir. "Meleklerin ve Ruh'un Rabbi...[798]


[789] Nesâî, 2/235; İbn Mâce, 1182; Muhammed b. Nasr. Kıyâmu'l-Leyl, s.131. Senedi hasendir. Bu konuda Hatîb'in Kitâbu'l-Kunû t 'unda Abdullah b.Mes'ûd'dan, Ebu Nu-aym'ın Hılye'sinde İbn Abbas'tan, Taberânî'nin Evsafında İbn Ömer'den hadis riva­yet edilmiştir. Bütün bu hadisler zayıf olmalarına rağmen Übey b. Kâ'b hadisini takvi­ye ederler.                                                                     ,

[790] Ahmed, Müsned,  1718; Tirmizî, 464; Ebu Davud, 1425; Nesâî, 3/248; İbn Mâce,

1178; Dârimî, 1/373, 374; Beyhakî, 4/209. İsnadı sahihtir. Ibn Hibbân (512 ve 513) ve Hâkim (3/172) sahih olduğunu belirtmişlerdir.

[791] Bu ilâve sahihtir.

[792] Bu ilâve zayıftır. el-Fütûhâtu'r-Rabbâniye, 2/292.

[793] Tirmizî, 3571; Ebu Davud, 1427; Nesâî, 3/248, 249; İbn Mâce, 1179; Hâkim, Müsted-rek, İ/306. Hâkim sahih saymış, Zehebî de ona katılmıştır. Söyledikleri gibi sahihtir.

[794] Hâkim, Müstedrek, 3/536. Hâkim sahih saymış, Zehebî de ona katılmıştır.

[795] Nesâî, 2/218. İsnadı sahihtir.

[796] Müslim, 763.

[797] Ebu Davud, 1423; Nesâî, 3/244, 245; İbn Mâce, 1171, İsnadı sahihtir.

[798] Dârakutnî, s.175. İsnadı sahihtir. 

İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 1/308-311.