Meleklere İman

MELEKLERE İMAN

Hüseyin YILMAZ

I- Konunun Plânı
A- İman Kavramı
1- İman nedir?
2- İman esasları
3- İman etmenin müslümana sağladığı psikolojik faydalar
4- İman edenlerin mükafatı
5- İman etmeyenlerin akıbeti
B-   Meleklere İman
   1- Melek kavramı
a)Melekler nasıl varlıklardır?
b)Meleklerin eril ve dişileri var mıdır?
c)Büyük melekler ve görevleri
d)Kiramen Katibin melekleri ve görevleri
e)Diğer melekler hangileridir ve görevleri nelerdir? ( münker nekir melekleri, arşı taşıyan melekler)
2- Meleklere imanın önemi
3- Kur’an-ı Kerim’de meleklere iman ile ilgili ayetler
   4- Meleklere iman ile ilgili hadisler

II- Konunun Açılımı ve İşlenişi
Konuya iman kavramı açıklanarak başlanır. Daha sonra iman esaslarının neler olduğu anlatılır. İman eden kimselerin cennete, iman etmeyen kimselerin ise cehenneme gidecekleri ayeti kerimelerden örnek verilerek açıklanır. Bundan sonra meleklere imana geçilir. Meleklerin mahiyetinden ve büyük meleklerden bahsedilir. En sonunda da Kur’an da ismi geçen diğer meleklerden bahsedilir. Bu arada özellikle Kiramen katibin meleklerinden ve onların görevlerinden bahsedilerek günlük hayatımızda meleklere imanın ne gibi olumlu etkileri olduğuna işaret edilir.

III- Konunun Özet Sunumu
İnsanlar yaratılış itibarı ile bir yaratıcıya iman etmeye meyilli olarak yaratılmıştır. En ilkel ya da ücra topluluklarda bile insanların bir şeylere inanmış olmaları kişide yüce bir yaratıcıya inanma duygusunun fıtri olduğunu gösteren en açık delildir. Tarihen görülmüştür ki, çok mükemmel olarak yaratılmış olan insan aklı , tek başına Allah’ı bulmada yeterli olsa da, onun sıfatları konusunda ve detaylarda yolunu şaşırmış ve çoğunlukla da Yüce yaratıcıyı müşahhaslaştırıp elle tutulur gözle görülür hale getirmiştir. Bu yanlıştır. Doğru olan ise yüce yaratıcıyı ve inanılması gereken şeyleri doğru kaynaktan yani Kur’an’dan öğrenmektir. Kur’an da ise imanın nelerden ibaret olduğu açıklanmıştır. Bunlardan biride meleklere imandır.
Sözlükte "haberci, elçi, güç ve kuvvet" anlamlarına gelen melek, Allah'ın emriyle çeşitli görevleri yerine getiren, gözle görülmeyen nuranî ve ruhanî varlıktır. Melekler, ruh gibi lâtîf, nûrânî, mahiyetleri Allah katında malum, varlıkları bizim dünyamıza ait olmayan fakat insanlarla ilgili bir takım görevleri bulunan varlıklardır. Akıl ve nutukları olup; şehvet ve gadap gibi beşerî ihtirasları, yemeleri, içmeleri yoktur. Evlenmek, doğmak ve doğurmaktan uzaktırlar. Çeşitli şekillere girebilirler. Allah'ın emrine asla isyan etmezler, yerde ve gökte bir takım vazifeler ile meşgul olurlar. Daima Yüce Allah'ı tesbih ve zikrederler. Meleklerin sayısı ve her birinin hangi işlerle vazifeli oldukları bizce malûm değildir. Ancak bunlardan bir kısmı ve vazifeleri Kur'an-ı Kerîm'de ve Hz. Peygamber'in hadislerinde bildirilmiştir. Meleklere inanmayan kişi bu ayetlerin hükmünü inkar ettiği için kafir olur. Ayrıca Cenab-ı Hak, Kur'an'da meleklere düşman olanları kafir diye nitelemiş ve böyle kimselerin Allah düşmanı olduğunu vurgulamıştır Meleklere inanmamak, dolaylı olarak vahyi, peygamberi, peygamberin getirdiği kitabı ve tebliğ ettiği dini de inkar etmek anlamına gelir. Çünkü dinî hükümler, peygamberlere melek aracılığıyla indirilmiştir.
Meleklere imanın faydaları:
a) Psikolojik Faydaları : İslamiyetin hayat dini olduğu, fiiliyata dökülmeyen yalnız başına imanın insana yarar sağlamayacağı,inancın ancak onu yaşamakla değer kazanacağı , Kur’an’da iman zikredildikçe amel-i salihin (iyi işlerin) onu takip ettiği, ayrıca islam literatüründe: İnsanın meyillerini, hayırlı işlere sevk eden ruhani vasıtaların melekler olduğu inanan insanın vicdanlara hitap eden ruhani melek sesine kulak verip;onun çağırdığı istikamete kendini yönlendirmesi,kendini kötülüğe çağıran şeytan ve nefsin vesveselerine ise, karşı durmasıdır.
b)Toplumsal Faydaları: İman sahibi kimselerin, kendilerinin özellikle Kiramen Katibin meleklerinin gözetiminde olduklarını ,iyi ve kötü her türlü davranışın onlar tarafından kaydedildiğini, dünyadaki bu yaptıklarından ahirette hesaba çekileceklerini bilip,iman etmelerinin önemi belirtilmeli,imanın kazandırdığı sorumluluk duygusu neticesinde kişilerin kötülülüklerden sakınıp; iyiliklere yönelmesine,dolayısı ile fert ve toplumun huzur ve hayatı bu şarta bağlı olduğu vurgulanmalıdır.

IV- Konu İşlenirken Başvurulabilecek Bazı Ayetler
آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَمَلآئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ
“Peygamber, Rabbinden kendisine indirilene iman etti, mü’minler de (iman ettiler). Her biri; Allah’a, meleklerine, kitaplarına ve peygamberlerine iman ettiler .”
إنْ عَلَيْهَا لَّمَّا نَفْسٍ كُلُّ حاَفِظٌ
“Hiçbir kimse yoktur ki, üzerinde koruyucu bulunmasın.”
Meleklere iman , meleklerin görevleri ve meleklerin vasıfları ile ilgili olarak aşağıdaki ayetlerden faydalanılabilir. Bakara, 2/98, 177, Ali İmran 3/15-18; Nisa, 4/14, 72, 136; En’am, 6/61; Araf, 7/206; Ra’d,13/12-13; Hicr, 15/61-64; Nahl, 16/49-50, Meryem, 19/64; Enbiya, 21/ 19-20,26-29; Fatır, 35/1; Saffat, 37/1-4, 158-166; Sad, 38/67-69; Zümer, 39/75; Mü’min, 40/7-9; Fussilet, 41/38; Şura, 42/4-5; Zuhruf, 43/19; Kaf, 50/17-18;Tahrim,66/ 3-4, 6; Mearic, 70/1-5; Mürselat77/1-7; infitar 82/11; Kadir, 97/4-5.

V- Konu İşlenirken Başvurulabilecek Bazı Hadisler
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص يَوْمًا بَارِزًا لِلنَّاسِ فَأَتَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا الإِيمَانُ قَالَ ‏"‏ أَنْ تُؤْمِنَ بِاللَّهِ وَمَلاَئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَلِقَائِهِ وَرُسُلِهِ وَتُؤْمِنَ بِالْبَعْثِ الآخِرِ ‏"‏ ‏.‏
Ebû Hüreyre şöyle demiştir: Bir gün Resûlu'llâh salla'llâhu aleyhi ve sellem açıkta oturuyordu. (yanına) cebrail gelip: "Îmân nedir?" diye sordu. "Îmân; Allâha, Meleklerine, Kitaplarına, Allâh'a mülâkî olmağa, Peygamberlerine inanmak ve öldükten sonra dirilmeğe inanmaktır." cevâbını verdi.
Hz. Peygamber melek ile ilk defa vahiy başlangıcında karşılaşmıştır.
عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ الْمُؤْمِنِينَ، أَنَّهَا قَالَتْ أَوَّلُ مَا بُدِئَ بِهِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنَ الْوَحْىِ الرُّؤْيَا الصَّالِحَةُ فِي النَّوْمِ، فَكَانَ لاَ يَرَى رُؤْيَا إِلاَّ جَاءَتْ مِثْلَ فَلَقِ الصُّبْحِ، ثُمَّ حُبِّبَ إِلَيْهِ الْخَلاَءُ، وَكَانَ يَخْلُو بِغَارِ حِرَاءٍ فَيَتَحَنَّثُ فِيهِ ـ وَهُوَ التَّعَبُّدُ ـ اللَّيَالِيَ ذَوَاتِ الْعَدَدِ قَبْلَ أَنْ يَنْزِعَ إِلَى أَهْلِهِ، وَيَتَزَوَّدُ لِذَلِكَ، ثُمَّ يَرْجِعُ إِلَى خَدِيجَةَ، فَيَتَزَوَّدُ لِمِثْلِهَا، حَتَّى جَاءَهُ الْحَقُّ وَهُوَ فِي غَارِ حِرَاءٍ، فَجَاءَهُ الْمَلَكُ فَقَالَ اقْرَأْ‏.‏ قَالَ ‏"‏ مَا أَنَا بِقَارِئٍ ‏"‏‏.‏ قَالَ ‏"‏ فَأَخَذَنِي فَغَطَّنِي حَتَّى بَلَغَ مِنِّي الْجَهْدَ، ثُمَّ أَرْسَلَنِي فَقَالَ اقْرَأْ‏.‏ قُلْتُ مَا أَنَا بِقَارِئٍ‏.‏ فَأَخَذَنِي فَغَطَّنِي الثَّانِيَةَ حَتَّى بَلَغَ مِنِّي الْجَهْدَ، ثُمَّ أَرْسَلَنِي فَقَالَ اقْرَأْ‏.‏ فَقُلْتُ مَا أَنَا بِقَارِئٍ‏.‏ فَأَخَذَنِي فَغَطَّنِي الثَّالِثَةَ، ثُمَّ أَرْسَلَنِي فَقَالَ ‏{‏اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ خَلَقَ الإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ اقْرَأْ وَرَبُّكَ الأَكْرَمُ‏}‏ ‏"‏‏.‏ فَرَجَعَ بِهَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَرْجُفُ فُؤَادُهُ، فَدَخَلَ عَلَى خَدِيجَةَ بِنْتِ خُوَيْلِدٍ رضى الله عنها فَقَالَ ‏"‏ زَمِّلُونِي زَمِّلُونِي ‏"‏‏.‏ فَزَمَّلُوهُ حَتَّى ذَهَبَ عَنْهُ الرَّوْعُ، فَقَالَ لِخَدِيجَةَ وَأَخْبَرَهَا الْخَبَرَ ‏"‏ لَقَدْ خَشِيتُ عَلَى نَفْسِي ‏"‏‏.‏ فَقَالَتْ خَدِيجَةُ كَلاَّ وَاللَّهِ مَا يُخْزِيكَ اللَّهُ أَبَدًا، إِنَّكَ لَتَصِلُ الرَّحِمَ، وَتَحْمِلُ الْكَلَّ، وَتَكْسِبُ الْمَعْدُومَ، وَتَقْرِي الضَّيْفَ، وَتُعِينُ عَلَى نَوَائِبِ الْحَقِّ‏.‏ فَانْطَلَقَتْ بِهِ خَدِيجَةُ حَتَّى أَتَتْ بِهِ وَرَقَةَ بْنَ نَوْفَلِ بْنِ أَسَدِ بْنِ عَبْدِ الْعُزَّى ابْنَ عَمِّ خَدِيجَةَ ـ وَكَانَ امْرَأً تَنَصَّرَ فِي الْجَاهِلِيَّةِ، وَكَانَ يَكْتُبُ الْكِتَابَ الْعِبْرَانِيَّ، فَيَكْتُبُ مِنَ الإِنْجِيلِ بِالْعِبْرَانِيَّةِ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ يَكْتُبَ، وَكَانَ شَيْخًا كَبِيرًا قَدْ عَمِيَ ـ فَقَالَتْ لَهُ خَدِيجَةُ يَا ابْنَ عَمِّ اسْمَعْ مِنَ ابْنِ أَخِيكَ‏.‏ فَقَالَ لَهُ وَرَقَةُ يَا ابْنَ أَخِي مَاذَا تَرَى فَأَخْبَرَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم خَبَرَ مَا رَأَى‏.‏ فَقَالَ لَهُ وَرَقَةُ هَذَا النَّامُوسُ الَّذِي نَزَّلَ اللَّهُ عَلَى مُوسَى صلى الله عليه وسلم يَا لَيْتَنِي فِيهَا جَذَعًا، لَيْتَنِي أَكُونُ حَيًّا إِذْ يُخْرِجُكَ قَوْمُكَ‏.‏ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ أَوَمُخْرِجِيَّ هُمْ ‏"‏‏.‏ قَالَ نَعَمْ، لَمْ يَأْتِ رَجُلٌ قَطُّ بِمِثْلِ مَا جِئْتَ بِهِ إِلاَّ عُودِيَ، وَإِنْ يُدْرِكْنِي يَوْمُكَ أَنْصُرْكَ نَصْرًا مُؤَزَّرًا‏.‏ ثُمَّ لَمْ يَنْشَبْ وَرَقَةُ أَنْ تُوُفِّيَ وَفَتَرَ الْوَحْىُ‏.‏
Hz. Aişe (ra) den: Resûlullah (sav)'a vahiy olarak ilk başlayan şey uykuda gördüğü salih rüyalar idi. Rüyada her ne görürse, sabah aydınlığı gibi aynen vukua geliyordu. (Bu esnada) ona yalnızlık sevdirilmişti. Hira mağarasına çekilip orada, ailesine dönmeksizin birkaç gece tek başına kalıp, ibadette bulunuyordu. Bu maksadla yanına azık alıyor, azığı tükenince Hz. Hatice (ra)'ye dönüyor, yine aynı şekilde azık alıp tekrar gidiyordu. Bu hal, kendisine Hira mağarasında Hak gelinceye kadar devam etti. Bir gün ona melek gelip: "Oku!" dedi. O: "Ben okuma bilmiyorum!" cevabını ve...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın